Ο προσωπικός «Γολγοθάς» και η «Ανάσταση»... (editorial)

Editorial, του Νίκου Βουδούρη:

Η κορύφωση της Μ. Τεσσαρακοστής έφτασε και αρχίζει η τελευταία… ανάβαση. Βεβαίως, στο επίκεντρο είναι η εκκλησιαστική εορτή, οι ακολουθίες του Νυμφίου, των Παθών και της Αναστάσεως. Ή έτσι θα έπρεπε να έπρεπε να είναι, για όσους θρησκεύονται. 

Σε μία μια εκκοσμικευμένη θεώρηση, ωστόσο, η Μ. Εβδομάδα λειτουργεί για πολλούς και ως μία περίοδος προσωπικού αναστοχασμού, που υποβοηθείται ιδιαίτερα από το γενικότερο κλίμα κατάνυξης, αλλά και της… μείωσης των ρυθμών. 

Ο «Γολγοθάς» του Ιησού φαντάζει πολλές φορές αδιανόητος (και αν μιλούσαμε κυριολεκτικά όντως είναι), ωστόσο υπάρχει ένα προσδοκώμενο τέλος στο μαρτύριο και μία λύτρωση. Αντιθέτως, ο προσωπικός «Γολγοθάς» που ζουν πολλοί συμπολίτες μας, που κουβαλούν τον δικό τους Σταυρό (είτε αυτός μεταφράζεται σε οικονομική ανέχεια, είτε σε σοβαρά προβλήματα υγείας και αναπηρίας ή σε εξαρτήσεις από ναρκωτικά κ.α.) δεν έχει πάντα ορατό το τέλος της μαρτυρικής διαδρομής. 

Για αυτό η πίστη, στον Θεό ή όπου αλλού ο καθένας μπορεί να αντλήσει δύναμη και κουράγιο, πολλές φορές είναι το αποκούμπι όσων κουβαλούν το δικό τους βάσανο, τον δικό τους Σταυρό. 

Αυτός ο «Γολγοθάς» μπορεί να είναι πρόσκαιρος, αλλά μπορεί να διαρκέσει για πολύ, ακόμα και για πάντα. Μπορεί να είναι προσπελάσιμος, μπορεί όμως να είναι αδιάβατος και να σε κρατήσει κολλημένο, σαν κινούμενη άμμος. 

Αλίμονο, όμως, αν χαθεί η ελπίδα. Εύκολο στα λόγια, δύσκολο στην πράξη. Αλλά αν τα καταφέρεις, παρά τις όποιες δυσκολίες και όποια κατάσταση και αν είσαι, και μπορείς να βρίσκεις έναν λόγο να χαμογελάς, τότε είναι σίγουρο ότι έχει βρει το νόημα… Άλλωστε, τι είναι η ευτυχία; Μικρές δόσεις χαράς και χαμόγελο, σε έναν κόσμο γεμάτο προβλήματα και πόνο. Όσο περισσότερες οι μικρές δόσεις χαράς και χαμόγελου, τόσο περισσότερη η ευτυχία. Και ίσως τελικά αυτό είναι το νόημα της ζωής… Να χαμογελάς! 

(editorial, στην ψηφιακή εφημερίδα "InVeria" - Κυριακή 9 Απριλίου 2023, φύλλο 54)