Ο Βεροιώτης ομογενής της Αυστραλίας Ηλίας Αντωνούδης στο InVeria.gr

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΕΝΑΝ ΕΛΛΗΝΑ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ, ΤΟΝ ΗΛΙΑ ΑΝΤΩΝΟΥΔΗ... 

Στην Ιωάννα Δουκίδου, συνεργάτιδα του InVeria.gr, μίλησε ο Βεροιώτης Ηλίας Αντωνούδης, ο οποίος ζει και εργάζεται στη Μελβούρνη της Αυστραλίας εδώ και 43 χρόνια...

Διαβάστε τι είπε στη συνέντευξή του στο InVeria.gr:

Ιω.-Mιλήστε μας λίγο για την πόλη που γεννηθήκατε και μεγαλώσατε. Τι αναμνήσεις έχετε;

Ηλ.-Η Βέροια, η πόλη που γεννήθηκα… Η ωραιότερη του κόσμου, χωρίς συζήτηση. Αναμνήσεις αμέτρητες, φίλοι παιδικοί, το Δημοτικό με δασκάλα την αείμνηστη μητέρα μου Μαρία Χαραλαμπίδη-Αντωνούδη, με εξηγήσεις από το σπίτι, πριν πάμε για το σχολείο ότι, «ούτε με ξέρεις, ούτε σε ξέρω». Το θρυλικό μας Γυμνάσιο στην Μητροπόλεως. Τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα… Οι πρώτες χαρές και ύστερα οι λύπες… Όλα τα «πρώτα» τα πρωτοφανέρωτα , ανεπανάληπτα και ωραία, στη Βέροια τα έζησα. Και είναι βαθιά χαραγμένα μέσα μου. Είναι οι εμπειρίες ζωής, που κανένας δεν μπορεί να σβήσει! Το τι γίνεται «μετά» είναι άλλη ιστορία…

Ιω.-Ποιοι ήταν οι λόγοι που σας ώθησαν να μεταναστεύσετε στην Αυστραλία; 

Ηλ.-Η αγαπημένη μου Ελλάδα έχει έναν τρόπο να διώχνει κατά καιρούς τα παιδιά της. Ήταν γύρω στο τέλος του ’70, όταν η Ελλάδα «πονούσε» και πάλι και η φιλοσοφία κάποιων πολιτικών μας «ότι η μετανάστευση είναι ευλογία για τη χώρα» έπαιρνε σάρκα και οστά… Ακολούθησα κι εγώ το ρεύμα, για να εμπεδώσω σχεδόν 44 χρόνια αργότερα, ότι η μετανάστευση είναι κατάρα, όχι ευλογία!

Ιω.-Ποιοι και πώς σας υποδέχτηκαν όταν πήγατε για πρώτη φορά στην Αυστραλία;

Ηλ.- Στη Μελβούρνη, ένα μουντό πρωινό του Νοέμβρη του ’70. Στο λιμάνι της Μελβούρνης, για την ακρίβεια, όπου αγκυροβόλησε το «Πατρίς», με υποδέχτηκε η αδελφή μου Μάγδα, που ήταν ήδη εγκατεστημένη εδώ με την οικογένειά της. Σήμερα ζει στο Χαλάνδρι (Αθήνα) και εγώ, δυστυχώς;, ευτυχώς;, είμαι ακόμη εδώ…

Ιω.-Τι επαγγέλλεστε στην Αυστραλία;

Ηλ.-Εργάζομαι στην ομογενειακή εφημερίδα «Νέος Κόσμος», που θεωρείται η μεγαλύτερη ελληνόφωνη εφημερίδα του εξωτερικού, με διακρίσεις και βραβεία και από την Ελληνική Πολιτεία. Για 43 σχεδόν χρόνια, είμαι υπεύθυνος του αθλητικού τμήματος, έχοντας κάνει αμέτρητα ταξίδια στο εξωτερικό, με κάποια από αυτά, όπως στο Μεξικό το 1983 και τη Βραζιλία (Ρίο) του 2000, ανεπανάληπτες εμπειρίες.

Ιω.-Κάντε μας μια σύγκριση της οικονομικής κατάστασης που επικρατούσε στην Ελλάδα την εποχή που φύγατε στην Αυστραλία, με τη σημερινή.

Ηλ.-Η κρίση στη δεκαετία του ’70, ήταν, κατά την προσωπική μου γνώμη, βαθιά κοινωνική. Και αυτό, σαν συνέπεια μιας απαράδεκτης χούντας συνταγματαρχών, που άλλα ορκίστηκαν να υπηρετούν και άλλα έκαναν… Εκείνη η θλιβερή και «σκοτεινή» περίοδος, μετουσιώθηκε αργότερα σε μια αλυσίδα κρίσεων, με κορωνίδα την οικονομική κρίση μου ζούμε/ζείτε, σήμερα. Δεν είναι μυστικό ότι η μία κρίση, είναι απλά η εξέλιξη προς το χειρότερο, μια προηγούμενης… Ποιος/ποιοι φταίνε. Οι απαντήσεις κατά το δοκούν…Και κλείνοντας με το θέμα, νομίζω ότι είναι καιρός να αφήσουμε στην άκρη την κριτική και να κάνουμε αυτοκριτική. Όχι από τους πολιτικούς. Αυτοί είναι χοντρόπετσοι, δεν καταλαβαίνουν… Από το λαό, γιατί αυτός είναι που αποφασίζει το ποιος θα πάει στη Βουλή, το ποιος θα τον εκπροσωπήσει. Και γι' αυτό είναι συνένοχος για το σημερινό πρόβλημα και για τα διάφορα «εγκλήματα» που επιτελούνται.

Ιω.-Πώς είναι η ζωή στην Αυστραλία σε σχέση με την Ελλάδα;

Ηλ.-Η ζωή στην Αυστραλία δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα μας. Εντελώς διαφορετική κουλτούρα, διαφορετική κοινωνία, ένα μωσαϊκό θρησκειών, εθνοτήτων, κουλτούρας που, κάτω από το άγρυπνο μάτι της -υποτίθεται- «καθαρής» και ρατσιστικής Αυστραλίας, προσπαθεί να επιβιώσει. Οι μεγαλύτερες έθνικ μειονότητες έχουν αφομοιωθεί με την ελληνική για παράδειγμα, που στην Αυστραλία μετράει περισσότερους από 500.000 Έλληνες, μιλώντας για πρώτη, δεύτερη και τρίτη γενιά. Γενικά η ζωή είναι ήρεμη, χωρίς κινδύνους, πέρα από αυτούς που δημιουργεί η «φιλία» μας με τους Αμερικανούς… Λάβε υπόψη σου, ότι σε μια χώρα που οι συντάξεις είναι «πείνας», η ζωή πανάκριβη, η ανεργία σε ανοδική πορεία, δεν υπάρχει ούτε μια διαμαρτυρία, ούτε «ένας Παπαδάκης ή Αυτιάς». Το από-λίτικοι σε όλο του το μεγαλείο…

Ιω.-Πώς είναι οι Έλληνες του εξωτερικού; Υπάρχει αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια; 

Ηλ.-Οι Έλληνες του εξωτερικού; Θα βρω βιβλία να σας στείλω…, γιατί το θέμα σηκώνει συζήτηση! Σε μικρογραφία, ένα απέραντο ελληνικό «χωριό» με όλα τα κακά, αλλά και τα καλά. Μοιρασμένες Κοινότητες, διχαστική Αρχιεπισκοπή, επίδειξη συμπαροίκων που έγιναν εκατομμυριούχοι, με μοναδικό τους προσόν την τόλμη. Γενικά, μια μικρή Ελλάδα, όπου οι έννοιες αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια «παίζουν» ανάλογα με τις περιστάσεις και τα συμφέροντα.

Ιω.-Με τι εθνικότητας άτομα συναναστρέφεστε;

Ηλ.-Η κοινωνική πολυμορφία της Αυστραλίας και η πανσπερμία της έχουν μια εκπληκτική ομορφιά. Ένα παράδειγμα… Κάθε πρωί πίνω τον καφέ μου στο «Συντριβάνι», ένα «καφέ-εστιατόριο», όπου ο ιδιοκτήτης του είναι από την Καλαμάτα, η γυναίκα του από την Ουκρανία, ο μάγειράς του από την Κολομβία, ο σερβιτόρος από την Περσία (Ιράν). Κάποιες φορές πιάνω κουβέντα και με τον Τόνι από την Πορτογαλία που έχει μαγαζί με ρούχα πολυτελείας, όπου εργάζεται και η Καρολίνα, από την Πολωνία, όταν έχει ρεπό η άλλη υπάλληλος από την Μοζαμβίκη!!! Κατάλαβες, Ιωάννα μου; Ένας ολόκληρος ΟΗΕ, σε μια μικρή πλατειούλα…

Ιω.-Έχετε μετανιώσει για την απόφασή σας να μεταναστεύσετε;

Ηλ.-Μετάνιωσα που έφυγα από την Ελλάδα, ΝΑΙ, μετάνιωσα! ΔΕΝ μετάνιωσα,  γιατί η χώρα μού έδωσε μια τεράστια περιουσία!!! Όχι οικονομική, εξηγώ: Δύο υπέροχους γιους. Τον μεγάλο Βασίλη, που είναι σεφ με διακρίσεις και σκούφους και τον Γκάμπριελ, που εδώ και δύο χρόνια εξασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου σε ένα από τα πιο γνωστά Νομικά γραφεία της πόλης της Μελβούρνης των τεσσεράμιση εκατομμυρίων κατοίκων. Οπότε και Ναι και Όχι…

Ιω.-Είναι μεγάλο το κύμα των Ελλήνων που πλέον μεταναστεύουν λόγω της οικονομικής κρίσης, κυρίως προς ευρωπαϊκές χώρες. Τι θα συμβουλεύατε όσους σκέφτονται να μεταναστεύσουν λόγω της παρούσας οικονομικής κατάστασης;

Ηλ.-Υπάρχει ένα κύμα Ελλήνων που μεταναστεύουν στην Αυστραλία. Άλλοι είναι «Ελληνο-αυστραλοί» που επέστρεψαν στην Ελλάδα και τώρα θυμήθηκαν και πάλι την Αυστραλία και σε πολλές περιπτώσεις τις συντάξεις της. Υπάρχουν και νέοι που έρχονται για πρώτη φορά, μετανιώνουν και πάλι επιστρέφουν στην Ελλάδα. Η Αυστραλία έχει το καλό ότι κάθε εξέλιξη στο εξωτερικό, καλή ή κακή, έρχεται εδώ καθυστερημένα… Έτσι μάς έρχεται και η κρίση, καθυστερημένα. Κλείνουν τεράστια εργοστάσια, μεγάλες εταιρίες μετακομίζουν στην Ασία για φθηνότερα εργατικά χέρια, μαγαζιά κλείνουν το ένα μετά το άλλο… Για το λαό της όμως, πέρα βρέχει, εκτός από ένα μικρό ποσοστό που αντιστέκεται! Και για τις κυβερνήσεις, η ευτυχία του να ζεις σε μια χώρα από-λίτικου λαού. Κλείνω προσθέτοντας ότι, ανεπίσημα, είμαστε μια ακόμη Πολιτεία των ΗΠΑ. Πριν από λίγο, η Υπουργός μας των Εξωτερικών, δήλωσε στην τηλεόραση ότι, «αν μας το ζητήσουν οι ΗΠΑ, θα επιτεθούμε στους Ισλαμιστές του Ιράκ.

Έλληνες της Ομογένειας, μαζί με τον Ηλία Αντωνούδη

Εκ μέρους της ομάδας συντακτών - συνεργατών του InVeria.gr ευχαριστούμε θερμά τον κ. Αντωνούδη για το χρόνο του και την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξή του...