editorial εφ. InVeria: Περιμένοντας τον... πυροβολισμό εκκίνησης με μια βαλίτσα στο χέρι

Με μια βαλίτσα στο χέρι ετοιμάζονται να βρεθούν και φέτος χιλιάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, στο πλαίσιο της αγωνιώδους προσπάθειάς τους αφενός να βρουν για ακόμη μια χρονιά δουλειά και, αφετέρου, να «γεμίσουν» με μόρια το προσοντολόγιό τους με την ελπίδα κάποτε να μπορέσουν να πάρουν μία μόνιμη θέση και – το ιδανικότερο – στον τόπο τους. 

Οι χιλιάδες υποψήφιοι αναπληρωτές καθηγητές και το ειδικό εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό έχουν κάνει τις αιτήσεις τους την περασμένη Άνοιξη μέσω ΑΣΕΠ και δηλώνουν (μέχρι 28/8) τις περιοχές που προτιμούν για πρόσληψη. Ο... Γολγοθάς όμως αρχίζει μετά! 

Όσοι τελικά προσληφθούν (για μια σχολική χρονιά φυσικά) καλούνται σε μία εβδομάδα να αναλάβουν υπηρεσία!  Και αν μεν είναι κοντά στον τόπο τους, δεν υπάρχει πρόβλημα. Όσοι όμως πρέπει να «ξενιτευτούν», δεν έχουν κανένα παραπάνω χρονικό περιθώριο… 

Μέσα σε μία εβδομάδα πρέπει να πάρουν το «νοικοκυριό» τους, να κλείσουν εισιτήρια, να βρουν σπίτι και να… δηλώσουν «παρών» ή «παρούσα» σε όποιο σημείο του χάρτη τους κατατάξει το Υπουργείο. 

Λες και το κάνουν επίτηδες οι αρμόδιοι… Μέχρι την τελευταία στιγμή, στέκονται πάνω από το κινητό τους για να λάβουν sms που θα τους ειδοποιεί για την πρόσληψη και μετά… σπριντ. Διότι, οι αναπληρωτές είναι τα «αποπαίδια» του συστήματος, όπως φαίνεται. 

Αν όλες οι διαδικασίες (με την δήλωση εκπαιδευτικών κενών κλπ) προχωρούσαν λίγο πιο γρήγορα και δινόταν ένα περιθώριο 20 – 30 ημερών για αυτούς τους αναπληρωτές (επιστήμονες στην πλειοψηφία τους) δεν θα ήταν πιο «ανθρώπινο» αυτό το κράτος; 

Και όμως, πάνω στην ανάγκη και την αγωνία, όλες και όλοι θα είναι εκεί, διαθέσιμοι για τον «αγώνα ταχύτητας» μέχρι την ανάληψη υπηρεσίας. Για να έχουν ακόμη μία χρονιά δουλειά και να πάρουν περισσότερα μόρια προϋπηρεσίας. 

Και η ζωή συνεχίζεται, σε φαύλο κύκλο, κάθε χρόνο! 

(editorial του Νίκου Βουδούρη στην ψηφιακή εφημερίδα "InVeria" - Κυριακή 27 Αυγούστου 2023, φύλλο 70)