Δημοτικές Εκλογές: Η "επικίνδυνη φαιδρότητα" και οι "επικίνδυνοι, σκέτο"

Δημοτικές Εκλογές: Η "επικίνδυνη φαιδρότητα" και οι "επικίνδυνοι, σκέτο"...

Είναι πεποίθησή μας πως ο πλουραλισμός σε απόψεις, ρεύματα, ιδεολογίες, ακόμα και υποψηφιότητες, μόνο θετικά πρέπει να αντιμετωπίζεται, καθώς όσο περισσότερες είναι οι "τάσεις" που διεκδικούν την ψήφο των πολιτών, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες οι πολίτες να βρουν αυτό που... ψάχνουν.

Επίσης, πιστεύουμε πως ο συνδυασμός του "παλιού" με το "νέο", της εμπειρίας με την φρεσκάδα, είναι κάτι θετικό.

Αν υπήρχαν μόνο "παλιές καραβάνες", δεν θα είχαμε να περιμένουμε κάτι καινούργιο. Αν υπήρχαν μόνο "ψαράκια", δεν θα είχαμε καμία σιγουριά.

Ωστόσο, υπάρχουν και πολλά αρνητικά. Για παράδειγμα, ο ευτελισμός του δημόσιου πολιτικού λόγου, από άτομα παντελώς άσχετα με το αντικείμενο ή η ανηθικότητα των πολιτικών πράξεων, από άτομα που ξέρουν καλά το παιχνίδι.

Ανούσιες, παιδιάστικες, κούφιες και γελοίες πολιτικές τοποθετήσεις ή αντεγκλήσεις από τη μία, επαίσχυντες, εμετικές, μαφιόζικες ή ανήθικες συμπεριφορές από την άλλη.

Στη μία περίπτωση, ο πολιτικός λόγος θυμίζει προεφηβικό καβγά (του στυλ "είσαι και φαίνεσαι και από τον κώλο σου κρέμεσαι και μια χοντρή παντρεύσαι" ή "ότι πεις και ένα παραπάνω").

Στην άλλη, οι πολιτικές κινήσεις θυμίζουν, στην καλύτερη περίπτωση, κατακριτέες παλαιοκομματικές πρακτικές ή, στην χειρότερη, "μαφιόζικες" πρακτικές (πχ τάξιμο από λαγούς με πετραχήλια μέχρι 5ετή εξασφάλιση ή άμεσες - έμμεσες απειλές για "μαύρη" 5 ετία).

Και οι δύο περιπτώσεις δεν ταιριάζουν στον πολιτικό πολιτισμό μας. Απλά, στην πρώτη περίπτωση μιλάμε για "επικίνδυνη φαιδρότητα" και στη δεύτερη για "επικίνδυνους, σκέτο".