Βέροια: Με κομμένη την ανάσα παρακολούθησε το κοινό την «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» σε σκηνοθεσία Θ. Μουμουλίδη

Γράφει η Ολυμπία Μπέτσα*:

Δυνατά συναισθήματα κυρίευσαν το θεατρόφιλο κοινό της Ημαθίας το βράδυ της Τετάρτης 27 Ιουλίου 2022 στην παράσταση «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» σε σκηνοθεσία του Θέμη Μουμουλίδη στο θέατρο άλσους Μελίνα Μερκούρη.

Διαχρονική και επίκαιρη η τραγωδία κοινωνεί αιώνιες πληγές και πάθη της ανθρωπότητας – όπως εύστοχα υπενθυμίζει ο άψογος χορός των ασπροντυμένων κοριτσιών μέσα σε ένα σκηνικό από σίδερο κι ατσάλι του στρατοπέδου της Αυλίδας – εκείνες που γεννά η «Έρις» και τα άλλα που γεννά ο «Έρως»: Μια ανθρωποφαγική κοινωνία που θυσιάζει νεαρές και τρυφερές υπάρξεις στο βωμό του κέρδους, της ιδιοτέλειας, της κατάκτησης, της ανελέητης δίψας για αίμα και δόξα, ένας όχλος «αγιάτρευτη κατάρα», «που αισθάνεται Θεός και δεν ακούει τον άξονα της Γης να τρίζει» και η τραγική μάνα που παλεύει να σώσει το σπλάχνο της από τη μανία του όχλου, από τη θυσία που επιβάλλουν οι άλλοι, οι θεοί και η μοίρα. «Η ανθρωπιά», ναι αυτή «είναι η Δόξα της Ζωής» και ο κεχριμπαρένιος έρωτας που όμως βάζει σε μπελάδες τους ανθρώπους και θυσιάζει αθώα θύματα στην πυρωμένη του μανία. Αυτός παρέσυρε την Ελένη στη χώρα των Φρυγών κι έβαλε σε μπελάδες όλους τους Έλληνες που ρίχτηκαν στη μάχη.

Η ιστορία λίγο – πολύ γνωστή, ο πατέρας Αγαμέμνων (Λάζαρος Γεωργακόπουλος) υποφέρει από τύψεις, γιατί αποδέχτηκε να θυσιάσει την παρθένα κόρη του (το άγιο αίμα της παρθένας κόρης «εξευμενίζει» τους θεούς) κατόπιν προφητείας του Κάλχα για ούριο άνεμο για τα πλοία του στόλου των Ελλήνων εναντίον της Τροίας, έρχεται σε σύγκρουση με τον αδελφό του Μενέλαο και τη σύζυγο του Κλυταιμνήστρα και συγκινεί με έναν εκτεταμένο μονόλογο για την εσωτερική του σύγκρουση ανάμεσα στο καθήκον του ως αρχιστράτηγου από τη μία μεριά και πατέρα από την άλλη, που πραγματικά επιβάλλεται στο κοινό.

Ο Μενέλαος (Άκης Σακελλαρίου) με δυνατή σκηνική παρουσία μετατρέπεται από εχθρός του αδελφού σε φίλος μπροστά στο τραγικό δίλημμα. Η Κλυταιμνήστρα (Ιωάννα Παππά) με μια αινιγματική, επιτηδευμένη, αλλά κατά τα άλλα επιβλητική εμφάνιση, καταφέρνει να συγκινήσει ως τραγική μάνα μέσα από την έκφραση του προσώπου, την ένταση της φωνής και την όλη στάση του σώματος της που από αγέρωχη γίνεται ένα ράκος επί σκηνής.

Τις εντυπώσεις, όμως, κλέβει η μοναδική Ιφιγένεια (Μαρία Πετεβή), ένα αθώο κορίτσι, ευτυχισμένο και προστατευμένο κάτω από τις γονεϊκές φτερούγες, που μέσα σε μια στιγμή αναγκάζεται να αντιστρέψει τα θετικά συναισθήματα, να δει σαν εχθρό τον πατέρα της και να παλέψει για τη ζωή της, ώσπου θριαμβικά αποδέχεται το ρόλο της ως εξιλαστήριου θύματος και οδηγείται με ηρωική αυταπάρνηση στη θυσία. Μια συγκλονιστική ερμηνεία από μια εξαιρετική ηθοποιό που ανταποκρίνεται πλήρως στο ρόλο της.

Ο Αχιλλέας (Γιώργος Χρυσοστόμου) μαθαίνει ότι χρησιμοποιήθηκε ως πρόσχημα, με τον δήθεν γάμο του με την Ιφιγένεια και αποφασίζει να την βοηθήσει, κάτι που όμως δεν καταφέρνει μπροστά στο μένος των μανιασμένων στρατιωτών.

Τελικά τη σωτηρία την φέρνει ο από μηχανής Θεός - αφού παγιωμένη ήταν η αντίληψη ότι ο θνητός είναι έρμαιο των θεϊκών επιταγών, δηλαδή η Άρτεμη που τοποθετεί στη θέση του σφαγίου ένα ελάφι και ανεβάζει την Ιφιγένεια στους θεούς και όχι στον Κάτω Κόσμο. Πρεσβύτης και Άγγελος είναι ο Παντελής Δεντάκης.

Πρόκειται για μια αξιοπρεπή και δυνατή παράσταση που μπορεί κανείς να παρακολουθήσει με κομμένη την ανάσα.

Χορός γυναικών

ΙΟΥΛΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ | ΣΟΦΙΑ ΚΟΥΛΕΡΑ | ΕΙΡΗΝΗ ΛΑΦΑΖΑΝΗ

ΙΩΑΝΝΑ ΛΕΚΚΑ | ΛΕΝΑ ΜΠΟΖΑΚΗ | ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΝΟΕΑ

ΔΑΝΑΗ ΠΟΛΙΤΗ | ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΦΩΤΑ

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Μετάφραση Παναγιώτα Πανταζή

Σκηνοθεσία Θέμης Μουμουλίδης

Σκηνικό Γιώργος Γαβαλάς

Μουσική Σταύρος Γασπαράτος

Κοστούμια Νίκη Ψυχογιού

Κίνηση Σεσίλ Μικρούτσικου