Σκέψεις με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας…

Άρθρο: Η 8η Μάρτη ορίστηκε το 1977 από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη. Η ιδέα για τον εορτασμό της προέκυψε κατά το πέρασμα στον 20ό αιώνα, στη διάρκεια του οποίου κυριάρχησε η εκβιομηχάνιση, η πληθυσμιακή έκρηξη και οι ριζοσπαστικές ιδεολογίες. 

Το έναυσμα, όμως, είχε δοθεί αιώνες πριν, με τη Λυσιστράτη να πρωτοστατεί σε μια ιδιόμορφη «φεμινιστική» απεργία, προκειμένου να τελειώσει ο πόλεμος των ανδρών. Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης οι γυναίκες του Παρισιού ζητούσαν «ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα» στις Βερσαλλίες. Η γιορτή ουσιαστικά αφορά στους αγώνες συνηθισμένων γυναικών, που με το θάρρος και την αποφασιστικότητα τους έγραψαν ιστορία. 

Στις μέρες μας, όμως, σε πολλές χώρες η Ημέρα αυτή έχει χάσει το πολιτικό της μήνυμα. Εμπορευματοποιήθηκε ! Θα ήταν αφελές, ίσως και ειρωνικό, να αντιλαμβανόμαστε την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σαν μία ευκαιρία να προσφέρουμε λουλούδια στις μαμάδες και τις συζύγους μας, όταν σε όλο τον κόσμο συμβαίνουν καθημερινά εγκλήματα εις βάρος των γυναικών. 

Σήμερα ο σημαντικότερος ίσως λόγος για να ‘‘εορτάζεται” η ημέρα της γυναίκας είναι η ανάγκη να εξαλειφθούν φαινόμενα φυλετικού ρατσισμού και κακοποίησης,  που δυστυχώς δε συναντώνται μόνο στις χώρες του τρίτου κόσμου. 

Συμμετέχουμε σε μία εθελοντική οργάνωση με την επωνυμία Σύλλογος Κοινωνικής Παρέμβασης «ΕΡΑΣΜΟΣ» και αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία αλληλοσεβασμού χωρίς βία και κακοποίηση. Ο εθελοντής (είτε άντρας, είτε γυναίκα)  ξεκινά με ειλικρινή διάθεση και θετική ενέργεια. Δεν τον αναγκάζει κανείς, μόνος του διαλέγει το δρόμο της προσφοράς προσπαθώντας να κάνει το «εγώ» «εμείς», να απαλύνει τον πόνο. Ωστόσο πιστεύουμε ότι η αγάπη στο συνάνθρωπο δίνει σ’ αυτόν που τη χαρίζει πολλά, ίσως περισσότερα απ’ ότι σ’ αυτόν που τη δέχεται που μπορεί και να νοιώσει προσβεβλημένος γιατί βρέθηκε στην ανάγκη στήριξης.

Δημιουργήσαμε τον ξενώνα φιλοξενίας σαν χώρο ανακούφισης και προσωπικής ανάπτυξης για μια καλύτερη κοινωνία που να δίνει την ευκαιρία άρσης της ταπείνωσης στις γυναίκες και γενικότερα στα θύματα βίας. …Αντί να διαδέχεται το όνειρο η σκληρή πραγματικότητα ας διαδέχεται τη σκληρή πραγματικότητα το Όνειρο της καθεμιάς ή του καθένα.

ΚΙΝΗΘΕΙΤΕ λοιπόν ΑΦΟΒΑ και ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ

Όταν καταγγέλλετε επεισόδια βίας σε βάρος σας στο Αστυνομικό Τμήμα βεβαιωθείτε και   ΕΠΙΜΕΝΕΤΕ να γραφτεί στο βιβλίο συμβάντων. Είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν.

Η βία δεν πρέπει να μένει στο σκοτάδι, γιατί έτσι αναπτύσσεται ανεξέλεγκτα και επαναλαμβάνεται.

Η βία είναι έγκλημα κατά του προσώπου του ανθρώπου και δεν πρέπει να γίνεται ανεκτή από κανέναν.

Η συμβολή του πολίτη είναι απαραίτητη για την κινητοποίηση των νόμιμων μηχανισμών προστασίας του ανθρώπου. Όταν πέσει στην αντίληψή μας κάτι παράνομο και εγκληματικό, έχουμε υποχρέωση να το καταγγέλλουμε.

Χωρίς να θέλουμε να μειώσουμε τις σημαντικές αλλαγές που έχουν σημειωθεί, η ισότητα έχει κατακτηθεί περισσότερο τυπικά παρά ουσιαστικά και παρόλο που η γυναίκα συμμετέχει αρκετά στην κοινωνική ζωή, στην εκπαίδευση και την πολιτική, απουσιάζει ωστόσο από τα ισχυρά κέντρα λήψης αποφάσεων. Η ισότητα δεν ισχύει στην πράξη, λόγω των προκαταλήψεων και των οικονομικών συμφερόντων.  

Η ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών δεν είναι ζήτημα που αφορά μόνο τις γυναίκες. Είναι ζήτημα που αφορά όλη την κοινωνία. Είναι ζήτημα βαθιά πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό και αναπτυξιακό. «Μια δημοκρατία που δεν κάνει χώρο για τις γυναίκες -που αποτελούν περίπου το 52% του πληθυσμού της- στη διαδικασία λήψης αποφάσεων δεν είναι πραγματική δημοκρατία» δήλωσε η Margot Wallström, αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. 

Από τη μέχρι σήμερα λειτουργία του συλλόγου «ΕΡΑΣΜΟΣ» και από την αντιμετώπιση προβλημάτων που συνδέονται με τις διαφορές που γεννιούνται στη σχέση άντρα-γυναίκας, διαπιστώνουμε ότι και οι δύο μαζί με αυτογνωσία, υπευθυνότητα, με σεβασμό στη διαφορετικότητα του άλλου και δεξιότητες ενσυναίσθησης μπορούν να στηρίξουν την προοπτική της δημιουργίας μιας  κοινωνίας όπου θα επικρατούν ισότιμες σχέσεις. 

Μόνο «Μαζί» μπορούμε να τα καταφέρουμε.

 Η 8η Μάρτη λοιπόν αφιερώνεται 

- Στη Κακοποιημένη Γυναίκα
- Στη  Γυναίκα που απασφαλίζει ενεστώτες
- Σε εκείνη που σέρνεται από κούραση και νεύρα  τα δύσκολα  απόβραδα , που χαίρεται σαν παιδί τα Σαββατοκύριακα, τη θάλασσα , την άμμο,  τον ήλιο   και τις διακοπές !
- Στη σύγχρονη γυναίκα- άνθρωπο που ζει μέσα σε μια κοινωνία ζούγκλα και δίνει τη δική της μάχη για επιβίωση, αναγνώριση , επαγγελματική και κοινωνική καταξίωση!
- Στη  μάνα που δίνει στο παιδί της ένα χάδι αντί για ένα όνομα!
- Στη γυναίκα εκείνη που δεν έχει ψωμί να χορτάσει την οργή της ούτε έχει ανάγκη από  κρασί για  να ξεδιψάσει τη μέθη της ζωής της!
- Σε  εκείνη που έμπλεξε με  έναν  άγνωστο  σε ένα χορό , που πότε μοιάζει με ταγκό και  πότε με οδομαχία!
- Σε εκείνη που πολεμάει κρατώντας με το ένα χέρι  το παιδί και με το άλλο το όπλο!
- Στην άνεργη, στη φοιτήτρια,  στην επαγγελματία!
- Σε εκείνη που αγαπάει χωρίς να κοιτάζει πάνω από τον ώμο της!
- Σε εκείνη που η αδυναμία της είναι η δύναμη της που δεν γνωρίζει ! 

        Τη σημερινή μέρα άλλοι τη λένε γιορτή, εμείς ας την πούμε ημέρα   της γυναίκας , μια από τις μέρες που η ανδροκρατούμενη  κοινωνία  της χρωστάει ! Και αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι όχι μόνο τη σημερινή! 

Είναι η ημέρα της   θηλυκής  ανθρώπινης ύπαρξης  που παλεύει για  μια ζωή γεμάτη και σωστή, 

Η ημέρα της Γυναίκας που διεκδικεί όσα η ζωή της στέρησε ως τώρα , 

της Γυναίκας που ονειρεύεται, ελπίζει κι ερωτεύεται, 

της Γυναίκας Μάνας. 

Ναι, και αυτής της ΓΥΝΑΙΚΑΣ, αυτοπροσώπως ! 

Στην υγεία,  και την ψυχική δύναμη της  Γυναίκας  λοιπόν!… Και όχι μόνο αυτής, αλλά και  του άντρα που στέκεται αληθινά δίπλα της, γιατί αυτοί οι δυο είναι αλληλένδετες υπάρξεις  που συμπληρώνουν η μια τα κενά της άλλης…

Το Δ.Σ. του Συλλόγου Κοινωνικής Παρέμβασης «ΕΡΑΣΜΟΣ»