«Να χορέψουμε βαλς με ζουρνά και συρτό με άρπα...»: Με "πολιτιστικό οργασμό" να... επουλώσουμε τα στίγματα της πανδημίας (editorial)

Editorial της ψηφιακής εφημερίδας InVeria: Ένα από τα πολλά που μας στέρησε ο κορωνοϊός, είναι αναμφισβήτητα και οι πολιτιστικές μας δραστηριότητες. Σύλλογοι με μεγαλύτερη ή μικρότερη δραστηριότητα αναγκάστηκαν εν μία νυκτί να αναστείλουν τις δράσεις τους, όπως αντίστοιχα φορείς πολιτισμού (δημόσιοι, περιφερειακοί, δημοτικοί ή ιδιωτικοί). 

Αυτή η διακοπή δεν είχε μόνο αποτέλεσμα να σταματήσει ο «ειρμός» των δράσεων, αλλά σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει ο σοβαρός κίνδυνος να υπάρχει τελικά οριστική διακοπή κάποιων εξ αυτών. Θέλεις επειδή χάθηκε η… φόρα, θέλεις επειδή θα χρειαστεί να στηθούν κάποια πράγματα από την αρχή και αυτό λειτουργεί αποκαρδιωτικά, θέλεις επειδή μέσα στην κλεισούρα και τα νέα δεδομένα άλλαξαν οι προτεραιότητες και τα «θέλω», ο κίνδυνος αυτός πάντως είναι ορατός. 

Στον Δήμο της Βέροιας, παρά τους αυστηρούς περιορισμούς της πανδημίας, υπήρξαν ωστόσο κάποιοι φορείς που «αντιστάθηκαν» στο γενικό πολιτιστικό lockdown. Με διπλό και τρίδιπλο κόπο, χρόνο, κόστος και λιγότερο από το μισό σε κόσμο, η ΚΕΠΑ Δ. Βέροιας, για παράδειγμα, διοργάνωσε εκδηλώσεις, συναυλίες, δρώμενα, με απόλυτη επιτυχία δεδομένων των συνθηκών. Δεν το έβαλε κάτω και αυτό οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε. 

Από τις εποχές εκείνες, που η καχυποψία και το εύκολο «ανάθεμα» κυριαρχούσαν, πέρασε αρκετός καιρός και τα δεδομένα άλλαξαν. Μαζί με αυτά, άλλαξαν και <πρόσωπα. Ριζικά μάλιστα. 

Αυτό που τώρα αναμένουμε ως κοινωνία είναι να δούμε ξανά έναν… πολιτισμικό οργασμό, για να ξανασυνηθίσουμε. Η ΚΕΠΑ, το ΔΗΠΕΘΕ, οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι, όλοι μαζί να βάλουν τα δυνατά τους για να ξαναγεμίσουν τραγούδια, θέατρο, τέχνη, παράδοση, παιδεία, κουλτούρα, ποιότητα, κέφι, χαρά, Πολιτισμό οι γειτονιές της Βέροιας, οι πλατείες των χωριών, οι αλάνες και τα ξέφωτα σε βουνά και πεδιάδες. 

Να μπορέσουμε να ακούσουμε ξανά το σαξόφωνο, αλλά και το κλαρίνο. Το βιολί αλλά και τον κεμεντζέ, τα ντράμς αλλά και το νταούλι. Να μεθύσουμε από όμορφες μελωδίες, αλλά και με κρασί, να ταξιδέψουμε με το νου σε όμορφα μέρη του κόσμου με όχημα τη μουσική και την τέχνη, αλλά και να συναντηθούμε με τους προγόνους μας, σε ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο και την παράδοση. Να χορέψουμε βαλς με ζουρνά και συρτό με άρπα, να συστήσουμε την μπαλαρίνα από τα Μπολσόι στον κρητικό βρακοφόρο και την Σπανιόλα χορεύτρια στον Βλάχο καπετάνιο. Να βάλουμε τον Μπετόβεν να χορέψει ομάλ, κόνιαλι, ζωναράδικο και τον «Γιατρό», ενώ ο Βιβάλντι θα τρώει σουβλάκια και θα πίνει τσίπουρο με τον Χρύσανθο στο παρακάθ΄. Τον Κύπριο και τον «παλιοελλαδίτη» να τους κάνουμε βόλτα στα Βαλκάνια να μάθουν Μπαϊντούσκα, ενώ τον Μακεδόνα να τον στείλουμε στα Βήματα του Μεγαλέξανδρου, μέχρι τις Ινδίες και πίσω πάλι, παίζοντας μπουζούκι και γκάιντα. 

Διότι, «τη μια ροκ, την άλλη τσιφτετέλι» μεν, αλλά ναι, είμαστε παιδιά του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Κανείς και τίποτα δεν περισσεύει, ούτε φυσικά και απαγορεύεται. 

Είναι απαραίτητες οι μοναδικά ξεχωριστές μουσικές συναυλίες της «Εύηχης Πόλης», όπως τις είχαμε συνηθίσει, με υψηλή ποιότητα σε μουσική, ήχο και εξαιρετικούς μουσικούς. 

Είναι αναζωογονητικές οι εξορμήσεις στα χωριά με μουσικά σχήματα που θα διανθίζουν τους ούτως ή άλλως όμορφους τόπους με μελωδίες, χρώματα και αισθήσεις. 

Είναι κρίσιμες οι εκδηλώσεις με κέντρο την παράδοση, ειδικά σε μια εποχή που η επιστροφή στις πολιτιστικές και πολιτισμικές αξίες και στις ρίζες μας κρίνονται ως αναγκαιότερες από ποτέ. 

Είναι βάλσαμο και γιατρικό το θέατρο, ο χορός, η ζωγραφική και οι άλλες εικαστικές τέχνες, κόντρα στην αποβλάκωση της κοινωνίας μπροστά στις 5,6 ή και περισσότερες ίντσες των smartphones και των εφαρμογών κοινωνικής δικτύωσης (που σαν δίχτυα ή ιστοί αράχνης εγκλωβίζουν μικρούς και μεγάλους).

Για αυτό και φέτος το καλοκαίρι, πέρα και πάνω από τα προβλήματα που μας φόρτωσαν, πρέπει να σπάσουμε το απόστημα της καραντίνας, που τόσο μα τόσο πολύ γέμισε με το πύον της μιζέριας, της εσωστρέφειας, της αποκοινωνικοποίησης, της ψυχικής αστάθειας, της «τηλεζωής» και της... μασκαρεμένης φτώχειας, πάντα «για το καλό μας». 

Και σε αυτό πρέπει πάνω και πρώτοι από όλους να σηκώσουν τα «μανίκια» οι φορείς του Πολιτισμού, ως διοργανωτές και μπροστάρηδες, και από πίσω, με πείσμα και επιμονή, όλοι οι πολίτες, όλοι οι κάτοικοι του Δ. Βέροιας και του Ν. Ημαθίας... 

(editorial άρθρο της ψηφιακής εφημερίδας InVeria - Φύλλο Κυριακής 29 Μαΐου 2022)

 

 

Κάντε LIKE στη σελίδα του InVeria.gr και...  μείνετε ενημερωμένοι για όλα!

InVeria.gr