Το Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2021 το πρωί στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Δημητρίου Πριγκήπου (στην επαρχία της Κωνσταντινούπολης) τελέστηκε Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Γέροντος Πριγκηποννήσων κ. Δημητρίου, ενώ έλαβαν μέρος οι Μητροπολίτες Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο και Σμύρνης κ. Βαρθολομαίος, ενώ παρέστησαν συμπροσευχόμενοι οι Μητροπολίτες Φιλαδελφείας κ. Μελίτων και Καλλιουπόλεως και Μαδύτου κ. Στέφανος.
Στο τέλος τελέστηκε το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο του μακαριστού Μητροπολίτου Κινσάσας κυρού Νικηφόρου, συμφοιτητού και πολυτίμου φίλου των Μητροπολιτών Πριγκηποννήσων κ. Δημητρίου και Βεροίας κ. Παντελήμονος.
Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:
Μέ τή φιλάδελφη πρόσκληση τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γέροντος Πριγκηποννήσων κυρίου Δημητρίου, τόν ὁποῖο καί εὐχαριστῶ ἀπό καρδίας, ἤλθαμε σήμερα ἐδῶ, στόν περικαλλῆ αὐτόν μητροπολιτικό ναό τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου, καί συλλειτουργήσαμε, συμπροσευχηθήκαμε καί τελέσαμε τό τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο ἑνός πολυφιλήτου ἀδελφοῦ μας, τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Κινσάσας κυροῦ Νικηφόρου.
Μέ τόν μακαριστό Μητροπολίτη Νικηφόρο συνδεόμουν παιδιόθεν, καθώς καί ἐκεῖνος γεννήθηκε τή Θεσσαλονίκη, παιδί μιᾶς εὐσεβοῦς καί πιστῆς οἰκογενείας. Ὁ σύνδεσμός μας συνεχίστηκε, ἐνισχύθηκε καί διευρύνθηκε ἀργότερα μέ ἄλλους ἀδελφούς, ὅπως μέ τόν Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη σας, Γέροντα Πριγκηποννήσων, κατά τή διάρκεια τῶν σπουδῶν μας στή Θεολογική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ὁ σύνδεσμός μας ἐνισχύθηκε περισσότερο, ὅταν ὁ μακαριστός ἀδελφός ἐγκαταβίωσε τό 1977 στό κελλί τῶν Ἀρχαγγέλων, στή Μικρά Ἁγία Ἄννα, στήν ἔρημο τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί τή Συνοδεία τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Γερασίμου τοῦ Μικραγιαννανίτου, τοῦ Ὑμνογράφου, καί τό 1978 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος ἀπό τόν Ἐπίσκοπο Ροδοστόλου Χρυσόστομο.
Ἄνθρωπος γλυκύς, πρᾶος, ταπεινός, σιωπηλός, ἀσκητικός, ἀληθινός μοναχός, ἀλλά καί ἄνθρωπος τῆς θυσιαστικῆς προσφορᾶς στήν Ἐκκλησία καί τούς ἀνθρώπους, ἔσπευδε ὅπου ὑπῆρχε ἀνάγκη γιά νά διακονήσει μέ τίς γνώσεις του, μέ τή θεολογική του κατάρτιση, μέ τήν ἐμπειρία του. Ἀρχικά προσέφερε τή διακονία του στήν Ἀθωνιάδα Σχολή ὡς καθηγητής καί ἀπό τό 1988 διαδέχθηκε τόν Ἐπίσκοπο Ροδοστόλου Χρυσόστομο ὡς Σχολάρχης.
Τό πλούσιο ἔργο του στήν Ἀθωνιάδα καί τά πολλά χαρίσματά του παρεκίνησαν τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀλβανίας νά τοῦ ἀπευθύνει τό 1997 πρόσκληση γιά νά συμβάλλει στήν ὀργάνωση τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου τοῦ Ἀργυροκάστρου. Καί ἐκεῖνος χωρίς νά ὑπολογίσει τίς δυσκολίες καί τά προβλήματα πού θά ἀντιμετώπιζε σέ μία ξένη χώρα, πού ὁ λαός της εἶχε ζήσει γιά δεκαετίες κάτω ἀπό ἕνα ἄθεο καθεστώς, ἔσπευσε νά προσφέρει καί νά ἀναλάβει πρῶτος Διευθυντής τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου.
Ἄν καί παραιτήθηκε ἀπό τήν Ἀθωνιάδα καί ἀπομακρύνθηκε τοπικά ἀπό τό κελλί του στή Μικρά Ἁγία Ἄννα, ἐκεῖνος παρέμεινε Ἁγιορείτης, παρέμεινε μοναχός καί ἀντιμετώπιζε τή νέα του διακονία ὡς ἱεραποστολή στήν ὁποία τόν κάλεσε ὁ Χριστός νά διακονήσει.
Τό Ἐκκλησιαστικό Λύκειο ὀργανώνεται ἄριστα, ἀλλά ἐκεῖνος δέν μένει νά ἀπολαύσει τούς καρπούς τῶν κόπων του, γιατί ὁ Θεός τόν καλεῖ τώρα σέ μία νέα, πιό δύσκολη καί πραγματική ἱεραποστολική διακονία. Διά τοῦ πατριάρχου Ἀλεξανδρείας τόν καλεῖ τό 2006 νά διδάξει στό Ὀρθόδοξο Πανεπιστήμιο τοῦ Κογκό τούς μαύρους ἀδελφούς μας. Καί ὁ μακαριστός ἀδελφός μας ἀπαντᾶ καί στήν πρόσκληση αὐτή τό: «ἰδού ἐγώ, Κύριε, ἀπόστειλόν με». Διδάσκει καί μεταδίδει μαζί μέ τήν ἐπιστημονική γνώση τήν ὀρθόδοξη παράδοση καί τό μοναχικό ἦθος, ὄχι μόνο στούς φοιτητές του, ἀλλά καί σέ ὅλους τούς Ἀφρικανούς πού ἀγκαλιάζει μέ πατρική στοργή καί ἀγάπη καί ἀγωνίζεται γιά νά τούς προσφέρει μαζί μέ τόν Χριστό καί ὅ,τι ἄλλο ἔχουν ἀνάγκη.
Ἡ ἱεραποστολή γίνεται ἡ ζωή του ἀπό τό 2006 καί ἡ ζωή του ἱεραποστολή. Ἐργάζεται σκληρά, χωρίς νά ὑπολογίζει τόν ἑαυτό του, εὐαγγελιζόμενος τόν Χριστό. Ἡ μόνη ἀνάπαυσή του εἶναι οἱ ἡμέρες τῆς ἡσυχίας καί τῆς περισυλλογῆς στό κελλί του, στή Μικρά Ἁγία Ἄννα, ἀλλά καί ἐκεῖ προσεύχεται καί σκέφτεται γιά τό ἔργο τῆς ἱεραποστολῆς στό Κογκό. Προσφέρει μέ ταπείνωση καί ἐνεργεῖ πάντοτε στό πλαίσιο τῆς ὑπακοῆς στήν Ἐκκλησία. Ὡς ὑπακοή δέχεται καί τό ἀξίωμα τῆς ἀρχιερωσύνης, τό ὁποῖο ὄχι μόνο δέν ἐπιδιώκει, ἀλλά καί ἀποφεύγει, παρότι ὁ ἀείμνηστος Μητροπολίτης Κεντρώας Ἀφρικῆς Ἰγνάτιος τόν παρακαλεῖ νά τόν διαδεχθεῖ ὡς ἐπίσκοπος. Μέ πρόταση τοῦ πατριάρχου Ἀλεξανδρείας χειροτονεῖται τελικά τό 2010 Μητροπολίτης Κεντρώας Ἀφρικῆς, καί ἀπό τήν ἡμέρα ἐκείνη ἀγωνίζεται ἀκόμη περισσότερο γιά τούς Ἀφρικανούς ἀδελφούς μας. Ἱδρύει ναούς, 17 σχολεῖα μέ ἑκατοντάδες μαθητές, νοσοκομεῖο, ἰατρεῖα καί κλινικές στά ἱεραποστολικά κέντρα, καί παράλληλα συνεχίζει νά διδάσκει στό Ὀρθόδοξο Πανεπιστήμιο τοῦ Κογκό.
Γίνεται «τοῖς πᾶσι τά πάντα», θυσιάζεται καθημερινά, διανύοντας χιλιόμετρα γιά νά ἀνταποκριθεῖ στίς ἀνάγκες τοῦ ποιμνίου του, μέχρι πρίν ἀπό μερικούς μῆνες, πού ὁ Θεός ἐπέτρεψε νά μολυνθεῖ καί ὁ ἐκλεκτός δοῦλος του, ὁ προσφιλής καί πεφιλημένος ἀδελφός μας, ἀπό τόν ἰό τοῦ κορωνοϊοῦ καί νά δοκιμασθεῖ γιά ἄλλη μία φορά «ὡς χρυσός ἐν χωνευτηρίῳ», καί νά λάμψει ὡς ἀστήρ φαεινός, λίγο πρίν ἄγγελοι καί ἀρχάγγελοι τόν συνοδεύσουν στόν οὐρανό, κάνοντας μία στάση στό κελλί του, στήν Καλύβη τῶν Ἀρχαγγέλων, πού τόσο ἀγάπησε καί ἀνακαίνισε ἐκ βάθρων, γιά νά ἀποθέσουν τό ἐπίγειο σκήνωμά του.
«Τόν δρόμον τετέλεκε, τήν πίστιν τετήρηκε … ἀπόκειται» αὐτῷ «ὁ δικαιοσύνης στέφανος», πού θά τοῦ προσφέρει ὁ Χριστός, τόν ὁποῖον ἀγάπησε πολύ, στόν ὁποῖο ἀφιέρωσε τή ζωή του μέχρι τήν τελευταία στιγμή μέ ἀπόλυτη ὑπακοή. Ἀληθινός μοναχός, ἀληθινός ἐρημίτης ἔφυγε γιά τόν οὐρανό μόνος, χωρίς τή σωματική παρουσία προσφιλῶν ἀδελφῶν του, ἐξαιτίας τῆς ἀσθενείας, ἀλλά μέ τή συνοδεία τῶν Μικραγιαννανιτῶν ὁσίων καί πατέρων. Ἔφυγε γιά νά πρεσβεύει στόν οὐρανό γιά ὅσους ἀγάπησε καί τόν ἀγάπησαν.
Τοῦ πράου, τοῦ γλυκυτάτου, τοῦ μοναχοῦ, τοῦ ἱεραποστόλου, τοῦ πολυφιλήτου ἀδελφοῦ ἀρχιερέως Νικηφόρου ἄς εἶναι αἰωνία ἡ μνήμη.
0 Σχόλια
Το σχόλιό σας για την ανάρτηση (παρακαλούμε να τηρούνται οι όροι που αναφέρονται στους Όρους Χρήσης της ιστοσελίδας)