"Κόλιντα - Κόλιντα και Χριστός Γεννιέται", φώναξαν και φέτος μικροί και μεγάλοι στην πλατεία της ορεινής Φυτειάς Ημαθίας, γύρω από τη μεγάλη φωτιά των Κέδρων, που άναψε ακριβώς στις 12 τα μεσάνυχτα της 23ης προς 24η Δεκεμβρίου 2015, παραμονή Χριστουγέννων.
"Κόλιντα - Κόλιντα", λοιπόν, στο πλαίσιο ενός παμπάλαιου, πατροπαράδοτου εθίμου, που από γενιά σε γενιά έφτασε στις μέρες μέρες μας, με βασικό στοιχείο και επίκεντρο την μεγάλη φωτιά των κέδρων (ή "κέδαρων" στο τοπικό ιδίωμα), αλλά αναπόσπαστο κομμάτι τους ήχους ζουρνάδων και νταουλιών, τα τοπικά κρασιά και τσίπουρα, τους ξηρούς καρπούς και, κατά την πρόσφατη προσθήκη, των νηστίσιμων εδεσμάτων (για αυτή την προσθήκη, επιτρέψτε μας να "ευλογήσουμε τα γένια μας" και να αναφέρουμε ότι αποτελεί έμπνευση του εκδότη του "Λαού" Τάσου Πατσίκα - γαμπρού στη Φυτειά - και του γράφοντος - καταγόμενου από τη Φυτειά, την οποία καταθέσαμε προ ετών ως πρόταση δια της εφημερίδας "Λαός" και τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Φυτειάς, καθώς και οι κάτοικοι, την αποδέχτηκαν με χαρά και μέχρι σήμερα την εφαρμόζουν).
Ο συμβολισμός της φωτιάς, παρά τις διάφορες ερμηνείες ανά την Ελλάδα, είναι - για τους Φυτειώτες - αυτός: Το "ζέσταμα" της ατμόσφαιρας, της φύσης, της οικουμένης, αλλά και της ψυχής, ώστε το Θείο Βρέφος που έρχεται, να βρει τόπο πρόσφορο, έτοιμο και ζεστό να γεννηθεί - στην γη και στην καρδιά μας.
Αν και πριν 2015 χρόνια ο Ιησούς γεννήθηκε, κατά σάρκα, ταπεινά σε μία φάτνη αλόγων, με ζεστασιά τα χνώτα των ζώων και τα άχυρα, εδώ και αιώνες γεννιέται με κάθε φροντίδα και θαλπωρή, στις ψυχές, στις καρδιές, αλλά και στα σπίτια, στα χωριά, στις πόλεις των ανθρώπων.
Ο "Ήλιος της Δικαιοσύνης", όσο και αν δεν το έχει ανάγκη, βρίσκει μέσα από τα έθιμα, τις παραδόσεις, αλλά και την λατρευτική ζωή, όχι μία, αλλά χιλιάδες "φάτνες", έτοιμες να τον υποδεχτούν.
Στις 12 τα μεσάνυχτα, λοιπόν, της 23ης προς 24η του Δεκέμβρη, οι δημοτικές και τοπικές αρχές και μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου της Φυτειάς (που όλο το προηγούμενο διάστημα συνέλεξε τα κέδρα), κρατώντας αναμμένες δάδες και με τη συνοδεία των οργάνων, με μια μικρή πομπή από το Κοινοτικό Κατάστημα προς το κέντρο της πλατείας, ανάβουν τη φωτιά... Άλλοτε υποφερτή η θέρμη της, λόγω του μεγάλου ψύχους, άλλοτε έντονη, λόγω του ήπιου καιρού, άλλοτε η φωτιά ανάβει με δυσκολία, λόγω της υγρασίας ή του χιονιού και άλλοτε σαν... σπίρτο, η φλόγα φτάνει τόσο ψηλά, που θαρρείς πως θέλει να φτάσει όσο ψηλότερα γίνεται στον ουρανό, για να "ζεστάνει" όσον το δυνατόν περισσότερο τον ερχόμενο θεάνθρωπο Ιησού, αλλά και την κυοφορούσα Παναγία Μητέρα του.
Παρακάτω, βίντεο και φωτογραφίες από την αναβίωση του εθίμου:
μείνετε ενημερωμένοι για όλα!
0 Σχόλια
Το σχόλιό σας για την ανάρτηση (παρακαλούμε να τηρούνται οι όροι που αναφέρονται στους Όρους Χρήσης της ιστοσελίδας)