Αλλαγή χρόνου και δοξολογία στο Ναό Αγ. Αντωνίου Βέροιας

Αλλαγή χρόνου και δοξολογία στο Ναό Αγ. Αντωνίου Βέροιας...

Όπως κάθε χρόνο την παραμονή της πρωτοχρονιάς στις 23.30 το βράδυ, ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στην ακολουθία του εσπερινού στον κατάμεστο ιερό ναό αγίου Αντωνίου πολιούχου Βεροίας, ενώ συγχοροστάτησε και ο Επίσκοπος Θερμών κ. Δημήτριος.

Στο τέλος της ακολουθίας ο Μητροπολίτης διάβασε σχετική ευχή και στη συνέχεια ευλόγησε την βασιλόπιτα την οποία και διένειμε στους ιερείς και τον πιστό λαό.

Την επομένη ημέρα το πρωί, ανήμερα της Πρωτοχρονιάς, ο Μητροπολίτης Βεροίας τέλεσε αρχιερατική θεία λειτουργία και στο τέλος την επίσημη Δοξολογία για το νέο έτος με την παρουσία των τοπικών αρχών. Ακολούθησε εθιμοτυπική επίσκεψη στο γραφείο του Αντιπεριφεριάρχη Ημαθίας Κώστα Καραπαναγιωτίδη.

Η ομιλία του Μητροπολίτη κατά την είσοδο του νέου έτους:

«Ἐνώπιον τῆς ἀρχῆς ἑ­νός νέου ἔτους καί ἐνώ­­πιον τοῦ Θεοῦ βρι­σκόμαστε καί ἀπόψε, ἀδελφοί μου, κάτω ἀπό τή σκέπη τοῦ προστά­του καί πολιούχου μας, τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου.

Καί μπορεῖ οἱ πρόσ­φα­τες δημο­σκο­­πήσεις νά ἀπο­­τυ­πώ­νουν τήν ἀ­παι­­σιοδοξία πολλῶν συν­­ανθρώπων μας ἐ­ξαι­­τίας τῆς κρίσεως πού ταλαιπωρεῖ τά τε­λευ­ταῖα χρόνια τήν πα­τρί­δα μας καί τίς ζωές ὅ­λων μας, ἡ παρουσία μας ὅμως στόν οἶκο τοῦ Θεοῦ αὐτή τήν ὥρα δη­λώνει τή δική μας αἰ­σιοδοξία γιά τόν και­νούρ­γιο χρό­­νο. Αἰσιο­δο­ξία πού δέν ἑδρά­ζεται στίς ὑπο­σχέσεις τῶν μεγάλων καί τῶν ἰσχυρῶν τοῦ κό­­σμου, ἀλλά στήν πί­στη μας καί τήν ἐμπι­στο­σύνη μας στόν Θεό. Στήν πίστη μας καί τήν ἐμ­πιστοσύνη μας ὅτι ἡ ἀγά­πη του «οὐκ ἐάσει ἡμᾶς πει­ρα­σθῆναι ὑπέρ ὅ δυ­νά­με­θα», ἀλλά καί στή βεβαιότητα ὅτι «τοῖς ἀγαπῶσι τόν Θε­όν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν».

Καί αὐτό τό «πάντα» δέν εἶναι, ἀδελφοί μου, ἕνα σχῆμα λόγου, εἶναι ἡ ἀλήθεια. Συμπεριλαμ­βάνει ὄντως ὅλα ὅσα συ­μβαίνουν στή ζωή μας, καλά καί κακά, εὔ­κολα καί δύσκολα, εὐ­χάριστα καί λυπηρά. Γιατί ὅλα εἶναι μέσα στό σχέδιο τοῦ Θεοῦ πού βλέπει τή ζωή μας καί τήν εὐτυχία μας μέ­σα ἀπό τή δική του θεία προοπτική, μέσα ἀπό τήν προοπτική τῆς ἀγά­πης του γιά τόν κα­θένα μας προσωπικά.

Καί αὐτό μᾶς καλεῖ πάντοτε ἡ Ἐκκλησία μας νά τό πιστεύσουμε, καί μᾶς καλεῖ ἰδιαιτέ­ρως στήν ἀρχή τῆς νέας χρονιᾶς πού τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ μᾶς χαρίζει. Μᾶς καλεῖ νά πιστεύ­σου­με ὄχι στά λόγια ἀλ­λά βαθειά μέσα στήν ψυ­χή μας στίς εὐκαι­ρί­ες πού θά μᾶς προσ­φέ­ρουν τά γεγονότα πού θά ἔρθουν τόν και­νούρ­γιο χρόνο γιά νά πλη­σιάσ­ουμε πιό κοντά τούς συνανθρώπους μας καί πιό κοντά στόν Θεό.

Γιατί, ἀδελφοί μου, αὐ­τό πού ὀνομάζουν πολ­λοί εὐ­τυ­χία, δέν εἶναι παρά ἡ ἀπομόνω­ση ἀπό τούς ἀν­θρώπους καί τόν Θεό, ὁ περιο­ρι­σμός σέ ἕνα χρυσό κλουβί πού ἀντιστοιχεῖ στούς ψη­λούς καί φυ­λασ­σό­με­νους περιβό­λους τῶν σπιτιῶν καί στόν φόβο πού προκα­λεῖ ἡ διαφο­ρε­­τικότητα. Καί αὐτή ἡ στρεβλή ἰδέα γιά τήν εὐτυχία εἶ­ναι πού μᾶς ὁδήγησε στήν κρίση πού ζοῦμε.

Ὅμως αὐτή ἡ κρίση εἶ­ναι ἡ εὐκαι­ρία πού μᾶς δίνει ὁ Θε­ός νά γνω­ρί­σουμε τήν ἀλη­θινή εὐ­τυ­χία, ἀνα­θεωρῶντας τή σχέ­ση μας καί μέ τούς συν­αν­θρώπους μας καί μα­ζί του. Εἶναι ἡ εὐκαιρία πού μᾶς δί­νει νά στρα­φοῦμε πρός τόν ἀδελφό μας καί πρός τόν πλη­σίον, ἀλ­λη­λέγ­γυοι στίς δικές του ἀνάγκες, πού δέν χρειάζονται μόνο χρή­μα­τα γιά νά καλυ­φθοῦν, ἀλλά συχνά χρει­ά­ζονται λίγο ἀπό τόν χρόνο μας, λίγες ἀπό τίς γνώσεις μας, λίγη ἀπό τήν προσοχή καί τό ἐνδιαφέρον μας, λίγη ἀπό τή στοργή καί τήν ἀγάπη μας.

Αὐτή ἡ κρίση εἶναι, ἀ­δελ­φοί, ἡ εὐκαιρία νά ξα­ναθυμηθοῦμε τήν ἀλ­­­­ληλεγγύη πρός τόν δι­πλανό μας, πού μπο­ρεῖ νά ἀλλάξει τόν κό­σμο, ὅταν θελήσουμε νά μοιρασθοῦμε ὅ,τι ἔ­χουμε ἤ ἔστω καί ὅ,τι μᾶς περισσεύει μέ τούς συνανθρώπους μας· ὅταν θελήσουμε νά ὀρ­γανωθοῦμε καί νά ὀρ­γανώσουμε τή ζωή μας γιά νά μήν πετοῦμε ὡς περιττά πράγματα πού μπορεῖ νά εἶναι χρή­σιμα γιά τούς ἄλ­λους· ὅταν θελήσουμε νά δια­χειρισθοῦμε τή ζωή μας, τό περιβάλλον μας καί τόν κόσμο μας ὄχι ἐγωιστικά ἀλλά μέ πνεῦ­μα ἀγάπης καί πνεῦ­μα Θεοῦ.

Ἀδελφοί μου, στήν ἀρχή τῆς νέας χρονιᾶς ἄς εὐχαριστήσουμε τόν Θεό γιά τίς δωρεές καί τίς εὐλογίες πού μᾶς χάρισε τό 2013, μή ξε­χνῶντας ὅτι τά πάντα στή ζωή μας εἶναι δικά του δῶρα.

Ἄς τόν εὐ­χα­ρι­στή­σου­με καί γιά ὅσα χάρισε στούς ἀδελφούς μας πού δέν εἶναι αὐτή τήν ὥρα μαζί μας, ἀλλά καί γιά τίς δοκιμασίες πού ἐπέτρεψε νά ζή­σουμε.

Ἄς τόν παρακα­λέ­σου­με γιά τούς ἀδελ­φούς μας πού ἔχουν πε­ρισ­σό­τερη ἀνάγκη ἀπό ἐμᾶς τήν ἀγάπη καί τή φρον­τίδα του, καί ἄς τοῦ ὑποσχεθοῦμε ὅτι τόν και­νούργιο χρόνο θά φροντίσουμε καί ἐ­μεῖς περισσότερο γι᾽ αὐ­τούς, περισσότερο γιά τούς ἐν ἀνάγκαις, γιά τούς ἀ­σθε­νεῖς καί τούς ἡλι­κι­ωμένους, γιά τά παι­διά καί τούς νέους, γιά τούς ἀνέρ­γους, τούς ἀπό­ρους καί τούς ἀστέ­γους.

Ἄς τόν παρακαλέ­σου­με νά λαλήσει ἀγαθά στίς ψυχές τῶν ἰσχυ­ρῶν τοῦ κόσμου γιά νά παύσουν οἱ συγκρού­σεις καί οἱ ταραχές σέ ὅλη τή γῆ καί στήν περιοχή μας, γιά νά μή σκοτώνονται ἄδικα ἀ­θῶ­­ες ὑπάρξεις, γιά νά μήν ἐκτοπίζονται καί ἐξορίζονται ἄνθρωποι, γιά νά μήν ἀναγκά­ζον­ται νά ἐγκαταλείψουν τίς ἑστίες τους ἐξαιτίας τοῦ κινδύνου πού δια­τρέχουν οἱ ἀ­δελ­­φοί μας χριστιανοί στή Μέση Ἀνατολή καί ὅπου ἀλ­λοῦ.

Ἄς τόν παρακαλέ­σου­με νά χαρί­σει στίς ψυ­χές μας τήν εἰρήνη του καί νά εὐλογήσει τήν Ἐκκλησία μας, τήν πό­λη, τήν ἐπαρχία μας καί τήν πατρίδα μας, καί νά μᾶς διατηρήσει ἑνωμέ­νους μεταξύ μας καί μα­ζί του, ὥστε νά ζή­σουμε ἐν ὑγείᾳ ὅ,τι ἡ ἀγάπη του θά μᾶς χα­ρίσει τή νέα χρονιά.

Καί εὔχομαι, ἀδελφοί μου, καί σέ σᾶς πού εἶ­στε ἀπόψε ἐδῶ καί στίς οἰκογένειές σας, καί σέ ὅσους μᾶς ἀκοῦν ἀπόψε μέσω τοῦ Ραδιο­φωνι­κοῦ μας σταθμοῦ, ὁ Θεός νά σᾶς χαρίσει ἄ­φθο­νη τήν εὐλογία καί τίς δωρεές του καί νά σᾶς προστατεύει πάντο­τε ὑπό τήν κρα­ταιά καί φιλάνθρωπο σκέπη του, διά πρεσβειῶν τοῦ πο­λι­ούχου μας ἁγίου Ἀντωνίου».