Άρθρο της Ιωάννας Δουκίδου*
Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του Γραφείου της Βουλής, 6,5 εκατομμύρια Έλληνες βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας ή απειλούνται έντονα από αυτήν.... Σε κάποιους αυτό φαντάζει απλό νούμερο, σε άλλους ακούγεται σαν λαϊκιστική έκφραση, αλλά η πραγματικότητα είναι πιο τραγική.
Το πολίτευμα της Ελλάδος (υποτίθεται πως) είναι προεδρευόμενη κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Ο όρος ''Δημοκρατία'' έχει χάσει πλέον την ουσιαστική και βαθεία έννοιά του. Πού είναι ο ''Δίκαιος'' συντακτικός νομοθέτης; Πού είναι το Κοινωνικό Κράτος Δικαίου, πώς υλοποιείται σήμερα η θεμελιώδης υποχρέωση της Πολιτείας για κοινωνικές παροχές απέναντι στους πολίτες της; Ποιο λόγο ύπαρξης έχει πλέον το Σύνταγμά μας, αφού οι διατάξεις του καταπατούνται διαρκώς και ανηλεώς από τα πολιτειακά όργανα, με τη “συναίνεση” του Εκλογικού Σώματος, που εξακολουθεί να εκλέγει τις ίδιες Κυβερνήσεις;
Ως νομικός, νιώθω μια πικρία και μια ματαιότητα, αφού το Σύνταγμα και οι νόμοι μας συνεχώς καταπατούνται. Οι διατάξεις μένουν ανεφάρμοστες, κενές περιεχομένου, τα ανώτατα Δικαστήρια ικανοποιούν τις επιταγές της Κυβέρνησης, κηρύσσοντας ως συνταγματικές τις περικοπές και όλα τα απάνθρωπα μέτρα.
Ο δε φορολογικός νόμος; Μια αυτή καθεαυτή αντιγραφή του φορολογικού κώδικα της αφρικανικής χώρας της Ρουάντα. Οι κυβερνώντες πήραν τον φορολογικό κώδικα της Ρουάντα και τον μετέφεραν αυτούσιο στην ελληνική έννομη τάξη, χωρίς να έχουν λάβει προηγουμένως υπόψη τους τη σημερινή ελληνική πραγματικότητα, τις ανάγκες εξισορρόπησης της αδικίας κυρίως σε φορολογικό επίπεδο, εξακολουθώντας έτσι να επιβάλλουν δυσβάσταχτα φορολογικά μέτρα σε οικονομικά αδύναμους και να απαλλάσσουν τους οικονομικά ισχυρούς.
Ο κόσμος είναι τρομοκρατημένος με τα νέα μέτρα που του επιβάλλονται.
Φοβούμενος μη χάσει τη στέγη του και μην καταλήξει στη φυλακή, τρέχει στα Ταμεία να πληρώσει το καινούργιο τερατούργημα που βαφτίσθηκε ΕΝΦΙΑ.
Ερωτώ: Aπό πού προκύπτει συνταγματικά, κύριοι Kυβερνώντες, η υποχρέωση ενός ατόμου να πληρώνει φόρο, μόνο και μόνο επειδή πριν από κάποια χρόνια απέκτησε ένα ακίνητο ή φόρο πολυτελείας, γιατί σε κάποια δεδομένη χρονική στιγμή μπόρεσε να αποκτήσει ένα αμάξι 2000 κυβικών; Ό,τι μας συμβαίνει είναι κατάφωρα αντισυνταγματικό, προϊόν αρρωστημένων και αναίσθητων μυαλών που δεν έχουν καμία επίγνωση της πραγματικότητας... Ή -πιστεύω πως- έχουν, αλλά απαξιούν να την αντιμετωπίσουν όπως πρέπει...
Έχουμε ανάγκη όσο ποτέ από νομοθέτες σαν το Σόλωνα. Για όσους δεν θυμούνται, ο Σόλωνας καθιέρωσε στην αρχαία Αθήνα τη Σεισάχθεια, ένα νόμο με τον οποίο απαλλάσσονταν οι φτωχοί πολίτες από τα χρέη τους προς ιδιώτες και προς το Δημόσιο.
Επίσης, με την σεισάχθεια απελευθερώθηκαν όσοι Αθηναίοι είχαν γίνει δούλοι λόγω χρεών στην ίδια την Αθήνα και επαναφέρθηκαν στην πόλη όσοι είχαν μεταπωληθεί στο εξωτερικό.
Ζούμε σε ένα Κράτος που ικανοποιείται και αυτοχαρακτηρίζεται ως “φιλάνθρωπο” με το να έχει άρρωστους-ευγνώμονες πολίτες που πληρούν τα κριτήρια απαλλαγής από τον ΕΝΦΙΑ. Έχουμε ΟΜΩΣ ανάγκη από ένα Κράτος με υγιείς πολίτες, σωματικά και ψυχικά, ευτυχισμένους, άφοβους, ενωμένους. Χρειαζόμαστε κίνητρα, επενδύσεις, οικονομική άνθηση.
Να διαγραφεί το χρέος μας εδώ και τώρα, ιδιαίτερα προς το Δημόσιο και προς την κάθε Τρόικα, να απαλλαγούμε από την οικονομική μιζέρια και την ψυχική ταλαιπωρία που μας κατατρέχουν!
Να γίνει επαναπατρισμός όλων των Ελλήνων που μετανάστευσαν λόγω της κρίσης και να επανενταχθούν αυτοί στην Κοινωνία!
Σεισάχθεια, λοιπόν, εδώ και τώρα!!!
* Η συνεργάτης του InVeria.gr Ιωάννα Δουκίδου, είναι δικηγόρος στη Βέροια
0 Σχόλια
Το σχόλιό σας για την ανάρτηση (παρακαλούμε να τηρούνται οι όροι που αναφέρονται στους Όρους Χρήσης της ιστοσελίδας)