Τα ονομαστήρια του Μητροπολίτη Βεροίας Παντελήμονος

Τα ονομαστήριά του γιόρτασε ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων την Πέμπτη 27 Ιουλίου 2023, ημέρα που τιμάται ο Άγιος  Μεγαλομάρτυρας Παντελεήμων ο Ιαματικός. 

Το πρωί της Πέμπτης (27/7) στο Ναό του Οσίου Αντωνίου Πολιούχου Βεροίας τελέστηκε Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο προεξάρχοντος του εορτάζοντος Μητροπολίτη Βεροίας κ. Παντελεήμονος και συμμετείχαν οι Μητροπολίτες Τριπόλεως (Λιβύης) κ. Θεοφύλακτος, Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος, Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης κ. Χρυσόστομος και Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Πλάτων, ο οποίος και χοροστάτησε στον Όρθρο και ο Επίσκοπος Κοτυαίου κ. Διονύσιος. 

Στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τέθηκε σε προσκύνηση η Τιμία Κάρα του Οσίου Δαβίδ του εν Ευβοία, την οποία μετέφερε από την ομώνυμη Μονή ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Γέροντας Γαβριήλ, ο οποίος κατάγεται από την Ημαθία. 

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε μνημόσυνο για τον μακαριστό Μητροπολίτη Κινσάσας κυρό Νικηφόρο, πνευματικό αδελφό του κ. Παντελήμονος, καθώς και οι δύο Αρχιερείς προέρχονται από την αδελφότητα του Αγίου Γερασίμου του Υμνογράφου, και για την μακαριστή Δέσποινα Δερμεντζόγλου, κατά σάρκα αδελφή του Μητροπολίτη Βεροίας.

Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων εξέφρασε τις θερμές του ευχαριστίες προς τους Αρχιερείς, τους κληρικούς από διάφορες Μητροπόλεις που προσήλθαν για να του ευχηθούν, καθώς και προς όλους τους ευσεβείς πιστούς, αναφέροντας μεταξύ άλλων: 

«Σήμερον ἐξέλαμψε τοῦ Ἀθλοφό­ρου ἡ μνήμη. Δεῦτε πιστοί πνευμα­τικῶς εὐφρανθῶμεν καί τοῖς ἄσμασι τοῦτον καταστέψωμεν».

Λαμπρά καί παμφαῆ μνήμη ἑορ­τάζει σήμερα ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, τή μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρ­τυρος καί ἰαματικοῦ Παντελεήμο­νος. Καί μᾶς κάλεσε νά εὐφραν­θοῦμε πνευματικά καί νά τόν τιμή­σουμε μέ ὕμνους καί ὠδές πνευ­ματικές.

Μᾶς κάλεσε γιά νά εὐφρανθοῦμε πνευματικά καί νά λάβουμε φῶς ἀπό τό φῶς τό ὁποῖο ἀκτινοβολεῖ ἡ ἱερά μνήμη του, γιατί ἡ μνήμη τοῦ κάθε ἁγίου, τόν ὁποῖο ἑορτάζει καί τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας, λάμπει καί φωτίζει τόν κόσμο, ἀφυπνίζει τίς ψυχές μας καί διαλύει τά νέφη πού συσσωρεύουν οἱ βιοτικές μέριμνες καί ἡ ἁμαρτία καί τά ὁποῖα ἐμποδίζουν κάποιες φορές νά διακρίνουμε τό ἀληθινό φῶς.

Ὡς φῶς, λοιπόν, ἐκλάμπει σήμερα ἡ μνήμη τοῦ ἀθλοφόρου ἁγίου μεγαλομάρτυρος καί ἰαματικοῦ Παντελεήμονος. Καί τό φῶς αὐτό εἶναι τό φῶς τῆς ἁγιότητός του. Εἶναι τό φῶς τοῦ μαρτυρίου του. Εἶναι τό φῶς τῶν καλῶν ἔργων, τά ὁποῖα ἐπιτέλεσε κατά τήν ἐπίγεια ζωή του καί ἔλαμψε καί τότε, σύμφωνα μέ τόν λόγο τοῦ Κυρίου μας, «οὕτω λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τά καλά ἔργα».

Εἶναι ὅμως καί τό φῶς τοῦ νοητοῦ ἡλίου τῆς δικαιοσύνης, εἶναι τό φῶς πού χάρισε ὁ Θεός στόν μάρ­τυρά του καί τό ὁποῖο τόν κατηύ­γαζε κατά τήν ἐπίγεια ζωή του, ὡς ἀνταπόδοση τῶν καλῶν του ἔργων, διά τῶν ὁποίων ἐδόξαζε τόν Θεό. Ἀλλά εἶναι καί τό φῶς μέσα στό ὁποῖο ζεῖ ὁ ἅγιος μεγα­λομάρτυς Παντελεήμων στή βασι­λεία τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖ ὅπου «οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσι ὡς ὁ ἥλιος».

Ἰατρός, ἀνάργυρος καί μάρτυς, αὐτές εἶναι οἱ τρεῖς ἰδιότητες τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου διά τῶν ὁποί­ων ἐδό­ξασε τόν Θεό καί ἐδοξάσθη ἀπό τόν Θεό.

Ἰατρός κατά κόσμον ἀλλά καί μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, θεράπευε τούς ἀνθρώπους ἀπό τίς ἀσθένειες πού τούς ταλαιπωροῦσαν ὡς ἀποτέλε­σμα τῆς πτώσεως καί τῆς ἀπομα­κρύνσεως τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Θεό.

Στό τάλαντο τῆς ἰατρικῆς, τό ὁποῖο καλλιέργησε φιλόπονα καί μέ ἀγάπη πρός τόν πάσχοντα ἄνθρωπο, ὁ Θεός τοῦ ἔδωσε τό τάλαντο τῶν θαυμάτων, τό ὁποῖο ὁ ἅγιος Παντελεήμων δέν τό ἀξιο­ποίη­σε γιά προσωπικό του ὄφελος, δέν τό χρησιμοποίησε γιά νά πλου­τίσει κατά κόσμον ἤ γιά νά ἀπο­λαύσει τιμές καί δόξες ἐγκόσμιες. Τό προσέφερε ἀφιλοκερδῶς γιά νά θεραπεύει τούς ἀνθρώπους, ἔχο­ντας κατά νοῦ τόν Κυριακό λόγο «δωρεάν ἐλάβετε, δωρεάν δότε», καί νά δίδει μέ τόν τρόπο αὐτό τή μαρτυρία τοῦ Χριστοῦ.

Αὐτή τή μαρτυρία ἔδωσε ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς Παντελεήμων κατ᾽ ἐξοχήν μέ τό μαρτύριο τῆς ζωῆς του, ἀπόδειξη τῆς μεγάλης ἀγάπης καί ἀφοσιώσεώς του στόν Χριστό, χάριν τοῦ ὁποίου θεωροῦσε τά πάντα σκύβαλα, προκειμένου νά μήν χωρισθεῖ ἀπό Αὐτόν, ἀλλά νά συζεῖ μαζί του αἰωνίως.

Ἰατρός, ἀνάργυρος καί μάρτυς: αὐτές τίς τρεῖς ἰδιότητες τοῦ ἑορ­τα­ζομένου σήμερα ἁγίου μεγα­λο­μάρτυρος καί ἰαματικοῦ Παντε­λεή­μονος, ἀγωνίζεται νά πραγμα­τώ­νει μέ τή ζωή καί τή διακονία του ὁ ἀναξίως φέρων τό ὄνομα τοῦ συμ­πα­θεστάτου μάρτυρος Ἐπίσκο­πος τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μητροπό­λεως.

Ἀγωνίζεται νά εἶναι διά τῆς χάρι­τος τοῦ Θεοῦ, διά τῆς χάριτος τῶν ἱερῶν μυστηρίων καί τῆς ἀρχιερω­σύνης ἰατρός ψυχῶν καί σωμάτων. Νά θεραπεύει καί μέ τόν λόγο, μέ τήν ἀναστροφή καί μέ τό ποιμαντι­κό ἔργο του τίς ἀνάγκες καί τά τραύματα τῶν ἀνθρώπων καί τῆς κοινωνίας ἀναργύρως, διότι ὅ,τι ἐπιτελεῖ ἤ ὅ,τι ἐπιτυγχάνει τό ἐπιτελεῖ μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία τόν κατέστησε στήν Ἱερά καί ἀποστολική αὐτή Μητρόπολη πρίν ἀπό 29 χρόνια καί τόν διατηρεῖ ἀκόμη σ᾽ αὐτήν, γιά νά διακονεῖ καί νά ποιμαίνει τόν εὐλογημένο αὐτόν κλῆρο καί λαό καί νά δίδει τή μαρτυρία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀκόμη καί ὅταν αὐτή συνοδεύεται ἀπό κόπο καί ἀπό πόνο, προσπαθώ­ντας νά μιμηθεῖ ἔστω καί λίγο τόν ἅγιο μεγαλομάρτυρα καί ἰαματικό Παντελεήμονα.

Γι᾽ αὐτό καί θά ἤθελα αὐτή τήν ὥρα νά σᾶς εὐχαριστήσω ὅλους ἀπό καρδίας, μέ πρώτους τούς Σεβα­­σμιωτάτους καί τόν Θεοφιλέστατο, τούς Ἁγίους Ἀρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἦλθαν σήμερα γιά νά τιμήσουμε μαζί τόν προστάτη μου ἅγιο μεγα­λομάρτυρα Παντελεήμονα καί νά συμπροσευχηθοῦμε. Καί οἱ Ἅγιοι ἀδελφοί εἶναι ὁ Ἅγιος Τριπόλεως Θεοφύλακτος, τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας, ὁ Ἅγιος Σερβίων καί Κοζάνης κ. Παῦλος, ὁ Ἅγιος Τρίκης, Γαρδικίου καί Πύλης κ. Χρυσόστομος, ὁ Ἅγιος Λαγκαδᾶ, Λιτῆς καί Ρεντίνης κ. Πλάτων καί ὁ Ἅγιος Κοτυαίου κ. Διονύσιο. Τούς εὐχαρι­στῶ καί πάλιν καί πολλάκις γιά τήν παρουσία τους, γιά τίς εὐχές καί τίς προσευχές τους.

Εὐχαριστῶ θερμά καί ὅλους τούς κληρικούς πού ἦλθαν ἀπό διάφο­ρες Μητροπόλεις καί ἀπό τό Ἅγιο Ὄρος, καί συμπροσευχήθηκαν μαζί μας, τόν Δήμαρχό μας, τόν Ἀντιδήμαρχο, τόν Περιφερειακό Σύμβουλο, τίς ἀδελφές ἀπό τά μοναστήρια τά δικά μας, ἀλλά καί ἀπό ἄλλα μοναστήρια τῆς Ἐλλαδικῆς Ἐκκλησίας. Σᾶς εὐχαριστῶ ὅλους ἀπό καρδίας, διότι ἤλθατε γιά νά εὐχηθεῖτε γιά τόν Ἐπίσκοπό σας, ὥστε ὁ Θεός διά πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Παντελεή­μο­νος νά μοῦ δίδει ὑγεία καί δύνα­μη γιά νά ἐργάζομαι πρός δό­ξαν του, νά διακονῶ τήν Ἐκκλησία παρά τίς ἀδυναμίες μου καί τίς ἐλλείψεις μου καί νά δί­δω κι ἐγώ μέ τή χάρη του τή μαρ­τυρία του γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων.

Παραμονή της εορτής του Αγ. Παντελεήμονος στην Παναγία Δοβρά - Κουρά μοναχού

Το εσπέρας της Τετάρτης, 26ης Ιουλίου, στο καθολικό της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά Βεροίας ξεκίνησαν οι λατρευτικές εκδηλώσεις επί τη εορτή του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος του Ιαματικού, ημέρα κατά την οποία εορτάζει τα ονομαστήρια του ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων.

Πριν την έναρξη του Πανηγυρικού Εσπερινού πραγματοποιήθηκε η υποδοχή της Τιμίας Κάρας του Οσίου Δαβίδ του εν Ευβοία, την οποία κόμισε ο σεβαστός Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Γέροντας Γαβριήλ, ο οποίος έλκει την καταγωγή του από την Αποστολική μας Μητρόπολη.

Στον Εσπερινό που ακολούθησε χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων και συμμετείχε ο Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος, ενώ το Ιερό Αναλόγιο διακόνησαν οι Ιεροψάλτες κ. Θεμιστοκλής Στεργίου, κ. Θωμάς Μούτσιος, κ. Κωνσταντίνος Κωστόπουλος, κ. Χαρίσης Τουλάτος και κ. Στυλιανός Νικολαΐδης.  

Στο τέλος ο Μητροπολίτης Βεροίας τέλεσε την μοναχική κουρά (ρασοευχή) του δοκίμου κ. Αναστασίου Στάμου, μετονομάσας αυτόν εις Μοναχό Γεράσιμο, ενώ κηρύττοντας τον θείο λόγο και απευθυνόμενος προς τον νέο μοναχό ανέφερε μεταξύ άλλων: 

«Ἀγῶνα καλόν ἠγωνίσω καί δρόμον τετέλεκας τοῦ μαρτυρίου σου, Μάρτυς Παντελεῆμον».

Τούς λόγους τοῦ πρωτοκορυ­φαίου ἀποστόλου Παύλου καί ἱδρυ­τοῦ τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλη­σίας δανείζεται ὁ ἱερός ὑμνογρά­φος γιά νά σκιαγραφήσει τή ζωή τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου μεγαλο­μάρτυρος καί ἰαματικοῦ Παντελεή­μο­νος. Λίγες οἱ λέξεις, κάθε μία ὅμως ἔχει βαρύνουσα σημασία.

Ἀγώνας ἡ πρώτη λέξη, γιατί ἀγώνας εἶναι ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου καί πολύ περισσότερο τοῦ πιστοῦ. Ὄχι ὅμως ὁποιοσδήποτε ἀγώνας. Γιά τόν χριστιανό ὁ ἀγώνας εἶναι ἀγώνας καλός, γιατί δέν εἶναι γιά πράγματα ὑλικά καί πρόσκαιρα. Eἶναι ἀγώνας γιά τήν ἀρετή, γιά τήν ἁγιότητα, γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ἀγώνας γιά νά ξεπε­ράσει τόν ἑαυτό του καί τίς ἀδυνα­μίες του καί νά ἑνωθεῖ μέ τόν Χρι­στό.

Ἡ δεύτερη λέξη εἶναι δρόμος, γιατί ἡ ζωή μας εἶναι καί δρόμος, ὄχι πλατύς καί ἄνετος, ἀλλά στε­νός καί τεθλιμμένος, καθώς «διά πολλῶν θλίψεων δεῖ ὑμᾶς εἰσελ­θεῖν εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρα­νῶν». Εἶναι δρόμος, τόν ὁποῖο ὀφεί­λει ὁ χριστιανός νά μήν ἐγκα­ταλείψει, ἀλλά νά ὁλοκληρώσει μέ τή χάρη καί τή βοήθεια τοῦ Χρι­στοῦ, ἀκόμη καί ἄν χρειαστεῖ νά φθάσει μέχρι καί τό μαρτύριο.

Μαρτύριο ἡ τρίτη λέξη. Μαρτύριο καθημερινό γιά νά ὁμολογεῖ ὁ πι­στός τόν Χριστό, μέ τόν λόγο του, μέ τή στάση του, μέ τή ζωή του.

Μαρτύριο συνειδήσεως, γιατί ὁ ἀγώ­νας εἶναι διαρκής γιά νά νική­σει τόν παλαιό ἄνθρωπο καί νά μορφώσει στήν ψυχή του τόν Χρι­στό.

Μαρτύριο αἵματος γι᾽ αὐτούς πού εἶχαν τό προνόμιο νά θυσιάσουν τή ζωή τους γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χρι­στοῦ, ὁ ὁποῖος θυσιάσθηκε γιά τή σωτηρία μας.

Ἀγώνας, δρόμος, μαρτύριο, καί στό τέλος ὑπάρχει ὁ στέφανος τῆς δικαιοσύνης ἀπό τά χέρια τοῦ Θεοῦ, αὐτόν πού κέρδισε ὁ ἑορ­τα­ζόμενος ἅγιος μεγαλομάρτυς Παντε­λεήμων, πού ἐνῶ θά μπο­ροῦ­σε νά ἔχει μία ἄνετη καί πλού­σια ζωή, νά χαίρεται τή δόξα καί τίς ἀπολαύσεις τοῦ κόσμου, νά ἀπο­λαμβάνει τίς τιμές τοῦ αὐτο­κράτορα, προτίμησε νά ἀκολουθή­σει τόν δρόμο τῆς πίστεως στόν Χριστό, πού τόν ἔφερνε ἀντίθετο πρός τόν αὐτοκράτορα καί τούς νόμους του, πού τόν ἔκανε νά ἀρ­νηθεῖ τόν πλοῦτο του γιά νά προσ­φέρει τίς ἰατρικές του ὑπηρεσίες ἀναργύρως στούς ἀνθρώπους, νά ἀγωνισθεῖ τόν καλό ἀγώνα τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς καί νά φθάσει μέχρι τό μαρτύριο τῆς ζωῆς του, μιᾶς ζωῆς γεμάτης ἀπό ἀγάπη πρός τόν Χριστό, πού συνεχίζει τώρα στόν οὐρανό αἰώνια.

Ἀγώνας, δρόμος καί μαρτύριο ἦταν καί ἡ ζωή τοῦ νέου ὁσίου τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ὁσίου Γερασί­μου τοῦ Ὑμνογράφου, τοῦ Μικραγιαννανίτου, τοῦ ὁποίου τό ὄνομα ἔλαβες σήμερα γιά νά σέ συνοδεύει μαζί μέ τή χάρη τοῦ ὁσίου Πατρός στή μονα­χι­κή σου ζωή.

Ἀγώνας διηνεκής ἦταν ἡ ζωή του στήν ἔρημο τοῦ Ἁγίου Ὄρους, στή Μικρή Ἁγία Ἄννα, μέσα στή μόνω­ση, στούς πειρασμούς, στήν πάλη σῶμα μέ σῶμα μέ τόν ἀρχέκακο διάβολο, μέσα στίς στερήσεις κάθε ἀνθρωπίνης χαρᾶς καί παρηγο­ρίας.

Δρόμος ἀνάντης πρός τήν ἁγιότη­τα, τόν ὁποῖον ἀνέβαινε μέ ὁδηγό τήν ταπείνωση, τήν ὑπακοή, τήν προσευχή καί τήν ἀπόλυτη ἀφο­σίω­ση στόν Θεό.

Δρόμος μαρτυρικός, γιατί ἡ ζωή τοῦ μοναχοῦ εἶναι μαρτύριο, ὄχι αἵματος ἀλλά συνειδήσεως, μαρτύ­ριο πνευματικό, γιατί ὁ μοναχός μέ τήν αὐταπάρνησή του, μέ τήν ἀφιέ­ρωσή του στόν Χριστό, μέ τόν ἀγώνα του δίδει τή μαρτυρία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, δίδει τή μαρτυρία ὅτι ἡ ἐν Χριστῷ ζωή, ὁ πνευματι­κός ἀγώνας, ἡ ἄσκηση, ἡ ταπείνω­ση, ἡ ὑπακοή δέν εἶναι ἔννοιες παρωχημένες καί ἐξωπραγματικές, ἀλλά εἶναι ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο μπορεῖ ὁ μοναχός ἀλλά καί ὁ κάθε πιστός νά ἐπιτύχει τόν σκοπό τῆς ζωῆς του, νά γίνει μιμητής τοῦ Χριστοῦ καί νά ζεῖ αὐτό πού ἔλεγε ὁ ἀπόστολος Παῦλος «ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός».

Αὐτό ζοῦσε καί ὁ ὅσιος Γεράσιμος, ζοῦσε ἀπό αὐτή τή γῆ καί στόν οὐρανό. Γιατί οὐρανός ἦταν γι᾽ αὐτόν ὄχι μόνο ὁ ναός τῆς Καλύβης του, ὅπου ἀξιώθηκε νά δεῖ τόν Χριστό, «λάμ­ποντα ὑπέρ χιλίους ἡλίους», καί νά βλέπει τήν Παναγία καί τούς ἁγίους, ἀλλά καί τό ταπεινό του κελί, ὅπου συνέθετε τούς θεόπνευ­στους ὕμνους του.

Αὐτό ζοῦσε καί ὁ ὅσιος Δαβίδ ὁ ἐν Εὐβοίᾳ, ὁ Γέρων, τοῦ ὁποίου τή θαυματουρ­γό καί χαριτόβρυτο κάρα εἴχαμε τήν εὐλογία νά ὑποδεχθοῦμε ἀπό­ψε, καί τήν ὁποία εἶχε τήν καλω­σύνη νά μεταφέρει ὁ καθηγούμε­νος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ ὁσίου Δαβίδ καί στήν Ἱερά μας Μονή, γιά νά τήν προσκυνήσουμε καί νά λάβουμε τήν εὐλογία καί τή χάρη του. Γι᾽ αὐτό καί θά ἤθελα νά τοῦ ἐκ­φρά­σω τή βαθύτατη εὐγνωμοσύ­νη μας.

Εὐχαριστίες καί εὐγνωμοσύνη ὀφείλω ὅμως νά ἐκφράσω καί πρός τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κίτρους, Κατερίνης καί Πλαταμῶνος κ. Γεώργιο καί ἀδελφό τῆς Μονῆς μας, ὁ ὁποῖος μᾶς τιμᾶ ἀπόψε μέ τήν παρουσία του, καθώς ἐπίσης καί ὅλους ἐκείνους τούς πατέρες οἱ ὁποῖοι ἦρθαν ἀπό μακριά γιά νά παρευρεθοῦν καί στή χαρά σου καί νά σέ συνοδεύσουν μέ τίς εὐχές τους στή νέα σου μοναχική ζωή, μαζί καί μέ τίς δικές μου πατρικές εὐχές καί τίς εὐχές τοῦ καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ ὁσίου Δαβίδ καί τοῦ καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς μας Μονῆς καί ὅλων τῶν πατέ­ρων καί ὅλων τῶν ἀδελφῶν.

Ἀγωνίζου, λοιπόν, τόν καλό ἀγώ­να τῆς μοναχικῆς πολιτείας, μέ ὑπακοή, μέ ταπείνωση, μέ ζῆλο καί μέ ἀγάπη γιά τόν Χριστό, στόν ὁποῖο ἀφιερώνεις τή ζωή σου, καί μέ τή χάρη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτό­κου, τῆς ἐφόρου τῆς Μονῆς μας, τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου μεγαλο­μάρτυρος Παντελεήμονος, τοῦ ὁσίου Δαβίδ τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ ἀλλά καί τοῦ προστάτου σου ἀπό σήμερα ὁσίου Γερασίμου τοῦ Ὑμνογράφου, εὔχομαι νά εὐαρεστήσεις τόν Θεό καί νά ἐπιτύχεις τόν σκοπό τῆς μονα­χικῆς ζωῆς, πού δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τήν ἕνωση μέ τόν Θεό καί τή σωτηρία μας.

Ὁ Θεός νά σέ στηρίζει καί ἡ Παναγία νά σέ ἐνισχύει μέ τίς εὐχές τῶν ὁσίων Γερασίμου τοῦ Ὑμνογράφου καί Δαβίδ τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ.