Το διήμερο 30 Ιουνίου και 1 Ιουλίου 2020, εορτάστηκε στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας η μνήμη των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού.
Την παραμονή της εορτής το απόγευμα ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε και κήρυξε το θείο λόγο στον πανηγυρικό εσπερινό στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων Βεροίας.
Ανήμερα της εορτής το πρωί ο Μητροπολίτης λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων στο Νησί Ημαθίας.
Φώτο από τον Εσπερινό στη Βέροια
Φώτο από τη Θ. Λειτουργία στο Νησί
Η ομιλία του Μητροπολίτη στον Εσπερινό, στη Βέροια
Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμα του κατά τον Πανηγυρικό Εσπερινό ανέφερε μεταξύ άλλων: «Δίκαιοι εἰς τόν αἰῶνα ζῶσι καί ἐν Κυρίῳ ὁ μισθός αὐτῶν», λέγει ὁ σοφός Σολομῶν, ὅπως ἀκούσαμε πρίν ἀπό λίγο στά ἱερά ἀναγνώσματα τῆς ἑορτῆς τῶν ἁγίων Ἀναργύρων. Οἱ δίκαιοι, δηλαδή οἱ εὐσεβεῖς, ζοῦν αἰώνια καί ἀπολαμβάνουν τήν ἀμοιβή τους ἀπό τόν Κύριο.
Καί ὁ λόγος τοῦ σοφοῦ βασιλέως ἐπιβεβαιώνεται στίς ἱερές μορφές τῶν δύο ἑορταζομένων ἁγίων. Ἔζησαν οἱ ἅγιοι Κοσμᾶς καί Δαμιανός πρίν ἀπό δεκαεπτά αἰῶνες στή Ρώμη καί μαρτύρησαν, γιατί ἦταν χριστιανοί καί θεράπευαν τούς ἀνθρώπους δωρεάν, προσφέροντας τίς ἰατρικές τους γνώσεις καί διδάσκοντάς τους συγχρόνως τήν πίστη στόν Χριστό.
Μαρτύρησαν διά λιθοβολισμοῦ, μέ ἕνα φρικτό καί ἐπώδυνο μαρτύριο, καί οἱ διῶκτες τους ἀσφαλῶς θά πίστευαν ὅτι θανατώνοντάς τους θά διέγραφαν γιά πάντα τό ὄνομά τους καί τή μνήμη τους. Ὅμως ἀπέτυχαν στίς σκέψεις καί τίς ἐλπίδες τους, γιατί ὄχι μόνο δέν ἔσβυσαν τά ὀνόματα τῶν δύο ἰατρῶν ἀπό τή μνήμη καί τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά ἔγινε ἡ ἀγάπη τους γι᾽ αὐτούς πιό ἰσχυρή, ὁ σεβασμός τους μεγαλύτερος καί ἡ μνήμη τους αἰωνία.
Οἱ διῶκτες τους ξεχάστηκαν. Τά ὀνόματά τους κανείς δέν τά θυμᾶται. Ποιοί ἦταν αὐτοί πού τούς δίκασαν καί τούς ἔκριναν ἐχθρούς τοῦ κράτους, γιατί δέν ἐφάρμοζαν δῆθεν τούς νόμους τοῦ αὐτοκράτορα καί δέν προσκυνοῦσαν τούς ψεύτικους θεούς τῶν εἰδώλων ἀλλά τόν Χριστό, κανείς πλέον δέν ξέρει. Ὅμως τά ὀνόματα τῶν δύο ἰατρῶν, τοῦ Κοσμᾶ καί τοῦ Δαμιανοῦ, πού εὐεργέτησαν τόσους ἀνθρώπους στή Ρώμη, ὄχι μόνο τά θυμοῦνται οἱ ἄνθρωποι μέχρι σήμερα καί θά τά θυμοῦνται στούς αἰῶνες, ἀλλά τά τιμοῦν καί προστρέχουν σ᾽ αὐτούς ζητώντας τή χάρη καί τή βοήθειά τους.
Καί δέν τή ζητοῦν μόνο, ἀλλά καί τή λαμβάνουν. Γιατί διαφορετικά δέν θά προσέτρεχαν σ᾽ αὐτούς, δέν θά τούς παρακαλοῦσαν καί σήμερα νά τούς θεραπεύσουν ἀπό τίς ἀσθένειές τους. Γιατί διαφορετικά δέν θά συγκεντρωνόμασταν καί ἐμεῖς σήμερα στόν ἱερό ναό τους γιά νά προσευχηθοῦμε στή μνήμη τους καί νά ζητήσουμε τή μεσιτεία τους πρός τόν Θεό.
«Δίκαιοι εἰς τόν αἰῶνα ζῶσι καί ἐν Κυρίῳ ὁ μισθός αὐτῶν».
Ζοῦν, λοιπόν, αἰώνια οἱ ἅγιοι Κοσμᾶς καί Δαμιανός, γιατί ἔζησαν στή γῆ μέ εὐσέβεια, τηρώντας τόν νόμο καί τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ μέ πίστη, καί ἀπέδειξαν αὐτή τους τήν πίστη ὄχι μόνο μέ τά ἔργα τῆς ἀγάπης τους πρός τούς πάσχοντες συνανθρώπους τους ἀλλά καί μέ τό μαρτύριό τους.
Ποιά εἶναι ὅμως ἡ ἀνταμοιβή τους ἀπό τόν Θεό στήν ὁποία ἀναφέρεται ὁ σοφός Σολομῶν; Εἶναι ἡ αἰώνια ζωή.
Τήν αἰώνια ζωή ἐπιθυμοῦμε καί ἐπιδιώκουμε ἀνέκαθεν οἱ ἄνθρωποι, ἀνεξάρτητα ἀπό θρησκεῖες καί ἰδεολογίες. Ὅλοι θέλουμε νά ζήσουμε αἰώνια καί προσπαθοῦμε μέ ποικίλους τρόπους νά τό ἐπιτύχουμε. Αὐτός ὅμως πού μπορεῖ νά μᾶς χαρίσει τήν αἰώνια ζωή, γιατί εἶναι ὁ μόνος αἰώνιος καί αὐτός πού μᾶς δημιούργησε, γιά νά τήν ἀπολαύσουμε καί ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, εἶναι μόνον ὁ Θεός. Καί ὁ Θεός τήν προσφέρει μόνο σέ ὅσους τόν γνωρίζουν καί τόν πιστεύουν, σέ ὅσους θέλουν νά εἶναι μαζί του καί ἀγωνίζονται γι᾽ αὐτό ἀκολουθώντας τίς ἐντολές του ἀπό τήν ἐπίγεια ζωή. Γιατί αἰώνια ζωή, ὅπως λέγει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, εἶναι νά γνωρίζει ὁ ἄνθρωπος τόν Θεό καί τόν Χριστό. «Αὕτη ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τόν μόνον ἀληθινόν Θεόν καί ὅν ἀπέσταλκας Ἰησοῦν Χριστόν». Καί ἡ γνώση τοῦ Θεοῦ περνᾶ μέσα ἀπό τίς ἐντολές του καί τήν τήρησή τους, αὐτές πού τήρησαν καί οἱ ἑορταζόμενοι ἅγιοι Ἀνάργυροι καί γι᾽ αὐτό ἀπολαμβάνουν τήν αἰώνια ζωή κοντά στόν Χριστό.
Ἀπόδειξη τῆς αἰωνίου ζωῆς πού ἀπολαμβάνουν εἶναι καί τά θαύματα πού ἐπιτελοῦν διά τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ. Διότι, ἐάν δέν ὑπῆρχαν, ἐάν δέν ἀπολάμβαναν οἱ ἴδιοι τήν κοινωνία τοῦ Θεοῦ, δέν θά ἦταν δυνατόν νά θαυματουργοῦν καί νά θεραπεύουν τίς ἀσθένειες ἐκείνων πού τούς ἐπικαλοῦνται.
Ἀδελφοί μου, ὁ λόγος τοῦ σοφοῦ Σολομῶντος, «δίκαιοι εἰς τόν αἰῶνα ζῶσι καί ἐν Κυρίῳ ὁ μισθός αὐτῶν», καί τό παράδειγμα τῆς ζωῆς τῶν ἁγίων ἐνδόξων Ἀναργύρων Κοσμᾶ καί Δαμιανοῦ, ἄς προβληματίσουν καί ἐμᾶς.
Ἄς προσπαθήσουμε καί ἐμεῖς, χωρίς νά ἐπηρεαζόμαστε ἀπό ὅσα συμβαίνουν γύρω μας, χωρίς νά ἐπηρεαζόμαστε ἀπό τήν ἁμαρτία καί τήν ἀδιαφορία γιά τόν Θεό πού πλεονάζει· χωρίς νά ἐπηρεαζόμαστε ἀπό ἐκείνους πού πολεμοῦν τήν πίστη στόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία καί ἐπιδιώκουν νά τήν βγάλουν ἀπό τή ζωή τῶν ἀνθρώπων, νά ζοῦμε σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, νά ζοῦμε μέ σεβασμό στίς ἐντολές του, νά ζοῦμε δείχνοντας ἔμπρακτα τήν ἀγάπη μας στούς ἀδελφούς μας, ὅπως ἔκαναν καί οἱ ἑορταζόμενοι ἅγιοι Ἀνάργυροι, γιά νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς τῆς αἰωνίου ζωῆς καί τοῦ μισθοῦ πού χαρίζει ὁ Κύριος σέ ὅσους τόν πιστεύουν ἀλλά καί τόν ἀκολουθοῦν.
Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμα του κατά την Θεία Λειτουργία ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ζηλοῦτε δέ τά χαρίσματα τά κρείττονα». Μόλις προχθές ἑορτάσαμε τή μνήμη τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἀποστόλου Παύλου, τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, αὐτοῦ πού κήρυξε τόν Χριστό στήν περιχή μας.
Ὅμως ὁ ἀπόστολος Παῦλος δέν ἔπαυσε ποτέ νά κηρύττει στήν Ἐκκλησία μας, γιατί τόν ἀκοῦμε σχεδόν σέ κάθε θεία λειτουργία μέσα ἀπό τίς ἐπιστολές του. Τόν ἀκοῦμε νά μᾶς νουθετεῖ καί νά μᾶς καθοδηγεῖ. Τόν ἀκούσαμε καί σήμερα νά μᾶς προτρέπει νά ζητοῦμε καί νά ἐπιδιώκουμε τά ὑψηλότερα χαρίσματα.
Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἔχουμε ἀπό τή φύση μας φιλοδοξίες. Ἐπιδιώκουμε νά ἀποκτήσουμε ἀγαθά καί χαρίσματα πού ἔχουν ἄλλοι συνάνθρωποί μας, τούς ὁποίους μάλιστα κάποιες φορές ζηλεύουμε ἤ καί φθονοῦμε γι᾽ ὅσα ἔχουν.
Ὅμως ὁ Θεός ἔδωσε σέ ὅλους μας χαρίσματα, μᾶς λέγει σήμερα ὁ ἀπόστολος Παῦλος, γι᾽ αὐτό καί δέν πρέπει νά ἀσχολούμεθα μέ τό τί ἔχουν οἱ ἄλλοι, ἀλλά μέ τό τί μποροῦμε νά ἀποκτήσουμε ἐμεῖς. Καί ὅλοι ἔχουμε τή δυνατότητα νά ἀποκτήσουμε, ἄν ἀγωνισθοῦμε καί προσπαθήσουμε, τό μεγαλύτερο ἀπό ὅλα τά χαρίσματα. Καί αὐτό δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τήν ἀγάπη, ἡ ὁποία εἶναι ἀνώτερη ἀπό κάθε χάρη, ἀνώτερη ἀπό κάθε ἀρετή, γιατί μᾶς κάνει νά ὁμοιάζουμε μέ τόν Θεό, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀγάπη.
Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς συστήνει: «ζηλοῦτε τά χαρίσματα τά κρείττονα». Δέν θά πρέπει δηλαδή νά ζηλεύουμε τά χαρίσματα πού ἔχουν οἱ ἀδελφοί μας. Δέν θά πρέπει, δηλαδή, νά ζηλεύουμε αὐτούς πού θεραπεύουν ἀνθρώπους ἤ μιλοῦν ὅλες τίς γλῶσσες ἤ ἑρμηνεύουν τόν λόγο τοῦ Θεοῦ.
Ὅλα αὐτά εἶναι καλά καί ὠφέλιμα, ἀλλά πάνω ἀπό αὐτά εἶναι ἡ ἀγάπη, καί αὐτήν θά πρέπει νά ἐπιδιώκουμε καί νά προσπαθοῦμε νά ἀποκτήσουμε ὅλοι μας.
Αὐτήν τήν ἀγάπη διέθεταν μαζί καί μέ ἄλλα χαρίσματα οἱ ἑορταζόμενοι σήμερα ἅγιοι προστάτες τῆς ἐνορίας σας, οἱ ἅγιοι Ἀνάργυροι Κοσμᾶς καί Δαμιανός.
Ἰατροί οἱ δύο τιμώμενοι ἅγιοι, δέν ἀντιμετώπισαν τήν ἐπιστήμη καί τήν εἰδικότητά τους ὡς ἐπάγγελμα μόνο ἀλλά καί ὡς διακονία στόν συνάνθρωπο. Τήν ἀντιμετώπισαν ὡς ἔκφραση καί προσφορά ἀγάπης πρός τόν ἀδελφό τους, ἔστω καί ἐάν δέν τόν γνώριζαν, ἔστω καί ἐάν ἁπλῶς τόν συνάντησαν στόν δρόμο, ὅπως συνέβη μέ τόν καλό Σαμαρείτη.
Αὐτοί ἔσπευδαν σέ ὅσους εἶχαν ἀνάγκη, ἔσπευδαν κυρίως σέ ἐκείνους πού δέν εἶχαν τά χρήματα γιά νά ἐπισκεφθοῦν ἕναν ἰατρό καί προσέφεραν τίς γνώσεις τους, προσέφεραν τή βοήθειά τους, χωρίς νά ζητοῦν ἀνταπόδοση.
Τήν ἀνταπόδοση ὅμως πού δέν περίμεναν ἀπό τούς ἀνθρώπους, τήν ἔλαβαν ἀπό τόν Θεό. Διότι ὁ Θεός, ὅπως μᾶς δίδαξε ὁ Χριστός μέ τήν παραβολή τῶν ταλάντων, προσθέτει τάλαντα σέ ἐκείνους τούς δούλους του οἱ ὁποῖοι ἀξιοποιοῦν καί καλλιεργοῦν ἐκεῖνα πού τούς ἐμπιστεύεται. Καί οἱ ἅγιοι Ἀνάργυροι ἀξιοποίησαν καί καλλιέργησαν τό τάλαντο τῶν γνώσεων καί τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης καί ἀπέδωσαν τούς καρπούς ὄχι στόν ἑαυτό τους ἀλλά στόν Θεό. Γι᾽ αὐτό καί ὁ Θεός στό ἕνα τους τάλαντο τούς πρόσθεσε καί ἄλλο ἕνα, τό χάρισμα τῶν θαυμάτων, τούς ἔδωσε δηλαδή τή χάρη του, ὥστε νά μποροῦν νά θεραπεύουν ὄχι μόνο μέ τήν ἐπιστήμη τους τίς ἀσθένειες τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά καί μέ τή χάρη του τίς ἀνίατες ἀσθένειες πού δέν θεράπευε ἡ ἐπιστήμη τους.
Ἀλλά ἐπειδή καί αὐτό τό χάρισμα τῶν θαυμάτων καί τῶν ἰάσεων τό διαχειρίσθηκαν οἱ ἅγιοι Ἀνάργυροι μέ σύνεση καί ταπείνωση καί δέν τό χρησιμοποίησαν γιά τήν προσωπική τους προβολή καί δόξα, γι᾽ αὐτό ὁ Θεός τούς ἔδωσε καί ἕνα ἀκόμη χάρισμα, τούς κατέστησε κληρονόμους τῆς βασιλείας του καί μετόχους τῆς αἰωνίου ζωῆς, καί τούς ἀξίωσε νά ἀπολαμβάνουν τήν τιμή καί τή δόξα ὄχι μόνο στόν οὐρανό ἀλλά καί στή γῆ, ὅπου συνεχίζουν νά ἐπιτελοῦν θαύματα μέ τή χάρη του.
Τιμώντας τους, λοιπόν, σήμερα ἄς παρακινηθοῦμε ἀπό τό παράδειγμα τῆς ἀγάπης τους καί ἄς ἀγωνισθοῦμε νά κατακτήσουμε καί ἐμεῖς αὐτό τό μέγα χάρισμα, τό ὁποῖο μᾶς ἀνυψώνει μέχρι τόν θρόνο τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ἡ ἀγάπη, καί ζητᾶ ἀπό μᾶς τήν ἀγάπη τόσο πρός Ἐκεῖνον ὅσο καί πρός τούς ἀδελφούς μας.
Δέν ἔχει σημασία ἄν ἐμεῖς δέν μποροῦμε νά προσφέρουμε τήν ἀγάπη μέ τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο τήν προσέφεραν οἱ ἅγιοι Ἀνάργυροι, μποροῦμε ὅμως νά τήν προσφέρουμε μέ ὅποιον τρόπο ἔχει τή δυνατότητα ὁ καθένας μας, ὥστε δι᾽ αὐτῆς νά ἀξιωθοῦμε τῆς σωτηρίας καί νά γίνουμε κληρονόμοι τῆς αἰωνίου ζωῆς, ὅπως ἔγιναν καί οἱ τιμώμενοι ἅγιοι Ἀνάργυροι, οἱ ἅγιοι Κοσμᾶς καί Δαμιανός.Εἶχαν τήν ἐπιστήμη, ἀλλά αὐτή τήν ἐπιστήμη τήν ἀξιοποίησαν ὄχι γιά νά βγάλουν τά πρός τό ζῆν ἀλλά γιά νά βοηθήσουν τόν συνάνθρωπο. Ἔτσι αὐτή τήν ἐπιστήμη, τήν κατ᾽ ἄνθρωπο, τήν αὔξησε ὁ Θεός μέσα στή χάρη πού τούς ἔδωσε, τή χάρη τοῦ Παναγίου Πνεύματος, γιά νά ἐπιτελοῦν καί ἐν ζωῇ θαύματα ἀλλά καί τώρα πού βρίσκονται στόν οὐρανό νά θεραπεύουν ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι προστρέχουν μέ ἐμπιστοσύνη στή χάρη τήν ὁποία ἔχουν καί ζητοῦν τή βοήθεια γιά τίς ἀσθένειές τους. Καί πράγματι τήν λαμβάνουν, ἀδελφοί μου.
Ἄς τήν ἐπιζητήσουμε καί ἐμεῖς αὐτή τή χάρη μέ ταπείνωση καί πάνω ἀπό ὅλα μέ τήν ἀγάπη πού διέθεταν οἱ ἅγιοι Ἀνάργυροι.
0 Σχόλια
Το σχόλιό σας για την ανάρτηση (παρακαλούμε να τηρούνται οι όροι που αναφέρονται στους Όρους Χρήσης της ιστοσελίδας)