ex-Αιρετικά: Η "αναπαλαίωση" της πολιτικής ζωής στο πρότυπο της κτιριακής

Στις μέρες μας "πουλάει" πολύ (ειδικά στις πιο... απολιτίκ ματιές) το "νέο" έναντι του "παλαιού", η "φρεσκάδα" έναντι της "ωριμότητας" και το μότο "οι νέοι να βγουν μπροστά" αποκτά όλο και περισσότερους οπαδούς. 

Είναι όμως πάντα το "νέο" καλύτερο από το "παλιό"; Ή μήπως ισχύει το "ο νέος είναι ωραίος, μα πάντα ευτυχώς ο παλιός είναι αλλιώς", κατά το ποπ άσμα των Καλλίρη - Λιβιεράτου της δεκαετίας του '90;

Η εύκολη απάντηση είναι ότι η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση... Και αυτή παίζει να είναι και η πιο σωστή απάντηση. Πως όμως μπορεί να συνδυαστεί η φυσική φθορά, αλλά και η κλασικότητα  του παλαιού με το σύγχρονο, πλην όμως εντελώς αταίριαστο ύφος του νέου; 

Τελικά, το προσωπικό συμπέρασμα είναι ότι το νέο και το παλαιό μπορεί να συνδυαστεί μέσω της διαδικασίας της "αναπαλαίωσης"...

Δηλαδή, φανταστείτε ότι έχουμε ένα απαράμιλλης αρχιτεκτονικής αξίας οίκημα των τελών του 19ου αιώνα, που σήμερα είναι ετοιμόρροπο... Τι λύσεις έχουμε; Ή να το γκρεμίσουμε και να χτίσουμε ένα τσιμεντένιο (αλλά σύγχρονο και "νέο" κτίριο) ή να το αναπαλαιώσουμε, χωρίς να χάσει την αίγλη του. 

Στην κτιριακή αναπαλαίωση (όπως και σε αυτήν της πολιτικής), ο εργολάβος θα αφαιρέσει και θα πετάξει ό,τι σάπιο υπάρχει, θα ξεκαθαρίσει όλη την σαβούρα και θα κρατήσει τον σκελετό που είναι από πέτρα και πατάει σταθερά στη γη, και ό,τι άλλο είναι άφθαρτο, όπως άφθαρτες είναι οι ιδεολογίες και οι πολιτικές αρχές, η Δημοκρατία κτλ, πριν εκφυλιστούν δια της - κακής - εφαρμογής τους.

Στη συνέχεια, θα ψάξει εκείνα τα σύγχρονα υλικά που θα είναι μεν καινούργια και γερά, αλλά θα ταιριάζουν με το ύφος και τον "χαρακτήρα" της εποχής. Αν δεν βρεθούν, θα διαμορφωθούν, όπως αντίστοιχα θα έπρεπε να διαπλάθονται με ιδανικά και αρχές οι νέοι άνθρωποι...

Με την ανακάλυψη ή διαμόρφωση των υλικών, έρχεται η ώρα της τοποθέτησης των νέων υλικών στο παλαιό οικοδόμημα, όπως των νέων ιδεών και προσώπων στο παλαιό πολιτικό σύστημα. Με σεβασμό, λεπτές κινήσεις, με τέτοιο τρόπο που ούτε το κτίριο να αισθάνεται ότι βιάζεται, αλλά ούτε ούτε τα υλικά να αισθάνονται ότι καταχωνιάζονται μέσα σε παλιατζούρες... Όπως οι νέοι, δίπλα στους παλαιούς, χωρίς να αισθάνονται οι παλαιοί ότι παραγκωνίζονται, αλλά και χωρίς οι νέοι να αισθάνονται ότι δεν έχουν χώρο να αναπνεύσουν και να εκφραστούν... 

Κάντε το εικόνα... Τι όμορφο κτίριο θα έβγαινε ως αποτέλεσμα....! 

Κάντε το εικόνα... Τι όμορφη πολιτική ζωή θα αποκτούσαμε στη χώρα μας...!

(Στις φωτογραφίες, το κτίριο που σήμερα στεγάζεται το Δημαρχείο Βέροιας... Μέχρι την δεκαετία του 1990 λειτουργούσε ως σχολείο, αλλά αναπαλαιώθηκε και σήμερα κοσμεί την πόλη. Ευχόμαστε η ίδια "αναπαλαίωση" να επέλθει και σε πολιτικό επίπεδο!)

Κάντε LIKE στη σελίδα του InVeria.gr και...  μείνετε ενημερωμένοι για όλα!

InVeria.gr