«Φάροι» μέσα στην σκοτεινιά... (editorial)

Ένα από τα σπουδαιότερα κηρύγματα του Ιησού, δεν ήταν  το να κάνεις αυστηρές νηστείες, ούτε μεγάλους σταυρούς, ούτε καν πολλές προσευχές. Δεν είπε να αποδίδεις την «δεκάτη» στο Ναό, ούτε φυσικά να ντύνεσαι φανταχτερά για να πας στο Ναό του. Και αν όλα αυτά δεν είναι κατακριτέα, ίσα – ίσα είναι πολύ θετικά για έναν Χριστιανό επικουρικά, το βασικότερο που δίδαξε και ζήτησε ήταν ένα: Αγάπα τον πλησίον σου, όπως αγαπάς τον εαυτό σου. 

Τόσο απλά είναι τα πράγματα! Αρκεί αυτό και όλα τα άλλα έρχονται μετά! Είναι, όμως τόσο απλό; Όπως τον εαυτό σου; Όπως τα παιδιά σου; Τον καθένα; Τελικά, μάλλον είναι πιο εύκολο να πεις μερικές παραπάνω φορές το «Πάτερ ημών», μπας και το ισοφαρίσεις. 

Βέβαια, υπάρχουν πολύ συχνά «αχτίδες» ελπίδας. Όχι ήλιοι ολόφωτοι, αλλά στην σκοτεινιά και οι ακτίνες είναι αρκετές! Είναι αυτοί οι συμπολίτες μας που πεισμώνουν με την αδικία και ενεργοποιούνται. Είτε για να ανακαινίσουν ένα σπίτι μιας φτωχής οικογένειας στην Αγ. Μαρίνα, είτε για να σώσουν από πλειστηριασμό ένα σπιτιού στον Τριπόταμο, ακόμα και να προσφέρουν καθημερινά ένα πιάτο φαΐ και μερικά ρούχα σε μία οικογένεια στο Μακροχώρι. Αυτό λέγεται «ανθρωπιά», λέγεται αλληλεγγύη, λέγεται φιλανθρωπία. 

Άσχετα αν το κάνεις για να κερδίσεις... credits για τον παράδεισο ή απλά επειδή είσαι Άνθρωπος της προσφοράς, να ξέρεις φίλη και φίλε πως είσαι παράδειγμα και φάρος ελπίδας. Για αυτό και έχεις τον σεβασμό μας…

(editorial στην ψηφιακή εφημερίδα "InVeria", φύλλο 51ο / Κυριακή 19 Μαρτίου 2023)