Ιερατική Σύναξη και ενημέρωση για τις επετειακές εκδηλώσεις της Μητρόπολης Βεροίας

Το πρωί της Πέμπτης 11 Οκτωβρίου 2024, στο Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο στη Βέροια πραγματοποιήθηκε η μηνιαία Ιερατική Σύναξη της Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας.

Στην σύναξη οι Ιερείς ενημερώθηκαν από τον Πρωτοσύγκελλο της Μητροπόλεως Αρχιμ. Αθηναγόρα Μπίρδα για τις επετειακές εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν το διήμερο 15 και 16 Οκτωβρίου 2024, καθώς η Μητρόπολη  εορτάζει τη Σύναξη πάντων των εν Βεροίᾳ Αγίων, πανηγυρίζει την 112η  επέτειο των Ελευθερίων της Βεροίας και τιμά την επέτειο των τριάντα ετών ποιμαντορίας του Μητροπολίτη κ. Παντελεήμονος.

Τις εορταστικές εκδηλώσεις θα τιμήσει με την παρουσία της η Α.Ε. η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ενώ θα παρίστανται πολλοί Ιεράρχες από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Μετά τις ανακοινώσεις ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ανέπτυξε το θέμα: «Ο ιερεύς στον ναό» και ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: 

Ἡ ἀποστολή τοῦ ἱερέως στόν κό­σμο δέν εἶναι συνήθους σημασίας. Ὁ ἴδιος ὁ Σωτήρ διετύπωσε τήν ἐξαιρετικότητα καί τό μέγεθος τῆς ἀποστολῆς αὐτῆς, ὅταν εἶπε πρός τούς μαθητές του: «καθώς ἀπέ­σταλκέ με ὁ Πατήρ, κἀγώ πέμπω ὑμᾶς».

Ἀντίστοιχη μέ τήν ἀποστολή τοῦ Σωτῆρος, εἶναι καί τοῦ ἱερέως. Ζώντας στόν κόσμο «ἀλλά τετη­ρη­μένος ἐκ τοῦ πονηροῦ» καί ἀνή­κοντας στήν τάξη τῶν «ἰδίων», σέ ἐκείνους δηλαδή, τούς ὁποίους «εἰς τέλος ἀγαπᾷ» ὁ Σωτήρ τοῦ κόσμου, ὁ ἱερεύς ἀποστολή ἔχει νά ἀποτελεῖ πάντοτε τόν κατ᾽ ἐξοχήν «ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ», τόν κατ᾽ ἐξο­χήν «συμπολίτην τῶν ἁγίων καί οἰκεῖον τοῦ Θεοῦ», τόν ἄξιο «λει­τουργόν τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς, ἥν ἔπηξεν ὁ Κύριος καί οὐκ ἄνθρω­πος», τόν συνεργάτη τοῦ Χριστοῦ τόν πιστό στό ἔργο τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου.

Ἀπό τήν εὐρεῖα αὐτή ἀποστολή τοῦ ἱερέως θά ἀναφερθῶ σήμερα σέ μία παράμετρο, στό «πῶς δεῖ τόν ἱερέα ἐν οἴκῳ Θεοῦ ἀναστρέφε­σθαι», ὥστε νά ἀναδειχθεῖ «καλός διάκονος Ἰησοῦ Χριστοῦ», ἄξιος ὑπηρέτης του καί «πιστός οἰκονό­μος τῶν Μυστηρίων τοῦ Θεοῦ». Μέ θέμα λοιπόν «ὁ ἱερεύς στόν ναό» θά παρουσιάσω μέ συντομία τόν ἱερέα ὡς τελετουργό, ὡς ἁγιαστή καί ὡς διδάσκαλο, ἀφοῦ πρῶτα ὑπεν­θυμίσω ἐπιγραμματικά τί εἶναι γιά τόν ἱερέα ὁ ναός τοῦ Θεοῦ.

Ὁ οἶκος τοῦ Θεοῦ, στόν ὁποῖο λατρεύεται «τό ὑπέρ πᾶν ὄνομα, ἐν ᾧ πᾶν γόνυ κάμπτει» καί τελεσι­ουρ­γοῦνται τά θειότατα μυστήρια, πρέπει νά ἀποτελεῖ γιά τόν ἱερέα «σκήνωμα ὡς ἀγαπητόν», στό ὁποῖο ἐκεῖνος, νά διέρχεται στιγ­μές μυστικῆς ἐπικοινωνίας μετά τοῦ Θεοῦ ὄχι μόνο κατά τίς ὧρες τῆς λατρείας ἀλλά καί ἄλλοτε, ὅταν τά ποιμαντικά του καθήκο­ντα καί ἡ μελέτη καί ἐργασία γιά τόν πνευματικό του καταρτισμό δέν ἀπαιτοῦν τήν ἀπομάκρυνσή του ἀπό τόν ναό.

Γιά τόν ἱερέα τοῦ Θεοῦ «ἡμέρα μία ἐν ταῖς αὐλαῖς αὐτοῦ κρείσσων ὑπέρ χιλιάδας». Τίποτε δέν εἶναι πιό εὐχάριστο γι᾽ αὐτόν ἀπό «τό κατοι­κεῖν ἐν οἴκῳ Κυρίου εἰς μακρότητα ἡμερῶν»· τίποτε δέν εἶναι ὡραιότερο ἀπό «τό θεωρεῖν τήν τερπνότητα Κυρίου καί ἐπισκέ­πτε­σθαι τόν ναόν τόν ἅγιον Αὐ­τοῦ» γιά νά προσφέρει θυσίες καί ἱκεσίες ὑπέρ τοῦ ἑαυτοῦ του καί τοῦ ἐμπεπιστευμένου εἰς αὐτόν ποιμνίου.

Ὁ ναός τοῦ Θεοῦ εἶναι ἐπίσης «τόπος φοβερός», στόν ὁποῖο ὁ ἱερέας ἔχει ὑποχρέωση νά εἰσέρχε­ται πάντοτε μέ εὐλάβεια. Αὐτό ἀκρι­βῶς διδάσκει καί ἡ εὐλαβής παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, κατά τήν ὁποίαν, ὅταν ὁ ἱερεύς εἰσέρ­χεται στόν «πλήρη δόξης οἶκο τοῦ Κυρίου» ὀφείλει νά ψελλίζει μέ εὐλάβεια «εἰσελεύσομαι στόν ἅγιο οἶκόν Σου, προσκυνήσω πρός ναόν τόν ἅγιόν Σου ἐν φόβῳ Σου».