Δεκέμβριος του 2013 και όχι του 1943...

Γράφει η Ιωάννα Δουκίδου*

Βασικές προϋποθέσεις για μια αξιοπρεπή διαβίωση, καθώς επίσης δύο από τις μεγάλες χαρές της ζωής μας είναι ένα πιάτο φαΐ και ένα ζεστό σπίτι.

Αγαθά και συγχρόνως  έννοιες που κοντεύουν να εκλείψουν την σήμερον ημέρα... 

Πολλές οικογένειες τρέχουν σε συσσίτια για να εξασφαλίσουν ένα πιάτο φαϊ, αναζητούν χώρους για να ζεσταθούν. Το Κράτος, που πλέον δεν θυμίζει σε τίποτα το Κοινωνικό Κράτος Δικαίου (που πλέον μόνο “τυπικά” αποτελεί συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή), σπεύδει να δείξει την “αμέριστη συμπαράσταση και το ανθρώπινο πρόσωπό του” στους πολίτες, με ανακοινώσεις τύπου “Μέτρα για τους άστεγους έλαβε η Κυβέρνηση, τις δε ημέρες που πρόκειται να χτυπήσει το ψύχος την Χώρα μας, οι άστεγοι μπορούν να πηγαίνουν στα ΚΑΠΗ για να ζεσταθούν και να βρουν φαγητό κλπ κλπ.” 

Πού είναι το Κράτος όλο το χρόνο, που χάνουν την στέγη, την ζεστασιά, το φαγητό.... και πάνω απ' όλα την αξιοπρέπειά τους οι “προστατευόμενοι” πολίτες του; Όταν νεαρά άτομα χάνουν την ζωή τους, επιχειρώντας να ζεσταθούν με ένα μαγκάλι μέσα σε ένα δωμάτιο; Ποιος θα το φανταζόταν ότι θα μας έλειπε το πετρέλαιο, ότι το αναμμένο καλοριφέρ εν έτει 2013 θα καταντούσε “είδος πολυτέλειας”  και αποκλειστικό προνόμιο για λίγους;

Μέσα σε όλα αυτά, επίκειται ο κίνδυνος να ψηφιστεί νόμος για απελευθέρωση των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας των υπερχρεωμένων νοικοκυριών...

Φαγητό και στέγη μπαίνουν σε πρώτη μοίρα....

Πλέον ένας - ένας μπαίνουμε στην κατηγορία των ευαίσθητων κοινωνικά στρωμάτων. 

Όχι, δεν είναι Δεκέμβριος του 1943... αλλά του 2013...στην Ελλάδα... την Χώρα που έδωσε τα Φώτα της στον κόσμο και που το δικό της Φως θέλουν να σβήσουν... 

* Η συνεργάτης του InVeria.gr Ιωάννα Δουκίδου, είναι δικηγόρος στη Βέροια