Ψωμί με έκπτωση 20%. Παιδεία και Ελευθερία μπορούν να περιμένουν...

Εκπτωτικά κουπόνια για φθηνότερο ψωμί κατά 20% σε άνεργους και πολύτεκνους μοίρασε η Περιφέρεια (δείτε εδώ). Χάρη στα νέα Κυβερνητικά μέτρα, μπορεί ο άνεργος να μην έχει δουλειά, ο πολύτεκνος μπορεί να μην ξέρει πώς να χορτάσει τόσα στόματα, αλλά τουλάχιστον θα μπορούν να παίρνουν την φρατζόλα αντί για 70 λεπτά, μόλις 55! 

Μεγάλη επιτυχία και ανακούφιση για τους πληγέντες από την Οικονομική Κρίση! Και φυσικά μετά την ολοκλήρωση του success story, που έρχεται οσονούπω, μπορούν οι διαρκώς αυξανόμενοι άνεργοι και οι διαρκώς μειούμενοι πολύτεκνοι να προσδοκούν ακόμα και εντελώς ΔΩΡΕΑΝ φρατζόλα!

Η Ελλάδα όμως 41 χρόνια μετά την πτώση της Χούντας, παραμένει –σε μικρότερο βαθμό βέβαια- μια Ελλάδα με περιορισμό της Ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης, μια Ελλάδα με την Ελευθερία του Τύπου να βρίσκεται στα τάρταρα της Παγκόσμιας κατάταξης, με τα Ανθρώπινα Δικαιώματα να παραβιάζονται σωρηδόν, με τα Εργασιακά δικαιώματα τσαλαπατημένα, με το δικαίωμα στην Εργασία να  αντικαθίσταται με ουρές στα Ταμεία Ανεργίας και στην ανακυκλούμενη 5μηνη απασχόληση. Η Παραπαιδεία έχει κυριαρχήσει πλήρως έναντι της υποχρεωτικής παρακολούθησης στην Εκπαίδευση και η «παπαγαλία» συνεχίζει να παράγει στρατιές ουσιαστικά «αγράμματων» πτυχιούχων.

Εκ του αποτελέσματος λοιπόν, μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι το αίτημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ήταν λανθασμένο, τουλάχιστον κατά τη σειρά προτεραιότητας των αιτημάτων: Το ορθό θα ήταν «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΨΩΜΙ» αλλά προφανώς δεν έβγαζε ομοιοκαταληξία.

Αν λοιπόν διεκδικούσαμε πρώτα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ δηλαδή Ελευθερία λόγου, έκφρασης, Τύπου, δημοκρατική λειτουργία Βουλής και όχι διακυβέρνηση της Χώρας με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, Εθνική Κυριαρχία και όχι μια Ελλάδα Οικονομικό Προτεκτοράτο της Τρόικας και του ΔΝΤ και κατόπιν εστιάζαμε στην ουσιαστική ΠΑΙΔΕΙΑ που θα γεννούσε μια νέα Νοοτροπία μακριά από το «εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα" ή "ωχ, αδερφέ, εγώ θα αλλάξω τον Κόσμο;» και αποκτούσαμε Νοοτροπία πιο κοντά στη φιλοσοφία του Καζαντζάκη που έλεγε «ΕΓΩ θα αλλάξω τον Κόσμο, εάν δεν αλλάξει, ΕΓΩ θα φταίω!», ε τότε μήπως θα εξασφαλίζαμε και το ΨΩΜΑΚΙ  μας χωρίς να έχουμε ανάγκη την ελεημοσύνη των εκπτωτικών κουπονιών αυτής της Εξουσίας που ευθύνεται για το σημερινό μας χάλι;

Για το Ανθρώπινο Δυναμικό Βέροιας

Λάζαρος Κουμπουλίδης, Δικηγόρος