Άρθρο της ψυχολόγου Ευδοξίας Αδαμίδου*: Βρισκόμαστε στο προοίμιο του φθινοπώρου κι έχουνε αυξηθεί οι φορείς της πανδημίας περισσότερο από την περίοδο του lock down. Πλέον είναι πιο πιθανό να έχει κάποιος στον κοινωνικό του κύκλο άτομο που να έχει νοσήσει από κορωνοϊό ή να έχει νοσήσει ο ίδιος.
Ο φόβος και το άγχος που διακατέχει τον κόσμο για την ασθένεια, τις προεκτάσεις της και το άγνωστο, συχνά δημιουργεί κοινωνικό στίγμα για ορισμένους ανθρώπους ή ακόμη και για συγκεκριμένες περιοχές. Κοινωνικό στίγμα στην υγεία σημαίνει ορισμένοι άνθρωποι να αντιμετωπίζονται διαφορετικά, με διακρίσεις, ακόμη και να διώκονται από την εργασία τους λόγω ότι σχετίζονται με μια ασθένεια.
Μπορεί να αποφεύγουν άτομα που μένουν σε μια περιοχή υψηλών κρουσμάτων ή να αποφεύγουν τα άτομα που νόσησαν, ακόμη κι αν έχει περάσει το εύλογο διάστημα αποθεραπείας της νόσου. Αυτοί που νοσούν από την άλλη μπορεί να εκδηλώσουν ντροπή ή ενοχή, με σκέψεις όπως ότι θα έπρεπε να ήταν πιο προσεχτικοί, ή ότι οι άλλοι θα τους κατηγορούν. Μειώνεται η αυτοεκτίμηση και η αξία του ατόμου, κάτι που αποτελεί έναν εσωτερικευμένο τύπο στίγματος.
Δυστυχώς, κάποιες φορές, ο φόβος των παραπάνω διακρίσεων αποτρέπει τους ανθρώπους από το να φερθούν σωστά ως προς την υγεία τους, κι έτσι δεν κάνουν το τεστ αν έχουν συμπτώματα ή κάποιον φορέα στο περιβάλλον τους, δεν μπαίνουν σε καραντίνα, δεν ενημερώνουν τον περίγυρό τους, αποκρύπτοντας έτσι την ασθένεια.
Γι’ αυτόν τον λόγο, απαραίτητο είναι να τηρούνται όλα τα μέτρα υγιεινής χωρίς να περιθωριοποιούνται οι άνθρωποι. Μπορούμε όλοι να συντελέσουμε σ’ αυτό τηρώντας μερικές απλές κατευθύνσεις:
• Χρειάζεται να μιλάμε για τον κορωνοϊό σύμφωνα με επιστημονικά δεδομένα, έγκυρα άρθρα και επίσημες κατευθύνσεις. Να ελέγχουμε τις ψεύτικες ειδήσεις που κυκλοφορούν και να μην μιλούμε με υπερβολικά αγχωτική ή απειλητική γλώσσα.
• Ας μιλάμε για ανθρώπους που είναι φορείς ή κρούσματα του κορωνοϊού και όχι για άτομα που μολύνουν τους άλλους ή εξαπλώνουν τον ιό, καθώς αυτό εμπεριέχει πρόθεση και δόλο.
• Να μην αποδίδουμε τοποθεσίες στην ασθένεια, όπως «Ασιατικός ή κινέζικος ιός», γιατί στιγματίζουμε ολόκληρη περιοχή και να μην κατηγορούμε τους κατοίκους της. Αρκεί να τον ονομάσουμε κορωνοϊό ή COVID-19.
• Να προσφέρουμε εργασία σε άτομο που έχει θεραπευτεί τελείως και βέβαια να μην απολυθεί κάποιος από την εργασία του γι’ αυτό το λόγο.
Αν είστε ο ίδιος φορέας ή νοσείτε ή κάποιο άτομο της οικογένειάς σας νοσεί οπότε χρειάζεται να μπείτε σε καραντίνα:
• Μην παίρνετε προσωπικά τα μέτρα προφύλαξης των άλλων. Χρειάζεται να απολυμαίνουν, αλλά το κάνουν για τον κορωνοϊό και όχι για εσάς.
• Μιλήστε ανοιχτά όταν σας αντιμετωπίζουν με στίγμα. Έχετε δικαίωμα να ζητήσετε να μην το κάνουν.
• Το ότι έχετε ή είχατε κορωνοϊό δεν σας καθορίζει ως άτομο. Δεν φταίτε για όλα, καθώς δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα πάντα. Όλοι είμαστε υποψήφιοι να κολλήσουμε την ασθένεια.
• Εξηγήστε στους συγγενείς και φίλους τι μέτρα χρειάζεται να εφαρμόζουν απέναντί σας και πότε μπορούν να σταματήσουν να τα εφαρμόζουν και δώστε τους λίγο χρόνο να το συνηθίσουν.
• Φερθείτε στον εαυτό σας με κατανόηση και φροντίδα, όπως θα θέλατε να σας φερθούν.
• Σκεφτείτε πως έχετε πολλές δυνάμεις μέσα σας και πως τα έχετε ήδη καταφέρει σε πολλές από τις δυσκολίες που προέκυψαν.
Κυρίως μην διστάσετε να εκφράσετε τις απορίες και τους προβληματισμούς σας στους ειδικούς, καθώς η γνώση νικά τους μύθους που κυκλοφορούν, δίνει δύναμη και νικά κάθε στίγμα.
Βιβλιογραφικές παραπομπές
1. Beyond stigma. COVID-19: Spread solidarity and love, not stigma and fear.
2. Κουβαράκη, Έ.(2020). Αντιμετωπίζοντας το στίγμα και τις διακρίσεις που σχετίζονται με τον COVID-19. Ινστιτούτο Έρευνας και Θεραπείας της Συμπεριφοράς.
3. WHO. Mental health and psychosocial considerations during the COVID-19 outbreak.
0 Σχόλια
Το σχόλιό σας για την ανάρτηση (παρακαλούμε να τηρούνται οι όροι που αναφέρονται στους Όρους Χρήσης της ιστοσελίδας)