editorial εφημερίδας "InVeria": Ο «παράδεισος» των αναμνήσεών σου...

Σε μια συνέντευξή του ο μεγάλος Έλληνας ηθοποιός Διονύσης Παπαγιανόπουλος έλεγε ότι δεν θέλει να πάει στο χωριό που μεγάλωσε, όχι επειδή τον πλήγωσαν οι συγχωριανοί του, αλλά επειδή εκεί έζησε τα πιο ωραία χρόνια της ζωής του. 

Αλλά πλέον, οι άνθρωποι με τους οποίους έζησε  αυτές τις στιγμές, οι γονείς, τα αδέλφια, οι φίλοι, δεν ήταν στη ζωή.

Και έτσι, το πιο ωραίο μέρος, με τις πιο ωραίες αναμνήσεις, μπορεί να γίνει μια μέρα το μέρος που δεν θέλεις ποτέ να ξαναπάς. 

Διότι χωρίς την «ψυχή» των εμπειριών σου, χωρίς τους ανθρώπους που τις έζησες, δεν έχουν καμία αξία τα άψυχα πράγματα. Όσο πολύτιμα και αν είναι.

Αφού δεν μπορείς να ξαναπάς στο «χωριό σου» (ο καθένας στον δικό του «παράδεισο» αναμνήσεων),  το φέρνεις στο μυαλό σου… 

Τους ανθρώπους, τις στιγμές, τις μυρωδιές, τις φωνές, τα τραγούδια, τα λουλούδια, τις γεύσεις, τις λέξεις, τους ήχους, της καρδιάς σου τους χτύπους που τότε δεν τους μετρούσες, αλλά τώρα ξέρεις πως κάθε ένας από αυτούς ήταν ένας κόκκος σε μία κλεψύδρα που κάποτε θα τελείωνε… 

Για αυτό και βλέπεις κάποιες φορές ανθρώπους που μοιάζει να ζούνε αγκιστρωμένοι στο «χθες». 

Ίσως τους κατηγορείς κιόλας  για αυτή τους την στάση, ίσως τους προσάπτεις και τον τίτλο του «ξεπεσμένου πρίγκιπα». 

Μπορεί όμως αυτό το «χωριό» να θέλουν να έχουν συνέχεια στο νου. 

Μιας και όλο λιγότερες είναι οι «καλύτερες» μέρες, ίσως ψάχνουν καταφύγιο στου μυαλού τα ταξίδια, πίσω στα μέρη που ένοιωθαν όμορφα, περπατούσαν ανάλαφρα, ζούσαν ελεύθερα…

(editorial στην ψηφιακή εφημερίδα "InVeria" - Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2023, φύλλο 78)