Τιμήθηκε ο Άγιος Πατάπιος στη Βέροια

Τιμήθηκε ο Άγιος Πατάπιος στη Βέροια...

Την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου, εορτή του αγίου Παταπίου ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας λειτούργησε στον ιερό ναό αγίων Αναργύρων Βεροίας. Ως γνωστόν στην ενορία αγίων Αναργύρων υπάρχει βυζσντινό παρεκκλήσιο 14ου αι., στο οποίο κάθε χρόνο λειτουργεί ο κ,. Παντελεήμων στην εορτή του αγίου Παταπίου.

Ειδικά όμως φέτος λόγω εργασιών συντήρησης το παρεκκλήσιο είναι κλειστό και η θεία λειτουργία τελέστηκε στον ενοριακό ιερό ναό.

Στην ομιλία του ο Μητροπολίτης τόνισε:

«Καί ἐπέθηκεν αὐτῇ τάς χεῖρας καί παραχρῆμα ἀνωρθώθη καί ἐδόξαζεν τόν Θεόν».

Ἕνα θαῦμα περιγράφει ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή, τό θαῦμα τῆς συγκυπτούσης γυναικός, ἡ ὁποία ἐπί δεκαοκτώ χρόνια δέν μποροῦσε ἐξαιτίας μιᾶς ἀσθενείας νά σταθεῖ ὄρθια καί νά περπατήσει. Καί ὅμως παρά τή δυσκολία πού εἶχε, παρά τή ντροπή πού πιθανόν αἰσθανόταν, δέν παρέλειπε νά πηγαίνει στόν ναό τοῦ Θεοῦ. Δεκαοκτώ χρόνια ἀσθενής, καί κανείς δέν εἶχε ἐνδιαφερθεῖ γιά τήν κατάστασή της· μέχρι πού συνάντησε τόν Χριστό. Εἴτε δέν τόν γνωρίζει εἴτε δέν θέλει νά τόν ἀπασχολήσει μέ τό προσωπικό της πρόβλημα, ἡ συγκύπτουσα γυναίκα δέν πλησιάζει τόν Χριστό οὔτε τοῦ ἐκθέτει τόν πόνο της. Ἴσως καί δέν προλαβαίνει νά τό κάνει, γιατί ὁ Χριστός τήν πλησιάζει γιά νά τῆς προσφέρει αὐτό πού ἐπιθυμοῦσε, δηλαδή τήν ὑγεία της. «Ἐπέθηκεν αὐτῇ τάς χεῖρας καί παραχρῆμα ἀνωρθώθη».

῾Η θεραπεία της εἶναι ἐξίσου διακριτική μέ τήν παρουσία της. Ὅπως ἐκείνη δέν μιλᾶ, δέν ἐκφράζεται, ἀλλά μυστικά καί ἐνδόμυχα ἱκετεύει γιά τή θεραπεία της, ἔτσι καί ὁ Χριστός τήν θεραπεύει ἀκουμπῶντας την μέ τά χέρια του καί μέ μία φράση τή διαβεβαιώνει γιά τήν ἀπαλλαγή ἀπό τήν ἀσθένειά της.

Τό θαῦμα τῆς θεραπείας τῆς συγκυπτούσης γυναικός εἶναι γεγονός, οἱ ἀντιδράσεις ὅμως τῶν ἀνθρώπων διαφοροποιοῦνται.

Ἡ γυναίκα δοξάζει τόν Θεό πού τῆς χάρισε τήν ὑγεία, ἐνῶ ὁ ἀρχισυνάγωγος διαμαρτύρεται, γιατί ἡ θεραπεία ἔγινε κατά τήν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου. Σύγκρουση πίστεως καί ὑποκρισίας. Ἡ συγκύπτουσα πιστεύει στόν Θεό καί ἀποδεικνύει τήν πίστη της μέ τήν παρουσία της στή συναγωγή. Ἡ συγκύπτουσα πιστεύει, καί τήν πίστη της τήν ἐπισφραγίζει καί ὁ Χριστός μέ τή θεραπεία πού τῆς χαρίζει, γιατί δέν ὑπάρχει θαῦμα χωρίς πίστη, γιατί δέν ὑπάρχει θεραπεία γιά ὅποιον δέν πιστεύει. Καί τήν ἀλήθεια αὐτή ἐπιβεβαιώνει, ἀδελφοί μου, ἡ στάση τοῦ ἀρχισυναγώγου. Ἄν ὁ ἀρχισυνάγωγος πίστευε πραγματικά στόν Θεό, δέν θά διαμαρτυρόταν γιά τή θεραπεία μιᾶς ταλαίπωρης γυναίκας· δέν θά διαμαρτυρόταν, γιατί ἄν εἶχε πίστη, ὁ Χριστός θά θεράπευε μυστικά τήν ἀμφιβολία πού εἶχε γεννηθεῖ στήν ψυχή του.

Ὅμως ὁ ἀρχισυνάγωγος πιστεύει μόνο κατ᾽ ἐπίφαση καί ἔτσι χάνει τήν εὐκαιρία νά κατανοήσει τό θαῦμα· χάνει τήν εὐκαιρία νά τό ζήσει καί ὁ ἴδιος καί νά δοξάσει τόν Θεό.

Μέσα στή συναγωγή καί μπροστά στό ἴδιο γεγονός στέκονται δύο ἄνθρωποι πού διαφέρουν ὁλοκληρωτικά μεταξύ τους, ἡ συγκύπτουσα καί ὁ ἀρχισυνάγωγος. Δύο ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι βιώνουν τήν ἴδια ἐμπειρία μέσα στόν οἶκο τοῦ Θεοῦ μέ ἐντελῶς διαφορετικό τρόπο πού τούς ὁδηγεῖ σέ ἐντελῶς διαφορετικό ἀποτέλεσμα.

Ἡ περίπτωση τῆς συγκυπτούσης καί τοῦ ἀρχισυναγώγου δέν εἶναι μοναδική. Ὁ Χριστός συχνά παρουσιάζει ζεύγη ἀντιθέτων χαρακτήρων γιά νά μᾶς ἀποκαλύψει τήν ἀλήθεια του γιά τόν ἄνθρωπο καί τή σχέση του μέ τόν Θεό.

Αὐτή τή σχέση, τήν προσωπική μας σχέση μέ τόν Θεό, καλούμεθα, ἀδελφοί μου, καί ἐμεῖς νά ἐξετάσουμε. Καί καλούμεθα νά τήν ἐξετάσουμε ὄχι σέ σύγκριση μέ τόν ἀρχισυνάγωγο τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς, ἀλλά σέ σχέση μέ τή συγκύπτουσα γυναίκα. Καλούμεθα νά τή συγκρίνουμε μέ τούς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας καί μέ τόν ἑορταζόμενο σήμερα ἅγιο Πατάπιο. Γιατί οἱ ἅγιοι, γιατί ὁ ἑορταζόμενος ἅγιος κάθε ἡμέρα εἶναι τό πρόσωπο μέ τό ὁποῖο θά μποροῦσε νά συγκρίνει ὁ Χριστός τόν καθένα ἀπό ἐμᾶς, ἐάν βρισκόταν σήμερα ἀνάμεσά μας. Καί αὐτό γιατί μέ τούς ἁγίους ἔχουμε κοινή πίστη, κοινή χάρη, κοινή Ἐκκλησία, κοινή κοινωνία καί μετοχή στό μυστήριο τῆς σωτηρίας. Ἐκεῖνοι ἐπέτυχαν τόν στόχο τους· ἐπέτυχαν τόν προορισμό τῆς ζωῆς τους· ἔγιναν κοινωνοί τοῦ θαύματος τῆς σωτηρίας. Καί τό ἐρώτημα πού τίθεται εἶναι: ἐμεῖς τί κάνουμε σέ σύγκριση μέ αὐτούς, σέ σύγκριση μέ τούς ἁγίους μας; Διαθέτουμε μία βαθειά καί εἰλικρινῆ πίστη καί ἀγάπη στόν Θεό, ὅπως εἶχε ὁ ὅσιος Πατάπιος, ὁ ὁποῖος ἐγκατέλειψε τά πάντα γιά νά ἀφοσιωθεῖ στόν Θεό, ἤ ἔχουμε μιά ἐπιφανειακή πίστη καί μία ἐξωτερική εὐσέβεια σάν τόν ἀρχισυνάγωγο τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελίου πού εὔκολα κλονίζεται καί ἐξανεμίζεται;

Ἔχουμε τή δύναμη νά ὑπομείνουμε τίς δυσκολίες καί τίς δοκιμασίες τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος, ὅπως ὑπέμενε ἡ συγκύπτουσα τήν ἀσθένειά της καί ὅπως ὑπέμεινε ὁ ἑορταζόμενος ὅσιος Πατάπιος τούς πειρασμούς; Προσπαθοῦμε νά κοσμήσουμε τή ζωή μας μέ τήν προσευχή, τή νηστεία, τήν ἐγκράτεια καί τίς ἄλλες ἀρετές, ὅπως τό ἔκανε ὁ τιμώμενος σήμερα ὅσιος, πού ἔλαβε ἄφθονη τή χάρη τοῦ ἁγίου Πνεύματος γιά νά θεραπεύει τίς ἀσθένειες τῶν ἀνθρώπων τόσο ἐν ζωῇ ὅσο καί μετά τήν κοίμησή του;

Ἀδελφοί μου, ἄς ἐξετάσουμε τόν ἑαυτό μας καί ἄς προσπαθήσουμε νά δώσουμε μιά εἰλικρινῆ ἀπάντηση στά ἐρωτήματα αὐτά πού ἐνδεικτικά ἀνέφερα, ἀλλά καί νά ἀξιοποιήσουμε τή διαρκῆ σύγκρισή μας μέ τούς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, ὥστε ἔχοντας τους ὡς σημεῖο ἀναφορᾶς καί ὡς ὁδοδεῖκτες τῆς πορείας μας νά προαγόμεθα στήν πίστη καί στήν ἀρετή γιά νά ἐπιτύχουμε καί ἐμεῖς διά τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ καί τήν πρεσβεία τῶν ἁγίων καί τοῦ ἑορταζομένου ὁσίου Παταπίου τό θαῦμα τῆς σωτηρίας μας.