Η Ευθύνη που πρέπει να αναζητούμε (του Ηλία Μαυρόπουλου)

ΑΠΟΨΗ, του Ηλία Μαυρόπουλου*: Με αφορμή τα πρόσφατα τραγικά περιστατικά οικογενειακής βίας τόσο στο Νομό μας όσο και γενικότερα στη Χώρα, όλοι μας βρεθήκαμε να συζητάμε με συγγενείς και φίλους για την αύξηση του φαινομένου αυτού και την έλλειψη έγκαιρης ενημέρωσης και πρόληψης.

Με έκπληξη μου όμως (δυστυχώς) διαπίστωσα πόσο ριζωμένη είναι ακόμα αντίληψη του “που να μπλέξω τώρα εγώ” ή το “ας πάρουν οι γονείς την ευθύνη” ή το κλασικό “το Κράτος τι κάνει;“ και γενικά το τι κάνει κάποιος άλλος, σίγουρα όμως όχι εμείς.

Κάθε φορά “πέφτουμε” από τα σύννεφα, πολίτες, δημότες, γείτονες, φίλοι και συγγενείς για κάθε φόνο ή κακοποίηση που συμβαίνει δίπλα μας. Όχι δεν θα μας δώσω το άλλοθι ότι είχαμε βάλει το κεφάλι στο χώμα, δεν το αξίζουμε ούτε αυτό γιατί δεν είναι αλήθεια, ήμασταν εκεί παρόντες κρατώντας υποκριτικά τα χέρια μπροστά στα μάτια μας αλλά στην πραγματικότητα κρυφοκοιτάζαμε.

Όταν όμως αυτό που ξέραμε ότι θα συμβεί γίνεται πραγματικότητα τότε ανοίγουμε την πόρτα μας, τότε σηκώνουμε το τηλέφωνο, τότε απαντάμε στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων, τότε δείχνουμε με το δάχτυλο τον “άλλον” που δεν έκανε κάτι.

Μα εμείς είμαστε αυτός ο “άλλος”, δεν υπάρχει κάποια ευθύνη που θα πρέπει να φοβηθούμε να πάρουμε, είναι μια στρεβλή και λανθασμένη σκέψη αυτή. Αν δράσουμε έγκαιρα πρώτα από όλα προστατεύουμε τον ίδιο τον πιθανό μελλοντικό δράστη από ένα έγκλημα που μπορεί να κάνει και θα του καταστρέψει τη ζωή. Στη συνέχεια προστατεύουμε το άμεσο οικογενειακό του περίγυρο καθώς τα πρώτα θύματα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι συνήθως οι κοντινοί συγγενείς και τέλος προστατεύουμε το γενικότερο κοινωνικό σύνολο. Καθώς διαβάζετε αυτές τις γραμμές σκεφτείτε λίγο τον περίγυρό σας, είναι όλα καλά; Υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να δημιουργήσει πρόβλημα; Μπορείτε να κάνετε κάτι τώρα που είναι ακόμα νωρίς και είστε αυτός ο “ άλλος “ που όλοι ψάχνουν στη συνέχεια;

Μπορεί οι Δομές του Κράτους μας να μην είναι τέλειες ή επαρκείς, σίγουρα όμως είναι περισσότερες από το παρελθόν και πιο συνειδητοποιημένες. Δεν χρειάζεται να εκτεθούμε (αν αυτό φοβόμαστε) με μια επώνυμη καταγγελία και ένα ΑΝΩΝΥΜΟ τηλέφωνο αρκεί για να ΣΩΣΕΙ έναν άνθρωπο από τη φυλακή και έναν άλλο από το θάνατο.

Αν πάρουμε λοιπόν την ευθύνη να πράξουμε, αν την αναζητήσουμε, μόνο καλό θα κάνουμε μακροπρόθεσμα σε όλους και μόνο γαλήνη θα μας φέρει η σκέψη ότι κάναμε ότι μπορούσαμε και δεν σταθήκαμε άπραγοι θεατές. 

* Bachelor of Arts:  ΕΛ.ΑΣ. - Πολιτικός Επιστήμων Master of Arts: Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Δημόσια Διοίκηση

(Δημοσιεύθηκε στην ψηφιακή εφημερίδα "InVeria" - Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2024, φύλλο 89)