Βέροια: Ο Πανηγυρικός της Ημέρας για την 83η επέτειο του ΟΧΙ από τον Τάσο Γιάγκογλου (βίντεο)

Ο αντιπρόεδρος του Επιμελητηρίου Ημαθίας και Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Ένωσης Καφέ Τάσος Γιάγκογλου εκφώνησε τον πανηγυρικό της Ημέρας το πρωί του Σαββάτου 28 Οκτωβρίου 2023, στο Ναό Αγ. Αντωνίου Βέροιας, με αφορμή την 83η Επέτειο του ΟΧΙ. 

Στο βίντεο η ομιλία του:

Το κείμενο της ομιλίας του Τάσου Γιάγκογλου:

Αξημέρωτα της Δευτέρας της 28ης Οκτωβρίου  1940 ο τρομακτικός ήχος των σειρήνων μεταφέρει την είδηση του πολέμου. Ενός «προαναγγελθέντος» πολέμου που άρχισε ουσιαστικά δύο μήνες πριν, στις 15 Αυγούστου με τη βύθιση του εύδρομου «΄Ελλη».

Η απόφαση του Ιωάννη Μεταξά να απορρίψει χωρίς δισταγμό το ιταμό ιταλικό τελεσίγραφο έθεσε άμεσα σε λειτουργία την πολεμική μηχανή. Οι επιστρατευμένοι νέοι με τα χαμογελαστά χείλη εισρέουν κατά χιλιάδες στα έμπεδα να καταταγούν σαν να πηγαίνουν σε γιορτή, στην πιο λαμπρή γιορτή της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Ιστορικές οι μνήμες του λαμπρού «ΟΧΙ» των φαντάρων με τα χαμογελαστά και αισιόδοξα χείλη που βρέθηκαν να ταξιδεύουν στο ίδιο βαγόνι, αφήνοντας πίσω τους πολιτικές έριδες και κομματικά πάθη, των μανάδων που έδιναν με πίστη την πολύτιμη ευχή τους, των πολεμικών ιαχών στα χιονισμένα και άγρια βουνά της Βορείου Ηπείρου, υπό την Σκέπη των οραμάτων της Υπερμάχου Στρατηγού που καθοδηγούσε το στράτευμα και προστάτευε τα Ελληνικά χώματα του θάρρους και της θυσίας στο βωμό της Ελληνικής Τιμής.

Είναι τεράστια η στρατιά των αμάχων που πολεμά δίπλα στη στρατευμένη δύναμη της πρώτης γραμμής δημιουργώντας μια ανεπανάληπτη στιγμή στην ελληνική Ιστορία. Ενός λαού που κοιμήθηκε στην «άχαρη» Ελλάδα της «4ης Αυγούστου» και ξύπνησε περήφανος μαχητής στην Ελλάδα του «Όχι».

Οι Ιταλικές ένοπλες δυνάμεις, άρτια για την εποχή εξοπλισμένες,  ξεχύθηκαν με εμφανέστατο το συναίσθημα της υπεροψίας – εκείνο το φρικτό συναίσθημα που στηρίζεται στην υπερβολή των αριθμών – για να σαρώσει στο πέρασμά του την Ελληνική γη ξεκινώντας από τον Γράμμο και φτάνοντας μέχρι και το Αιγαίο.

Ο Νόμος των πιθανοτήτων ήταν αναμφίβολα δυσμενής για τους αμυνόμενους Έλληνες και την μικρή Ελλάδα……

Το παιχνίδι ήταν «χαμένο από χέρι» όπως λέμε εμείς οι μεταγενέστεροι.

Τι ειρωνεία όμως, αλήθεια, για τους αριθμούς!!!!!!!!..

Η αδάμαστη ψυχή των Ελλήνων δεν κάμπτεται.

Η υποδουλωμένη μέχρι τότε Ευρώπη παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα την μικρή Ελλάδα που τολμά να αντιταχθεί στην πολεμόχαρη βία του Ιταλικού φασισμού, με το μικρό της ανάστημα αλλά την μεγάλη καρδιά, την αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση την οποία γεννά η ιδέα της Τιμής και της Ελευθερίας. «Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες» έλεγαν.

Τα Ελληνικά κατορθώματα κατά του Μουσολίνι και αργότερα κατά του Άξονα παρομοιάζονται από την οικουμένη με τον αγώνα του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες κατά του Ξέρξη. 

Εξάλλου οι Έλληνες  «απαμυνόμενοι την δεσποσύνη» κατά τον Ηρόδοτο, πολέμησαν πάντοτε κατά των εισβολέων. «Ουδένα ξένον επιδρομέα, όσον μέγας κι αν ήτο, εδέχθη ποτέ με εσταυρωμένας τας χείρας ο Ελληνισμός».

Από εκείνο το πρωϊνό της 28ης Οκτωβρίου του 1940 αρχίζει η απογείωση της Ελληνικής ψυχής σε άφταστα ύψη δόξας και ηρωισμού. 

Ο Ελληνικός λαός πάντα πρωτοπόρος έλαμψε στην ιστορία των αιώνων με το θάρρος του και την ζωτικότητά του. Απέδειξε για μία ακόμη φορά σε όλη την οικουμένη ότι, όταν ένα Έθνος μπορέσει  να κινηθεί ομόψυχα και ολόψυχα για την δικαίωση και την ελευθερία τότε πραγματοποιεί τον ενδοξότερο θρίαμβο της Αρετής και θεμελιώνει το λαμπρότερο εγκόσμιο μεγαλείο.

Εδώ ακριβώς τοποθετείται η ιστορική αξία της 28ης Οκτωβρίου του 1940. Το Ελληνικό «ΟΧΙ» δεν ήταν συμπτωματική εκδήλωση περιστάσεων, αλλά συνειδητή έκφραση πεποιθήσεων  ριζωμένων από μακρούς αιώνες στα σπλάχνα της Φυλής μας. 

Η ελευθερία είναι συνυφασμένη δια μέσου των αιώνων με τα λαμπρότερα σύμβολα όπως ανά τον κόσμο φέρουν τα ονόματα του Μαραθώνα, των Θερμοπυλών, της Σαλαμίνας του Μεσσολογγίου.

Στα βουνά της Αλβανίας, το όνομα της ΠΙΝΔΟΥ υψώθηκε ως ιερό σύμβολο της νεότερής μας ιστορίας. 

Δεν αναφέρεται στην ιστορία των Εθνών πιο λακωνικό, πιο εύγλωττο αλλά και πιο πειστικό παγκόσμιο κήρυγμα. Δύο μόνο συλλαβές το αποτελούσαν : «ΟΧΙ». Και όμως αυτές οι δύο συλλαβές είχαν την δύναμη να διασπάσουν τον ψυχικό πυρήνα της ανθρωπότητας, ανυψώνοντας μεσίστια την αγέρωχη σημαία της ηθικής και εθνικής μας πίστης. 

Ο Άγγελος Σικελιανός έγραψε για την μεγάλη αυτή μέρα:

             «Ελέγαμε : Ένα Μαραθώνα ακόμα.

               Ελέγαμε : μία Σαλαμίνα ακόμα.

               Ελέγαμε : ακόμη ένα ΄21.

               Ήρτες τέλος Συ Μητέρα μέρα.

               Όπου αγκάλιασες κι ανύψωσες

               Ολόκληρα τα περασμένα

               Στον ανώτατο λυτρωτικό σκοπό τους

               Στον υπέρτατό τους ηθικόν, ιστορικό ρυθμό!».

 

Οι ιστορικές μνήμες του Έπους του ΄40 ποτίζουν ακόμη και σήμερα τις ψυχές μας με το αθάνατο κρασί τους. Και είναι τόσο ζωντανές που μας μεθούν 83 χρόνια μετά.

Οι σημερινή επέτειος αποτελεί ιστορικό σταθμό μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος. Μας δίνει την ευκαιρία να πραγματοποιήσουμε την απαιτούμενη στροφή στο παρελθόν δια μέσου της εθνικής μας ιστορίας, για να ζωντανέψουμε το παρόν και να προεξοφλήσουμε ένα καλύτερο μέλλον. Το μέλλον που δημιούργησε η γενιά του 40 με χρυσές υποθήκες για εμάς τους νεότερους γράφοντας ανεκτίμητες σελίδες ηρωισμού αυταπάρνησης, αυτοθυσίας και ανδρείας, έχοντας παραμερίσει τον διχασμό και την διχόνοια.

Εάν κάτι θέλουν να μας πουν οι ήρωες πρόγονοί μας είναι το εξής:

Εμείς τελειώσαμε. Σείς όμως υπάρχετε. Εσείς είστε η ελπίδα. Θα την αλλάξετε την ζωή παρόλα αυτά. Αρκεί να μην ξεχάσετε από ποιους «έρχεστε», γιατί μόνο έτσι θα ξεκαθαρίσετε το που «πηγαίνετε». Για αυτόν ακριβώς τον λόγο η σημερινή επέτειος έχει τεράστιο ηθικό μέγεθος που πρέπει να διατηρηθεί στο ακέραιο και να παραμείνει ζωντανή δύναμη μέσα μας.

Και όσο εάν όλα αυτά δείχνουν μακρινά και ανεπίκαιρα, ας αντιπαραβάλλουμε τις τότε συγκυρίες με τα τωρινά σημεία των καιρών.

Βιώσαμε μία δωδεκαετή οικονομική κρίση όπου η Ελλάδα μας δοκιμάστηκε με μνημόνια και απαιτητικές υποχρεώσεις. Ακολούθησε η υγειονομική κρίση με τα περιοριστικά μέτρα. Ο πλανήτης πάλι στραμμένος, αυτή την φορά, επιφυλακτικά, και καχύποπτα, με τα μάτια του πάνω μας. Κάποιοι μας έβλεπαν ειρωνικά με περισσή υπεροψία εκτιμώντας ότι θα υποκύψουμε στις αδυναμίες μας. Ο νόμος των πιθανοτήτων να τα βγάλουμε πέρα, και πάλι σε βάρος μας. Είπαμε «ΟΧΙ» θα κρατήσουμε. Δεν θα μηδίσουμε. Και τις δύο περιπτώσεις με ομοψυχία, ολοψυχία, κόπους και θυσίες αλλά με αισιοδοξία τις αντιμετωπίσαμε και σταθήκαμε όρθιοι. ÓΧΙ» δεν λυγίσαμε. Τα καταφέραμε, τους διαψεύσαμε, παρά τα άνισα μεγέθη και τις δυσκολίες  που είχαμε να αντιμετωπίσουμε. Με ήθος, συνειδητή προσπάθεια, σχέδιο, οργάνωση, προσήλωση στον στόχο, διαφυλάξαμε την συνοχή του κοινωνικού ιστού και κρατηθήκαμε όρθιοι. 

Οι γεωπολιτικές εξελίξεις σχετικά κοντά στην επικράτειά μας με τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία, την εμπόλεμη κατάσταση όπως αυτή εξελίσσεται στην Μέση Ανατολή, με κίνδυνο να  εμπλακούν και άλλες Χώρες, και η μεταναστευτική κρίση, μας προϊδεάζουν για πολύ άσχημες πολιτικοοικονομικές προεκτάσεις. Επιτάσσεται να είμαστε σε εγρήγορση, παρακολουθώντας στενά τις καταστάσεις, θωρακίζοντας την Ελλάδα με σχέδια, λαμβάνοντας επιπλέον πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά μέτρα, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τους κραδασμούς και να διασφαλίσουμε την ειρήνη, την ευημερία στην περιοχή μας, και την εδαφική μας ακεραιότητα, ως υπέρτατα αγαθά, κληροδοτήματα των προγόνων μας εμποτισμένα με το νόημα της 28ης Οκτωβρίου. 

Βλέπουμε λοιπόν πως το παρελθόν, σφιχταγκαλιάζει το παρόν, οδηγώντας μας στην δημιουργία του μέλλοντος. Είμαστε άρρηκτα δεμένοι με τους προγόνους μας.

Και ΝΑΙ, θα είμαστε άξιοι συνεχιστές των ηρώων προγόνων μας, με Ήθος, Τιμή και ανεξάρτητοι – ελεύθεροι, θα αντιμετωπίζουμε με κάθε κόστος και θυσίες τις προκλήσεις των καιρών, κάνοντας τα πλεονεκτήματά μας ισχυρά και τα μειονεκτήματά μας ανίσχυρα, ώστε η σημαία μας να κυματίζει αγέρωχα και εμείς να ατενίζουμε το μέλλον με προοπτική.

 

Επίκαιροι πάντα οι στίχοι του μεγάλου μας ποιητή Τάσου Λιβαδίτη :

«Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος (ΕΛΛΗΝΑΣ) δεν θα πάψεις ούτε στιγμή να αγωνίζεσαι για την ειρήνη και το δίκιο.

Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλη σου θα ματώσουν από τις φωνές, μα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω.

Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε.

Μια στιγμή αν ξεχαστείς εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτες από τις φωτιές!

Δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος (ΕΛΛΗΝΑΣ)

Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι!!!!!

 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ.  ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΗΝΕΣ.