Η τελευταία σου ΔΕΘ! (του... Βελέντζα)

Η καλοκαιρινή περίοδος ολοκληρώθηκε, γεγονός που σημαίνει ότι έχουν ξεκινήσει οι διαβουλεύσεις για το διήμερο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Για αυτό και εγώ, αγαπητοί μου φίλοι, θα προσπαθήσω να σας εντάξω ομαλά στο κλίμα, για να είστε προετοιμασμένοι με αυτά που θα ακούσετε.

Το σκηνικό λαμβάνει χώρα σε γνωστή χασαποταβέρνα της Θεσσαλονίκης, μία ημέρα πριν την έναρξη της ΔΕΘ, και οποιαδήποτε ομοιότητα είναι τυχαία.

Στο ταβερνείο επικρατεί ησυχία και όλοι αναμένουν τον σωτήρα, τον μέγιστο. Στην κεντρική είσοδο υπάρχει και ένα πανό που γράφει Ωσαννά. Η επισημότητα είναι μεγάλη, αφού πρόκειται για την τελευταία ΔΕΘ του Βαγγέλη Σαμαρά. Ξαφνικά εμφανίζεται το τανκς (τα γερόντια χειροκροτούν γιατί το πέρασαν για τάνγκα!) και κατεβαίνει ο Μεσσίας. Κατευθύνεται στο τραπέζι, όπου τον περιμένει η υπουργάρα. 

• υπουργάρα  (πρώτα μετάνοια!): Κύριε πρόεδρε, ντυμένος με παραλλαγή. Δεν το πιστεύω!
• πρόεδρος: Πρώτα να παραγγείλουμε. 
• σερβιτόρος (βάζει μετάνοια και) : Τι θα θέλατε αγαπημένε μας κ. πρόεδρε.
• πρόεδρος: Φέρε μας μερικά καρπάτσο, νάχουμε να παίζουμε (να τρώμε ήθελα να πω). Άκου εκεί, να πάει στο Άγιο Όρος ο πιτσιρίκος. Τι υπονοεί δηλαδή;
• υπουργάρα: Θα μπορούσαμε να πάρουμε και λίγη τυροκαυτερή;
• πρόεδρος: Σερβιτοράκο φέρε μας καμπόσο chesse, vegetable, hot pepper. Να μιλάμε και λίγο κυριλάτα. Πρόσεξες; Τα λέω και με προφορά. Άκου εκεί, να πει ότι οι μοναχοί είναι Ζαπατίστας; Και εμείς τι είμαστε δηλαδή; Τρομπετίστας;
• υπουργάρα: Κύριε πρόεδρε έτσι θα παρουσιαστείτε στη ΔΕΘ; Μου επιτρέπετε, αλλά είναι ενδυμασία αυτή;
• πρόεδρος: Σωστά. Έχεις δίκιο. Πρέπει να βάλω και μερικές πουλάδες στην παραλλαγή. Να μοιάζω κανονικός καταδρομέας. Ά και να μην ξεχνιόμαστε. Ξέχασες να βάλεις μετάνοια.
• υπουργάρα: Τελικά, κ. πρόεδρε, ποια θέματα θα αναπτύξετε;
• πρόεδρος : Σωστό σε βρίσκω. Θα μιλήσω για πολύ ανάπτυξη! Για ανάπτυξη τσουνάμι θα τους πω.
• υπουργάρα: Δεν με καταλάβατε …
• πρόεδρος: Α, τώρα σε έπιασα. Λοιπόν τα θέματα θα είναι ελάχιστα. Άλλωστε είπαμε ότι η παρουσία μας θα είναι σύντομη. Επίσης μην ξεχνάς ότι το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν. Εγώ αισθάνομαι λάκωνας εδώ και χρόνια. 
• υπουργάρα (με το στόμα ανοιχτό): Τι ωραία που τα λέτε κύριε πρόεδρε. Είστε ατελείωτος!
• πρόεδρος: Ολυμπιακός είμαι!
• υπουργάρα: Κύριε, προσεκτικά. Στη Θεσσαλονίκη βρισκόμαστε. Την πρωτεύουσα της Μακεδονίας. Δεν θυμάστε;
• πρόεδρος: Πάλι εδώ με φέρατε; Θα πρέπει να μιλήσω για την πρωτεύουσα των Βαλκανίων και τέτοιες κουταμάρες.
• υπουργάρα: Κύριε πρόεδρε, θεωρώ φρόνιμο να αναφερθείτε στο έργο του μετρό.
• πρόεδρος: Πρώτον φρόνιμα να κάθεσαι εσύ. Δεύτερον ποιανού μετρό είναι αυτό το έργο. Εγώ βλέπω μόνο το έργο : ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΡΟΔΑΚΙΝΑ ΜΟΥ!
• υπουργάρα: Είναι και αυτό ένα μεγάλο θέμα. 
• πρόεδρος: Λοιπόν, το βρήκα. Θα μιλήσω για την επέκταση του μετρό, μέχρι τη Ρωσία. Θα τους υποσχεθώ, δωρεάν μεταφορά, για τα ροδάκινα!
• υπουργάρα: Σας βγάζω το καπέλο. Είστε μοναδικός! 
• πρόεδρος (με αυστηρό ύφος): Να είσαι πιο προσεκτικός. Δεν το λένε καπέλο, αλλά μπερέ!
• υπουργάρα  (προσπαθεί να αλλάξει κουβέντα): Τι ωραίο ανοιξιάτικο αεράκι είναι αυτό.
• πρόεδρος: Ανοιξιάτικο, είπες; Πολιτική Άνοιξη. Μακεδονομάχος. Τώρα θυμήθηκα γιατί έβαλα παραλλαγή. Αρκετά με την τρόικα. Πάμε για "πόλεμο". Θα τους δείξω εγώ. Είμαι εγγονός, δισέγγονος, το ξεχάσατε; Θα τους πω, ότι θα διώξουμε την τρόικα από την Ελλάδα, όπως ο Οδυσσέας έδιωξε τους μνηστήρες του θρόνου που πολιορκούσαν την Κλεοπάτρα! Σφαίρες για τα όπλα μας, που θα βρούμε;
• υπουργάρα (θυμάται και βάζει μετάνοια): Μα δεν έχει όπλα ο στρατός μας. Μόνο κάτι νεροπίστολα!
• πρόεδρος: Καλά έκανες και μου το θύμισες. Την ΕΥΑΘ δεν μπορούμε να την πουλήσουμε. Θα θέλουμε νερό για τα όπλα μας. Λοιπόν θα πω ότι η ΕΥΑΘ ήταν, είναι και θα παραμείνει ελληνική. Χαμός θα γίνει. Θα τους ξεσηκώσω. Σαν να βρισκόμαστε στο Καραϊσκάκη!
• υπουργάρα: Στην Τούμπα, κύριε μου.
• πρόεδρος: Τούμπα να κάνεις εσύ. Άκου εκεί. Κωλοτούμπας εγώ. Ξέρεις που υπηρέτησα;
• υπουργάρα: Πού, κύριε πρόεδρε;
• πρόεδρος: Μην αλλάζεις κουβέντα. Θα σε βάλω περισσότερες μετάνοιες!
• υπουργάρα: Κύριε πρέσιντεντ, όχι κωλοτούμπας, αλλά κυβιστισιάκιας. Να κρατάμε και ένα επίπεδο.
• πρόεδρος: Έχεις δίκιο ορέ. Στις χαρίζω τις μετάνοιες. Λοιπόν έχουμε και λέμε: θα πω για τις εταιρείες, για την Ανγκέλα μου, το Καραϊσκάκη, τον Ολυμπιακό, το έργο, …. αρκετά πιστεύω.
• υπουργάρα: μήπως να κάνατε και μία αναφορά, για τα κόκκινα δάνεια. Ο κόσμος μπορεί να χάσει τα σπίτια του!
• πρόεδρος: τι να τα κάνουν τα σπίτια, ο κόσμος κάποτε ζούσε σε σπηλιές. Θυμήσου να πάρω τηλέφωνο τον Ταμήλο. Πρέπει να τον κάνω υπουργό!
• υπουργάρα: κάπου εδώ μου είπαν ότι κυκλοφορεί και αυτός ο κακός, ο χοντρός με τα κολάν και τις τιράντες που όλο σας κατηγορεί. Να δείτε πως τον λένε;
• πρόεδρος: ά λες για τον τρελάρα! Τον Βελέντζα. 
• υπουργάρα: έμαθε ότι αυτή την εβδομάδα θα κυκλοφορούν ηλίθιοι με … τόνο! στη Θεσσαλονίκη και είπε να έρθει μια βόλτα.
• σερβιτόρος (χωρίς μετάνοια): λίγα λόγια για τον καλύτερο πελάτη μας!

Ιωάννης Ιασ. Βελέντζας

Διπλ. Ηλεκτρολόγος Μηχανικός