Ημαθία: Ολοκληρώθηκαν οι πανηγυρικές εκδηλώσεις στην Πανασία Σουμελά

Την Τρίτη 15 Αυγούστου 2023 το πρωί εορτάστηκε η Θεομητορική Εορτή της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου στο Πανελλήνιο Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά, στην Καστανιά του Βερμίου. 

Στο Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο προεξήρχε ο Μητροπολίτης Ιλίου Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρας, ενώ έλαβαν μέρος οι Μητροπολίτες Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Χρυσόστομος, Μάνης κ. Χρυσόστομος, Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Πλάτωνας, ο οποίος χοροστάτησε στον όρθρο και ο οικοδεσπότης Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο. 

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, όπως κάθε χρόνο, πραγματοποιήθηκαν οι βραβεύσεις και δόθηκαν οι υποτροφίες σε αριστούχους του Μακροχωρίου εις μνήμη των 21 αδικοχαμένων μαθητών του δυστυχηματος των Τεμπών, το Απρίλιο του 2003. 

Οι εκδηλώσεις ολοκληρώθηκαν με την Λιτανεία της Εικόνας της Παναγίας Σουμελά, καθώς και το τρισάγιο ενώπιον του μνημείου του Αλεξάνδρου Υψηλάντη και την κατάθεση στεφάνων.

Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: 

 «Αἱ γενεαί πᾶσαι μακαρίζομέν σε τήν μόνην Θεοτόκον».

Μέ τή φωνή τοῦ ἱεροῦ ὑμνογρά­φου ἑνώνουν σήμερα, ἑορτή τῆς ἐνδόξου Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καί τή δική τους φωνή τά πλήθη τῶν Ὀρθοδόξων σέ κάθε γωνία τῆς γῆς. Δέν τήν ἑνώνουν γιά νά θρηνή­σουν τήν Κοίμηση τῆς Παναγίας Παρθένου, διότι ἡ Κοίμηση τῆς σεπτῆς Θεομήτορος δέν εἶναι θά­νατος ἀλλά ζωή, δέν εἶναι θλίψη ἀλλά χαρά.

Ὁ θάνατος εἶναι βεβαίως καί στή δική της ζωή μία πραγματικότης. Συνέβη ὄντως ἐν χρόνῳ. Συνέβη παρουσίᾳ τῶν ἁγίων ἀποστόλων, οἱ ὁποῖοι ἐναέριοι ἔφθασαν ἐκ περάτων, γιά νά κηδεύσουν τό πανάχραντο σῶμα τῆς Ἁγνῆς Θεο­τόκου.

«Οὐ θαῦμα θνῄσκειν κοσμοσώτει­ραν Κόρην, τοῦ κοσμοπλάστου σαρκικῶς τεθνηκότος», σημειώνει ὁ ἱερός συναξαριστής γιά τήν ἑορτή τῆς πανσέπτου Μεταστάσεως τῆς πανενδόξου Δεσποίνης ἡμῶν καί ἀειπαρθένου Μαρίας. Δέν ἀποτελεῖ δηλαδή παράδοξο γεγονός ὅτι πεθαίνει ἡ Κόρη, ἡ ὁποία ἔσωσε τόν κόσμο διά τοῦ τόκου της, ἐφόσον ὁ ἴδιος ὁ Πλά­στης τοῦ κόσμου ἀπέθανε κατά σάρκα. Τό θαυμαστό εἶναι ὅτι ἡ Κοίμησή της δέν εἶναι χωρισμός οὔτε διάσπαση τῆς ἑνότητος μετα­ξύ γῆς καί οὐρανοῦ, τήν ὁποία Ἐκείνη ἐπέτυχε, συμμετέχοντας στό μυστήριο τῆς θείας ἐνανθρω­πήσεως καί δανείζοντας στόν Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ τό ἔνδυμα τῆς χοϊκῆς φύσεως τοῦ ἀνθρώπου.

Τό θαυμαστό εἶναι ὅτι μέ τήν Κοίμησή της ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος συμβάλλει ἀκόμη περισσότερο στήν ἐνίσχυση τῆς ἑνότητος τῶν ἐπιγείων μέ τά ἄνω. Διότι, ἄν καί ἡ ἴδια μεθίσταται ἀπό γῆς εἰς οὐρα­νόν διά τοῦ Υἱοῦ της, ὁ ὁποῖος ἐπι­φυλάσσει καί αὐτήν τήν τιμή στήν Παναγία Μητέρα του, ἡ Μετάστα­σή της μετατρέπεται σέ ἀκόμη ἰσχυρότερο σύνδεσμο τῶν «τό πρίν διεστώτων», τοῦ ἀνθρώπου δηλα­δή μέ τόν Θεό, καί τῆς γῆς μέ τόν οὐρανό.

Γίνεται ἀπόδειξη ὅτι ὁ χοϊκός ἄνθρωπος ἔχει μία θέση στόν οὐρανό, ἔχει μία θέση πλησίον τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἔχει καί ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ἡ ὁποία, βεβαίως, χάρη στή μοναδικότητα τῆς καθαρότη­τος καί τῆς ἁγιότητός της, ὄχι μόνο ἐπελέγη ἀπό τόν Θεό γιά νά γίνει Μητέρα τοῦ Υἱοῦ του, ἀλλά καί γιά νά εὑρίσκεται μετά τήν Κοίμησή της ἐκ δεξιῶν τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης του, πρέσβειρα καί μεσίτρια τοῦ ἀνθρωπίνου γένους καί ἐγγυήτρια τῆς ἐν Χριστῷ σωτη­ρίας μας.

Γίνεται ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος τεκμήριο τῆς ἑνότητος γῆς καί οὐρανοῦ, ὄχι μόνο γιατί μέ τήν καθαρότητα καί τήν ἁγιότητα τῆς ζωῆς της, μέ τήν ταπείνωση καί τήν ὑπακοή της στό θέλημα τοῦ Θεοῦ ἀξιώθηκε νά γίνει Δέσποινα καί Κυρία τῶν ἀγγέλων καί τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά καί γιατί ἀξιώ­θηκε μετά τήν Κοίμησή της νά εὑρίσκεται καί στόν οὐρανό, πλη­σίον τοῦ Υἱοῦ της, ἀλλά καί στή γῆ, πλησίον τῶν τέκνων της, σύμφω­να μέ τή βεβαιότητα τήν ὁποία ἐκφράζει ὁ στίχος τοῦ ἱεροῦ ποιη­τοῦ τοῦ Ἀπολυτικίου τῆς ἑορτῆς: «ἐν τῇ Κοιμήσει τόν κόσμον οὐ κατέλιπες, Θεοτόκε».

Ἀποδεικνύεται ὅμως ἡ πάνσεπτος Κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί σημεῖο ἑνότητος τῶν ἀνθρώ­πων μεταξύ τους, καθώς ἑκατομ­μύ­ρια Ὀρθοδόξων συρρέουν αὐτή τήν ἡμέρα τῆς μεγάλης Θεομη­το­ρι­κῆς ἑορτῆς στούς ἱερούς ναούς καί ἰδιαιτέρως στά ἱερά Θεομη­το­ρικά Προσκυνήματα, γιά νά τιμή­σουν τήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου μας ἀλλά καί δική μας μητέρα, γιά νά τήν ὑμνήσουν καί νά τήν δοξάσουν, γιά νά ἐναποθέσουν στήν ἱερή εἰκόνα της τόν ἀσπασμό τοῦ σεβασμοῦ καί τῆς υἱϊκῆς τους ἀγάπης, γιά νά τήν εὐχαριστήσουν καί νά τῆς ἐμπιστευθοῦν τά αἰτήματα τῶν καρδιῶν τους.

Καί τοῦτο ἀποτελεῖ αἰῶνες τώρα εὐλαβῆ συνήθεια τῶν Ὀρθοδόξων καί ἰδιαιτέρως τῶν πατέρων καί τῶν μητέρων μας, τῶν Ποντίων, οἱ ὁποῖοι τιμώντας τήν Παναγία, τήν προστάτιδα καί ἔφορό τους, ἀνηφό­ριζαν αὐτή τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεώς της στό ὄρος Μελᾶ τῆς Τραπεζοῦντος, στή Μονή ἡ ὁποία εἶχε οἰκοδομηθεῖ σύμφωνα μέ τήν ἐπιθυμία τῆς ἴδιας τῆς Παναγίας, ἀπό τούς δύο μοναχούς, τούς ὁσίους Βαρνάβα καί Σωφρό­νιο, στούς ὁποίους ἀπεκάλυψε καί τήν ὕπαρξη τῆς ἱερᾶς καί θαυ­μα­τουργοῦ της εἰκόνος.

Καί ἐκεῖ, στήν παλαίφατη Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας τῆς Σουμελᾶ, ὅπου καί φέτος, ὅπως καί τά τελευταῖα χρόνια, ὁ Οἰκουμενικός μας Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος τελεῖ τήν Πατριαρχική θεία Λει­τουργία, τό κατ᾽ ἐξοχήν μυστή­ριο τῆς ἑνότητος γῆς καί οὐρανοῦ ἀλλά καί τῆς ἑνότητος τῶν πιστῶν, ἀποδεικνύεται ὅτι ἡ Κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου εἶναι πηγή ζωῆς καί ἑνότητος τῶν ἀνθρώπων.

Τό ἴδιο ἀποδεικνύεται καί ἐδῶ, στή νέα Μονή τῆς Παναγίας τῆς Σουμελᾶ, στό νέο κατοικητήριο τῆς ἱστορικῆς καί θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς Σουμελιώτισσας Πανα­γίας, ὅπου ὅλες αὐτές τίς ἡμέρες ἀνηφορίζουν οἱ γενεές τῶν Ποντί­ων καί ὄχι μόνο ἀδελφῶν μας, οἱ ὁποῖοι καταφθάνουν ἀπό τά πέρατα τῆς Ἑλλάδος ἀλλά καί τῆς οἰκουμένης, γιά νά προσκυνήσουν τήν χαριτόβρυτη εἰκόνα της καί νά τῆς ἐναποθέσουν τήν ἀγάπη καί τόν πόνο τους, τίς χαρές καί τίς λαχτάρες τῆς ψυχῆς τους, ὅπως ἔκαναν ἀνέκαθεν οἱ πατέρες καί οἱ μητέρες μας.

Ὁ κόσμος μας, ἰδιαιτέρως σήμερα, ἔχει ἀνάγκη τήν ἑνότητα πού προσ­φέρει ἡ Παναγία μας. Ἑνότη­τα ἐπί γῆς καί ἑνότητα μέ τόν οὐρανό.

Γιά αἰῶνες οἱ ἄνθρωποι ἀναλω­θήκαμε σέ ἀτελέσφορους πολέ­μους καί καταστροφικές συγκρού­σεις καί δυστυχῶς συνεχίζουμε νά τό κάνουμε, νομίζοντας ὅτι ἡ ἐπι­κράτηση τοῦ ἰσχυροτέρου καί ἡ κυριαρχία τοῦ ἐγωισμοῦ θά φέ­ρουν τή χαρά καί τήν εὐδαιμονία στόν κόσμο. Τό ἀποτέλεσμα εἶναι ὅμως τό ἀντίθετο. Τό βλέπουμε καί τό ζοῦμε στίς συνέπειες τοῦ πολέ­μου, ὁ ὁποῖος ἐξελίσσεται στήν εὐρύτερη περιοχή μας.

Τό βλέπου­με καί τό ζοῦμε μέ τήν κλιματική ἀλλαγή καί τίς φυσικές καταστρο­φές τίς ὁποῖες ἤδη αὐτή ἐπιφέρει ἀκόμη καί στήν πατρίδα μας.

Τό βλέπουμε καί τό ζοῦμε στίς παράλογες κοι­νωνικές καί λοιπές ἀντιπαρα­θέ­σεις, οἱ ὁποῖες συμβαί­νουν μέ θύματα δυστυχῶς νέους ἀνθρώ­πους.

Τό βλέπουμε καί τό ζοῦμε σέ θρησκευτικούς νεοεπεκτατισμούς πού ἐπιχειροῦν νά ἀλλοιώσουν τά ὅρια τά ὁποῖα ἀπό αἰῶνες ἔθεσαν οἱ πατέρες μας.

Ἡ ἑορτή ὅμως τῆς Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τήν ὁποία ἤλθαμε νά τιμήσουμε στό ἱερό αὐτό Προσκύνημα τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀλλά καί ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων, ἄς μᾶς βοηθήσει νά συνειδητοποιήσουμε τήν ἀνάγκη τῆς ἑνότητος, τήν ὁποία μᾶς χάρισε καί μᾶς χαρίζει ἡ Παναγία μας.

Καί μποροῦμε νά τήν ζήσουμε, ἐφόσον θελήσουμε νά παραμερί­σου­με τούς ἐγωισμούς καί τά μικρά ἤ μεγάλα συμφέροντά μας.

Μποροῦμε νά τήν ζήσουμε, γιατί αὐτή ἀποτελεῖ τήν προοπτική τῆς ἀληθινῆς ζωῆς ὄχι μόνο στή γῆ ἀλλά καί στόν οὐρανό.

Μποροῦμε νά τήν ζήσουμε, ἐάν ἀποφασίσουμε ὄχι μόνο νά τιμοῦ­με τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο κατά τήν ἡμέρα τῆς Κοιμήσεώς της, ἀλλά καί νά ἀκολουθοῦμε τό παράδειγμα τῆς ζωῆς της καί τῆς ὑπακοῆς της στό θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Αὐτό θά πρέπει νά ἐκφράζει ἡ συμμετοχή μας στή μεγάλη πανή­γυρη τοῦ Ἱεροῦ Προσκυνήματος τῆς Παναγίας Σουμελᾶ, τῆς ὁποίας ἡ χάρη μᾶς ἀξίωσε καί φέτος νά ἑορτάσουμε τήν πάνσεπτο Κοίμησή της στόν περικαλλῆ αὐτόν ἱερό αὐτόν ναό, ὁ ὁποῖος ἁγιάζεται ἀπό τήν παρουσία τῆς ἱστορικῆς καί θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς Σουμε­λιώτισσας, τῆς μητέρας τοῦ Πο­ντια­κοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἐνώπιον τῆς ὁποίας κλίνουμε εὐλαβῶς τό γόνυ τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος.

Αὐτήν τήν ἑνότητα ὅμως ἐκφρά­ζει καί ἡ σεπτή παρουσία τῶν Ἁγίων Ἀρχιερέων καί προσφιλε­στά­των ἐν Χριστῷ Ἀδελφῶν, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἰλίου, Ἀχαρνῶν καί Πετρουπό­λεως κ. Ἀθηναγόρου, τοῦ Σεβα­σμι­ω­τάτου Μητροπολίτου Νικοπό­λεως καί Πρεβέζης κ. Χρυσοστό­μου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητρο­πο­λίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπο­λίτου Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντί­νης κ. Πλάτωνος, οἱ ὁποῖοι λαμπρύνουν μέ τή συμμετοχή τους τή Θεομητορική πανήγυρη καί τιμοῦν τίς λατρευτικές καί ἑορ­ταστικές ἐκδηλώσεις τοῦ Ἱεροῦ Προσκυνήματος τῆς Παναγίας Σου­μελᾶ καί τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλλη­νισμοῦ γιά τήν ἑορτή τῆς πανσέ­πτου Kοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς μητέρας καί προστάτιδος ὅλων τῶν Ποντίων.

Τούς εὐχαριστῶ ὅλους ἀπό καρ­δίας καί τούς ἐκφράζω τή βαθύ­τατη εὐγνωμοσύνη μου, γιατί μέ τήν παρουσία καί τή συμμετοχή τους τίμησαν καί τό Ἱερό Προσκύ­νημα καί τόν Ποντιακό Ἑλλη­νι­σμό.

Βαθύτατες εὐχαριστίες ἐκφράζω καί πρός τούς παρισταμένους ἐκ­προ­σώπους τῆς ἑλληνικῆς κυβερ­νή­σεως, τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλή­νων, τῶν πολιτικῶν κομμά­των, τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων καί τῶν Σωμάτων Ἀσφαλείας, τῆς Περι­φε­ρείας μας, τόν Δήμαρχο Βεροίας καί τούς ἄλλους Δημάρχους, τούς τοπικούς ἄρχοντες, τούς ἐκπροσώ­πους τῶν Ποντιακῶν Σωματείων, τούς εὐσεβεῖς προσκυνητές, τά πιστά τέκνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτό­κου καί τούς φίλους καί ὑποστη­ρικτές τῶν δικαίων τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ, οἱ ὁποῖοι κατέκλυ­σαν ὅλες αὐτές τίς ἡμέρες τό Ἱερό Προσκύνημα τῆς Παναγίας Σουμε­λᾶ γιά νά προσκυνήσουν τήν ἱστο­ρική καί θαυματουργό εἰκόνα καί νά τιμήσουν τήν Ὑπεραγία Θεο­τόκο.

Εὔχομαι ταπεινά καί ἀπό καρδίας ἡ χάρη καί ἡ εὐλογία τῆς Ὑπερα­γίας Θεοτόκου νά προστατεύει καί νά διαφυλάττει ὅλους τούς εὐσε­βεῖς προσκυνητές, τόν Ποντιακό Ἑλληνισμό, τήν πατρίδα μας καί τόν κόσμο, ἀπειράστους ἀπό κάθε κίνδυνο καί ἀπό κάθε κακό. Καί ἡ χάρη τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς Παναγίας μας νά σκέπει καί νά προστατεύει ὅλους μας.