Το «δούναι και λαβείν» είναι συνηθισμένη πρακτική στην καθημερινότητα μας… Από τις απλές εμπορικές συναλλαγές, μέχρι τα πιο… σύνθετα «αλισβερίσια». Αν δεν δώσεις, πως θα πάρεις; Αν δεν πάρεις, γιατί να δώσεις;
Αυτή η εμπορική αντίληψη έχει επικρατήσει, δυστυχώς, ακόμα και στα συναισθήματα, στις ανθρώπινες σχέσεις, στις φιλίες, στον έρωτα… Και όμως, είναι ό,τι πιο δηλητηριώδες στοιχείο μπορεί να εντάξει κανείς στη ζωή του.
Υπάρχει μια άλλη θεώρηση και πρόταση, λοιπόν, μιλώντας για τις κοινωνικές σου σχέσεις. Αντί να κοιτάς τι θα «πάρεις», απλά κοίτα πόσα περισσότερα μπορείς να δώσεις. Αντί να κοιτάς πόσα θα κερδίσεις, κοίτα πόσα μπορείς να χάσεις για να βοηθήσεις τον άλλο. Χωρίς να περιμένεις ανταλλάγματα, χωρίς να προσδοκάς ανταπόδοση της χάρης.
Να δίνεις με όλη σου την ψυχή και αν τύχει και σου δώσουν, να το παίρνεις με μισή καρδιά. Είμαι σίγουρος ότι αν δεν βάζεις στο «ζύγι» την φιλία και την ανθρωπιά σου, αζύγιστα θα σου επιστραφούν.
Να γιατί στις μέρες μας υπάρχει κρίση και στο «είναι» μας, στις σχέσεις, στους γάμους. Γιατί όλα τα βάλαμε στην ζυγαριά, τα δικά μου, τα δικά σου, η μεριά σου και η μεριά μου, το «εγώ» μου και το «εγώ» σου.
Σε τέτοια ζυγίσματα, ποτέ δεν θα είσαι κερδισμένος. Πάντα στο… ζύγι θα σε κλέβουν. Για αυτό, μην το κοιτάς. Μη το πολυψάχνεις. Δώσε, δώσε όσο έχεις. Και σαν σου επιστραφεί, έχει καλώς. Σαν αυτοί που δώρισες στο τέλος σου γυρίσουν την πλάτη, μη σκας. Θα βρεθούν άλλοι που θα στα δώσουν διπλά και τρίδιπλα.
Αρκεί να είσαι σπάταλος στο να μοιράζεις το καλό και φειδωλός στο να ζητάς. Πέτα το ζύγι, μείνει στην αγάπη που, όπως και να το κάνουμε, δεν υπάρχει μονάδα μέτρησης να την μετρήσεις.
(editorial στην ψηφιακή εφημερίδα "InVeria" - Κυριακή 1 Οκτωβρίου 2023, φύλλο 75)
0 Σχόλια
Το σχόλιό σας για την ανάρτηση (παρακαλούμε να τηρούνται οι όροι που αναφέρονται στους Όρους Χρήσης της ιστοσελίδας)