Σύναξη Αναγνωστών και Ιεροπαίδων της Μητροπόλεως Βεροίας στο Πλατύ και Χριστουγεννιάτικη σύναξη στελεχών της «Φιλοξενίας Δοβρά 2024» στη Βέροια

Το Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2024 πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη Σύναξη Αναγνωστών και Ιεροπαίδων που διοργανώνει κάθε χρόνο κατά το Άγιο Δωδεκαήμερο, το Γραφείο Ποιμαντικής Διακονίας της Μητροπόλεώς Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας.

Η φετινή σύναξη φιλοξενήθηκε στον Ναό των Οσίων Αρσενίου και Παϊσίου στο Πλατύ Ημαθίας με την ευκαιρία της συμπληρώσεως 100 ετών από την κοίμηση του Οσίου Αρσενίου και 30 ετών από την κοίμηση του Οσίου Παϊσίου.

Στην αρχή στον περικαλλή νεόδμητο Ιερό Ναό των δύο Καππαδοκών Αγίων τελέστηκε Ιερά Παράκληση χοροστατούντος του Μητροπολίτου  κ. Παντελεήμονος, ενώ το Ιερό Αναλόγιο διακόνησε ομάδα νέων.

Ακολούθως, ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων μίλησε στα παιδιά για τους δύο Αγίους και επέδωσε τα Χειροθετήρια στους Αναγνώστες που χειροθετήθηκαν το τρέχον έτος.

Παράλληλα, προσέφερε στον προϊστάμενο της ενορίας Πρωτοπρ. Χρήστο Μιχαηλίδη μία εικόνα του Οσίου Γερασίμου του Υμνογράφου και εξέφρασε τις ευχαριστίες του τόσο προς τον ίδιο όσο και προς τους συνεργάτες του, για την φιλοξενία και το γεύμα που παρέθεσε στη συνέχεια η ενορία τους σε όλους τους συμμετέχοντες.

Κατά την ομιλία του ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: 

Ἡ Ἱερά μας Μητρόπολη πραγμα­τοποιεῖ τή Σύναξη τῶν νεωτέρων συνεργατῶν της, τῶν παιδιῶν καί τῶν νέων πού διακονοῦν στό ἱερό Βῆμα τούς ἱερεῖς μας καί τῶν ἀναγνωστῶν πού διακονοῦν στά ἱερά ἀναλόγια, γιά τό νέο ἔτος, λίγο νωρίτερα. Τήν πραγματοποιεῖ σήμερα, τρεῖς μόλις ἡμέρες πρίν νά εἰσέλθουμε στόν καινούρ­γιο χρόνο, ἐδῶ στό Πλατύ, στόν ἱερό ναό τῶν ἁγίων Ἀρσενίου τοῦ Καππαδόκου καί Παϊσίου τοῦ Ἁγιο­ρείτου, τόν ὁποῖο ἀνεγείραμε πρίν ἀπό μερικά χρόνια καί μάλιστα χρησιμοποιώντας καί πέτρες πού φέραμε ἀπό τά Φάρασα τῆς Καππα­δοκίας, τήν πατρίδα τῶν δύο αὐ­τῶν συγχρόνων ἁγίων, τούς ὁποί­ους εὐλαβοῦνται, ὅπως εἶναι φυσι­κό, ἰδιαιτέρως οἱ Φαρασιῶτες, οἱ ὁποῖοι μετά τή Μικρασιατική κατα­στροφή καί τήν ἀνταλλαγή τῶν πληθυσμῶν πολλοί ἐξ αὐτῶν ἐγκαταστάθηκαν ἐδῶ στό Πλατύ.

Ὁ λόγος πού πραγματοποιοῦμε σήμερα τή Σύναξή μας στόν ναό τῶν δύο μεγάλων αὐτῶν Ἁγίων εἶναι ὅτι τό 2024 συμπληρώθηκαν 100 χρόνια ἀπό τήν κοίμηση τοῦ ἁγίου Ἀρσενίου καί 30 χρόνια ἀπό τήν Ἁγιοκατάταξη τοῦ ἁγίου Παϊ­σί­ου. Καί οἱ δύο Ἅγιοι εἶχαν πολύ μεγάλη ἀγάπη πρός τά παιδιά καί τούς νέους.

Ὁ ἅγιος Ἀρσένιος ἦταν ἱερέας καί διδάσκαλος στά Φάρασα καί ἦταν ὁ ἱερέας πού βάπτισε τόν ἅγιο Παΐσιο λίγο πρίν νά ἐγκατα­λείψουν τήν πατρίδα τους καί νά πάρουν τόν δρόμο τῆς προσφυγιᾶς.

Ὁ ἅγιος Παΐσιος, παρότι ἦταν ἕνας μεγάλος ἀσκητής εἶχε πολλή ἀγάπη γιά τούς νέους καί ἦταν πολλοί ἐκεῖνοι οἱ νέοι πού τόν ἐπισκε­πτόταν γιά νά πάρουν τήν εὐχή του καί νά τόν συμβουλευ­θοῦν.

Ὅ,τι καί νά ποῦμε εἶναι ἀδύνατο νά περιγράψουμε τήν ἁγιότητα καί τά θαύματα τόσο τοῦ ὁσίου Ἀρσε­νίου ὅσο καί τοῦ ὁσίου Παϊσίου. Ὅμως, ὅπως ξέρουμε ὅλοι ὅσοι γνω­­­­ρίσαμε τόν ὅσιο Παΐσιο, καί αὐτός καί ὁ ὅσιος Ἀρσένιος εὐα­ρέ­στησαν τόν Θεό μέ τήν ἁγία τους ζωή. Ἀγάπησαν τόν Θεό ἀπόλυτα καί ἔφθασαν σέ αὐτά τά με­γά­λα μέτρα τῶν ἁγίων καί μέ τίς προ­σευ­­χές τους στήριξαν τόν κόσμο ὁλό­κληρο καί συνεχίζουν νά τόν στηρίζουν καί νά στηρίζουν καί ὅλους ἐμᾶς, πού τούς τιμοῦμε καί τούς ἐπικαλούμεθα, στόν ἀγώνα πού θά πρέπει νά κάνουμε ὁ καθέ­νας ἀνάλογα μέ τήν ἡλικία καί τή θέση του. Διότι καί οἱ ἅγιοι Ἀρσέ­νιος καί Παΐσιος ἀπό παιδιά καί ἀπό τή νεανική τους ἡλικία ἀγω­νιζόταν νά ζοῦν σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, νά ζοῦν μέσα στήν Ἐκκλησία, νά ζοῦν τή μυστη­ριακή ζωή.

Ἐσεῖς ἔχετε τήν εὐλογία νά ζεῖτε καί νά διακονεῖτε στόν ναό τοῦ Θεοῦ, ἀρκετοί ἀπό σᾶς μέ τίς εὐχές τῶν Ἁγίων βοηθᾶτε καί διακονεῖτε στούς ναούς καί στά ἀναλόγια τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως. Εὔχομαι, λοιπόν, ἡ χάρη τῶν Ἁγίων νά εἶναι πλούσια. Κάθε φορά πού διακονεῖτε ἤ ψάλλετε στά ἀναλόγια νά σκέφτεστε τούς Ἁγίους αὐτούς, οἱ ὁποῖοι σήμερα μᾶς ἔκαναν τή χάρη νά εἴμαστε ἐδῶ στόν ναό τους καί νά προσευχηθοῦμε, νά ψάλουμε τήν Παράκλησή τους καί νά ζητήσουμε τή χάρη τους νά εἶναι πλούσια στόν καθένα ἀπό ἐμᾶς.

Χριστουγεννιάτικη σύναξη αρχηγών, ομαδαρχών και στελεχών της «Φιλοξενίας Δοβρά 2024»

Το απόγευμα του Σαββάτου, 28ης Δεκεμβρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων Βεροίας για την εορτή (εκ μεταθέσεως) της Αγίας ενδόξου μάρτυρος Ανυσίας.

Όπως έχει καθιερωθεί από το Γραφείο Ποιμαντικής Διακονίας της Ιεράς μας Μητροπόλεως στην ετήσια εορτή της Αγίας Ανυσίας συμμετέχουν οι αρχηγοί, οι ομαδάρχες, οι ομαδάρχισσες και τα στελέχη που διακονούν κάθε καλοκαίρι στο κατασκηνωτικό πρόγραμμα «Φιλοξενία Δοβρά».

Στο τέλος του Εσπερινού ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων ευχαρίστησε όσους διακόνησαν τον Ιούλιο στη «Φιλοξενία Δοβρά 2024» και έδωσε σε όλους αναμνηστικό δίπλωμα, ενώ δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τον προϊστάμενο του Ιερού Ναού των Αγίων Αναργύρων Αρχιμ. Παύλο Σταματά και τους συνεργάτες του, για την φιλοξενία και το γεύμα που παρέθεσε στη συνέχεια η ενορία τους σε όλους τους συμμετέχοντες

Οι νέες και οι νέοι είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν και να προγραμματίσουν δράσεις σχετικά με τη «Φιλοξενία Δοβρά 2025» που θα πραγματοποιηθεί στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά τον Ιούλιο του 2025, για όλα τα παιδιά των κατηχητικών τμημάτων των ενοριών της Ιεράς μας Μητροπόλεώς.

Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο στο τέλος του Εσπερινού ανέφερε μεταξύ άλλων: 

Ὅπως κάθε χρόνο ἔτσι καί φέτος ἑορτάζουμε ἐδῶ στόν ἱερό ναό τῶν ἁγίων Ἀναργύρων Βεροίας, τή μνή­μη μιᾶς νεαρῆς μάρτυρος τῆς Ἐκκλησίας μας, τῆς ἁγίας μεγαλο­μάρ­τυρος Ἀνυ­σίας τῆς ἐν Θεσσαλο­νί­κῃ. Ἡ ἁγία Ἀνυσία ἦταν  μαθή­τρια, θά μπορούσαμε νά ποῦμε, τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ μυροβλύτου, ὁ ὁποῖος δίδασκε τόν Χριστό στούς νέους τῆς Θεσσα­λονίκης στίς στοές τῆς Καταφυ­γῆς, καί ἐκεῖνοι, ἀδιαφορώντας γιά τήν ἀπαγόρευση τῶν Ρωμαίων αὐτο­κρα­τόρων, ἔσπευδαν νά τόν ἀκού­σουν καί νά τόν ἀκολουθή­σουν στήν πίστη .

Αὐτήν τήν νεαρή μάρτυρα, τήν ἁγία Ἀνυσία, τιμοῦμε καί φέτος, προεόρτια, μέ τόν Ἑσπερινό πού εἶναι ἰδιαίτερα ἀφιερωμένος σέ σᾶς, τούς ὁμαδάρχες, τίς ὁμαδάρ­χισσες καί τά στελέχη τῆς «Φιλο­ξενίας Δοβρᾶ», πού διακονεῖτε στό ἔργο τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας καί συγκεκριμένα στό ἔργο τῆς νεό­τητος.

Καί τιμοῦμε ἰδιαιτέρως τήν ἁγία μεγαλομάρτυρα Ἀνυσία, γιατί ἦταν νέα, σάν καί σᾶς, ἀλλά καί γιατί κατόρθωσε νά ἐπιτύχει τόν στόχο καί τόν σκοπό τῆς ζωῆς της. Νά ζήσει, δηλαδή, σ᾽αὐτή τή ζωή μέσα στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καί νά τόν συναντήσει διά τοῦ μαρ­­­τυ­ρίου της στόν οὐρανό, ὥστε νά ἀπο­­λαμβάνει τήν κοινωνία μαζί του αἰωνίως.

Καί ἄν ἡ ἐπιτυχία ἑνός ἐπίγειου στό­χου καί σκοποῦ τῆς ζωῆς μας εἶναι λόγος γιά νά τιμᾶται καί νά ἐπαι­νεῖται ἕνας ἄνθρωπος, καί πολύ περισσότερο ἕνας νέος ἄν­θρω­πος, κατά μείζονα λόγο ἀξί­ζει τόν ἔπαινο ἕνας νέος ἄνθρω­πος, μία νέα κοπέλα, ὅπως ἡ ἁγία Ἀνυ­σία, ἡ ὁποία ἐπέ­τυχε ὄχι ἁ­πλῶς κά­ποιον στόχο της, ἀλλά τόν κατ᾽ ἐξοχήν στόχο καί προ­ο­ρισμό κάθε ἀνθρώπου, πού εἶναι ἡ συνάντησή του μέ τόν Θεό.

Καί ξέρουμε ὅλοι ἀπό προσωπική ἐμπειρία πόσο δύσκολο εἶναι νά ἐπιτύχει κανείς τούς στόχους του, γιατί ὑπάρχουν στόν κόσμο, ὑπάρ­χουν γύρω μας, δεκάδες σειρῆνες πού προσπαθοῦν νά μᾶς τραβή­ξουν τήν προσοχή. Ὑπάρχουν δε­κάδες μαγνῆτες πού μᾶς ἕλκουν πρός τό μέρος τους ἀπομακρύ­νο­ντάς μας ἀπό τόν στόχο μας. Ὑπάρχουν δε­κά­δες θέλγητρα πού προσπα­θοῦν νά μᾶς ἑλκύσουν καί νά μᾶς παρα­σύρουν, ὥστε νά βγοῦ­­με ἀπό τόν δρόμο μας καί νά πά­ρουμε τά μονο­πάτια πού μᾶς ὑπο­δεικνύουν, χά­νο­ντας ἔτσι τόν προσανατολισμό μας καί τόν προ­ο­­ρισμό μας.

Ποιές εἶναι οἱ σειρῆνες, οἱ μα­γνῆ­τες καί τά θέλγητρα πού μᾶς πα­ρα­σύρουν καί μᾶς ἀποπροσανατο­λί­ζουν;

Εἶναι ἡ φυσική ραθυμία τοῦ ἀν­θρώπου καί ἡ τάση του γιά τόν εὔ­κολο καί ξεκούραστο δρόμο, γιά τή μικρότερη καί λιγότερη προ­σπά­­θεια. Εἶναι οἱ διασπάσεις πού μᾶς προκαλεῖ ὁ κόσμος γύρω μας, τά μέσα ἐπικοινωνίας, τό ἴντερνετ, τά κοινωνικά δίκτυα καί τό πλῆ­θος τῶν πληροφοριῶν πού με­τα­δίδουν καί διασποῦν τόν νοῦ μας καί ἀπο­σποῦν τήν προσοχή μας.  Εἶναι τά πρόσωπα πού βρί­σκο­νται γύρω μας, μερικές φορές οἰκεῖα καί ἀγα­πημένα, πού μπορεῖ νά μᾶς πα­ρα­σύρουν καί μᾶς ἀποπρο­σα­να­τολί­ζουν μέ τήν ἀγάπη τους ἤ καί μέ τούς φόβους τους, νο­μί­ζοντας ὅτι τό νά ἀκολουθή­σουμε τόν δρό­μο τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀνώ­φελο, γιατί μᾶς στερεῖ τή χαρές τῆς ζωῆς. Καί εἶναι καί ἴδιες οἱ χαρές καί οἱ ἀπο­λαύ­σεις τῆς ζωῆς καί τῆς ἁμαρτίας, στίς ὁποῖες πολλοί ἄνθρωποι καί ἰδίως νέοι εἶναι δυ­στυχῶς παρα­δο­μένοι, καί ἠχοῦν σάν σειρῆνες στά αὐτιά τῶν ἀν­θρώ­πων καί κυ­ρίως τῶν παιδιῶν καί τῶν νέων. Εἶναι οἱ προσ­κλή­σεις καί προκλή­σεις τῶν φίλων πού εὔκολα μπο­ροῦν νά μᾶς ἀπο­μα­κρύνουν ἀπό τόν στόχο μας, ἐάν δέν τόν ἔχουμε προσδιορίσει μέ ἀκρίβεια, ἐάν δέν ἔχουμε ἀπο­φα­­σί­σει ὅτι πράγ­μα­τι θέ­λουμε νά εἴμα­στε μαζί μέ τόν Χρι­στό, γιατί Ἐκεῖ­νος εἶναι τό πᾶν γιά τή ζωή μας, εἶναι ἡ ἴδια ἡ ζωή μας, ὄχι μόνο ἐδῶ στή γῆ, ἀλλά καί ἡ αἰώνια ζωή μας.

Ἄς μήν νομίζουμε ὅτι ἡ ἁγία Ἀνυ­­­­σία δέν ἀντιμετώπιζε προκλή­σεις καί πειρασμούς ἤ δέν εἶχε νά ἀντι­παλαίσει τόν κόσμο γύρω της, πού ἦταν πολύ διαφορετικός ἀπό τή ζωή πού εἶχε ἐπιλέξει ἐκείνη. Καί ὄχι μόνο ἦταν διαφορετικός, ἀλλά ἦταν καί ἀπειλητικός γιά τή ζωή της, γιατί ἡ πίστη στόν Χριστό σή­μαινε διαφοροποίηση ἀπό τήν εἰδω­λολατρική κοινωνία, ἀπό τούς νόμους καί τίς διαταγές τῶν Ρωμαίων αὐτοκρατόρων, ἀπό τή μάζα τῶν ἀνθρώπων καί ἀπό τό κατεστημένο. Σήμαινε θυσίες καί στερήσεις. Σήμαινε ἀκόμη καί μαρ­τύριο. Ἀλλά ἡ ἁγία Ἀνυσία εἶχε ἀποφασίσει σταθερά στή ζωή της ὅτι ἤθελε νά εἶναι μέ τόν Χρι­στό, γιατί ἤξερε ὅτι μόνο ὁ Χρι­στός εἶναι αὐτός πού ἀγαπᾶ οὐσια­στικά τούς ἀνθρώπους, ἀφοῦ θυ­σιά­σθηκε γι᾽ αὐτούς. Ἤξερε ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ὁ μόνος πού δέν θά τήν ἐγκα­ταλείψει ποτέ, πού δέν θά τήν ἀπο­γοη­τεύσει ποτέ, ἀλλά θά τῆς χαρί­σει τήν αἰώνια χαρά καί μακαριό­τητα.

Γι᾽ αὐτό καί δέν ἄφησε τόν ἑαυτό της νά παρασυρθεῖ ἀπό τίς προ­κλή­σεις τοῦ κόσμου. Δέν ἄφησε τόν ἑαυτό της νά παρασυρθεῖ ἀπό τή ραθυμία καί τήν ἐπιλογή τοῦ εὔ­κολου δρόμου. Δέν ἄφησε τόν ἑαυ­τό της νά παρασυρθεῖ ἀπό τήν ἀγά­πη τῶν τερπνῶν καί ἡδέων τοῦ κό­σμου, ἀλλά ἔμεινε σταθερή στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ἔμεινε σταθε­ρή στόν στόχο καί τόν προο­ρι­σμό της καί ὁμολόγησε μέ θάρρος τήν πίστη της στόν Χριστό καί ὑπέ­μεινε μέ γενναιότητα τό μαρ­τύριο καί ἐπέτυχε τόν στόχο της καί κέρ­δισε τήν αἰώνια ζωή.

Γι᾽ αὐτό τήν τιμοῦμε καί ἐμεῖς ἀπόψε καί τιμώντας την τήν παρα­κα­λοῦμε νά μᾶς στηρίζει μέ τίς πρεσβεῖες της, καί ἰδιαιτέρως ἐσᾶς τά νέα παιδιά, γιά νά μένουμε στα­θεροί στόν στόχο τῆς ζωῆς μας, στα­θεροί στήν ἀγάπη στόν Χριστό, ὅπως ἦταν καί ἡ ἁγία Ἀνυσία, τήν ὁποία καλούμεθα ὅλοι καί περισ­σό­τερο ἐσεῖς οἱ νέοι νά μιμηθεῖτε καί τόν νέο χρόνο. Διότι μόνο ἔτσι θά μπορέσουμε νά ἐκπληρώ­σου­με τόν προορισμό τῆς ζωῆς μας καί νά τήν συναντήσουμε στόν οὐρα­νό, κοντά στόν Χριστό πού τόσο ἀγά­πησε, γιά νά εὐ­φραινόμεθα μαζί του καί μαζί μέ τήν ἁγία Ἀνυ­σία καί τούς ἁγί­ους Ἀναργύ­ρους αἰώ­νια.