Είναι ένα δράμα που δεν εκτυλίσσεται σε κάποια μακρινή χώρα ή στα νησιά της Ελλάδας, αλλά εδώ δίπλα μας, βασικά, μέσα στο σπίτι μας, στην Ημαθία. Δεκάδες πρόσφυγες, Σύριοι και Ιρακινοί, δεν μπορούν να περιμένουν αμέτοχοι...
Ο δρόμος για την δική τους "Γη της Επαγγελίας" είναι μακρύς και ούτε η "Ερυθρά Θάλασσα" (ή η θάλασσα του Αιγαίου), ούτε ο "στρατός του Φαραώ" (ή οι δυνάμεις ασφαλείας των κρατών), ούτε καν η πείνα (το "Μάννα εξ ουρανού" πάντα υπάρχει - εν προκειμένω, δίνεται από τους ευαισθητοποιημένους πολίτες), κανείς δεν μπορεί να τους σταματήσει.
Ο δρόμος για την δική τους "Γη της Επαγγελίας" είναι μακρύς και ούτε η "Ερυθρά Θάλασσα" (ή η θάλασσα του Αιγαίου), ούτε ο "στρατός του Φαραώ" (ή οι δυνάμεις ασφαλείας των κρατών), ούτε καν η πείνα (το "Μάννα εξ ουρανού" πάντα υπάρχει - εν προκειμένω, δίνεται από τους ευαισθητοποιημένους πολίτες), κανείς δεν μπορεί να τους σταματήσει.
Μικρά παιδιά, βρέφη, γυναίκες και άνδρες αποκαμωμένοι, αλλά πεισματικά προσηλωμένοι σε ένα στόχο: Να διέλθουν την Ελλάδα και τα Βαλκάνια και να φτάσουν στην Κεντρική Ευρώπη.
Οι φωτογραφίες που σας παρουσιάζουμε τις εξασφαλίσαμε σήμερα (26/2), από την Εγνατία Οδό (κοντά στον κόμβο Κλειδίου) και από το ΣΕΑ Πλατάνου. Εικόνες που εμάς τους νεότερους θυμίζουν τα καραβάνια των πεινασμένων Αλβανών στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ή, μέσα από την ιστορική γνώση, θυμίζουν τις χιλιάδες ξεριζωμένων Ελλήνων της Μικράς Ασίας και του Πόντου, που οι εδώ Έλληνες θεωρούν "τουρκόσπορους".
Πάντα υπήρχαν ρατσιστές, ακόμα και με το αίμα τους. Αλλά, πάντα υπάρχουν και Άνθρωποι. Και αυτό μας λυτρώνει ως λαό.
Κάντε LIKE στη σελίδα του InVeria.gr και...
μείνετε ενημερωμένοι για όλα!
μείνετε ενημερωμένοι για όλα!
0 Σχόλια
Το σχόλιό σας για την ανάρτηση (παρακαλούμε να τηρούνται οι όροι που αναφέρονται στους Όρους Χρήσης της ιστοσελίδας)