Άλλος ένας "σωτήρας"... (άρθρο)

Άρθρο του Θανάση Κ. Γεωργιάδη*

Το 1974 ο Ανδρέας Παπανδρέου, έχοντας όλα τα χαρακτηριστικά του πολιτικού Ηγέτη, ένωσε τις Κεντροαριστερές Προοδευτικές Δυνάμεις που μέχρι τότε πελαγοδρομούσαν διασπασμένες, σ’ ένα υπέροχο Κίνημα, το ΠΑΣΟΚ. 

Αυτό το κατάφερε, εκμεταλλευόμενος τις συνθήκες μέσα και έξω από την Ελλάδα και με ισχυρή, σωστή πολιτική καθοδήγηση.

Το 1981 το ΠΑΣΟΚ έγινε Κυβέρνηση.

Με τα λάθη και τις αδυναμίες του, αλλά και την τεράστια προσφορά του, το ΠΑΣΟΚ βοήθησε τον Ελληνικό Λαό, να βιώσει τις καλύτερες στιγμές του από την μεταπολίτευση και μετά… Προσωπικά πιστεύω, ότι πάλι μπορεί να τον βοηθήσει να τις ξαναζήσει , αφού με σαφήνεια επαναπροσδιορίσει την ιδεολογία και την πολιτική του, καθώς και την λειτουργία και τα πρόσωπα που θα κληθούν να τα υλοποιήσουν όλα αυτά.

Παρά τα όσα του καταλογίζουν οι πολιτικοί του αντίπαλοι, παρά τη φθορά της πολύχρονης Εξουσίας, παρά τα ολισθήματα σε διαφθορά ορισμένων πρωτοκλασάτων, το ΠΑΣΟΚ άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις στην Ελλάδα. 

Με ψύχραιμη ματιά σήμερα, μπορούμε να καταγράψουμε πώς στη διάρκεια της διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ, παρουσιάστηκαν δύο απαράδεκτα πολιτικά και κοινωνικά φαινόμενα:

Πρώτο, άνθρωποι που άσκησαν σημαντική εξουσία, όταν έπαψαν να είναι στην επικαιρότητα και στο κέντρο λήψης αποφάσεων προσπάθησαν να το διασπάσουν δημιουργώντας δικά τους Κόμματα. Θυμίζω τον Γεράσιμο Αρσένη, τον Δημήτρη Τσοβόλα κλπ, με ένα κοινό χαρακτηριστικό: …έκαναν θετική αναφορά στον Ανδρέα Παπανδρέου με πολύ θράσος και χρησιμοποιούσαν αριστερή φρασεολογία γιατί προφανώς αυτή «πουλούσε» και φυσικά συνεχίζει να  «πουλάει»…

Η κατάληξή τους είναι γνωστή.

Δεύτερο, μερικοί εκμεταλλεύτηκαν την εξουσία που τους δόθηκε για να πλουτίσουν. 

Ξεκάθαρα και σταράτα, σε όλους αυτούς πρέπει να πέσει αυστηρός ο πέλεκυς της Δικαιοσύνης, όποιοι κι αν είναι, όπως κι αν λέγονται. Οι απλοί οπαδοί, φίλοι , μέλη του ΠΑΣΟΚ, αλλά και τα υπόλοιπα στελέχη, του Κινήματος, δεν έχουν κανένα λόγο να αμύνονται απολογούμενοι-ες για τα κοινώς λεγόμενα «λαμόγια». (Άλλωστε ο περίγυρός τους κατά τα φαινόμενα, έχει μετακομίσει σε άλλο πολύφερνο πολιτικό χώρο ψάχνοντας μια νέα ευκαιρία.)

Το 2015 ο γιός του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ που έγινε Πρόεδρος του Κινήματος και Πρωθυπουργός και φέρει ένα πολύ «βαρύ» όνομα, -κύριος υπεύθυνος της κακής πορείας του ΠΑΣΟΚ σε προσωπική βάση και έξω από τις αντικειμενικές συνθήκες της κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος-, επαναλαμβάνει την ίδια προσπάθεια περαιτέρω διάσπασης του πολιτικού χώρου.

Τη στιγμή μάλιστα που η Δεξιά συσπειρώνεται και εκμεταλλεύεται τα όποια θετικά της Διακυβέρνησης σαν δικές της αποκλειστικά επιτυχίες, ενώ το ΠΑΣΟΚ πληρώνει ΜΟΝΟ του το «μάρμαρο».

Αυτή η διάσπαση έχει νέα πολιτικά χαρακτηριστικά:

Είναι γιός του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ που όπως έγραψα παραπάνω συνένωσε την κεντροαριστερά. Ελπίζω λοιπόν, να μην κάνει αναφορά στον πατέρα του γιατί αυτό θα αποτελούσε ιστορική ιεροσυλία.

Λέει ότι φιλοδοξεί να ξαναενώσει τις δυνάμεις του σοσιαλισμού και της προόδου, τη στιγμή που πρόσφατα έριξε τον κύριο εκφραστή τους, το ΠΑΣΟΚ, «στα βράχια». Επιπλέον, χωρίς την έξωθεν καλή μαρτυρία και αποδοχή των ικανοτήτων και των δυνατοτήτων του για ένα τόσο σοβαρό εγχείρημα.

Χρησιμοποιεί την ίδια πολυφορεμένη, χιλιοειπωμένη, κακοπαθημένη «αριστερή φρασεολογία» τη στιγμή που τον ..πρόλαβαν άλλοι και αν ΔΕΝ ξέρει πρέπει να μάθει πως η αριστερή φρασεολογία, ελάχιστη σχέση έχει με την αριστερή πολιτική μέσα σε συνθήκες άκρατου νεοφιλελευθερισμού και χρηματιστηριακού καπιταλισμού. Αντίθετα, μπορεί να δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στο λαό μας, όπως έχει διδάξει η ιστορία άλλων Λαών.

Άλλωστε …ο ΣΥΡΙΖΑ τον έχει προλάβει.

Εκτός τούτων, αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία, Πρόεδρος ενός Κόμματος ή Κινήματος και Πρωθυπουργός του , να προβαίνει σε διάσπαση του χώρου, έξω από δημοκρατικές διαδικασίες και πάνω σε βάση μόνο προσωπικής φιλοδοξίας. Χωρίς όμως να προσδιορίζεται έστω και αυτή η προσωπική φιλοδοξία.

Έτσι, ενδεχόμενα μένει μόνο ένας λόγος για το εγχείρημα του ΓΑΠ. Αυτός που κυκλοφορεί στους παραπολιτικούς κύκλους των Αθηνών και δυσκολεύομαι να τον πιστέψω…

Ότι δηλ, με τη δημιουργία του Κινήματός του, εκτελεί διατεταγμένη υπηρεσία. Το άκουσα αλλά δεν θέλω να το πιστέψω. Γιατί αν είναι έτσι, τότε κοντά στην φαρσοκωμωδία, μπαίνει και μια άλλη διάσταση για την προσωπικότητα του Γιώργου Παπανδρέου.

Σε κάθε περίπτωση, οι χιλιάδες οργισμένοι ΠΑΣΟΚτσήδες, πρέπει να εκφράσουν αυτήν την οργή. Και να δείξουν, όπως συνηθίζω να λέω, πως «το κάθε αρνάκι από το ποδαράκι του κρέμεται».

* Ο Θανάσης Γεωργιάδης είναι συνταξιούχος γιατρός, π. Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Βέροιας και π. Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Ημαθίας