Ο Γιάννης και η Αντωνία δε μένουν πια εδώ...

Ο Γιάννης και η Αντωνία δε μένουν πια εδώ...

Σκηνές βγαλμένες από αρχαία τραγωδία… Δυο λευκά φέρετρα δίπλα - δίπλα…  Δυο αδέρφια… Ο 24χρονος Γιάννης ντυμένος με γαμπριάτικο κοστούμι και η 20χρονη Αντωνία με ματωμένο νυφικό… Το νυφικό που δεν πρόλαβε να βάλει, που θα το φοράει για πάντα στη γειτονιά των αγγέλων…

Οι δρόμοι γεμάτοι λουλούδια… Για να περάσουν τα δυο παιδιά που χάθηκαν τόσο πρόωρα, τόσο άδικα, τόσο τραγικά…

Αντί για κόλλυβα, μπομπονιέρες…  Λευκές μπομπονιέρες σαν σε γάμο…

Οι δυο νεκροφόρες έμειναν άδειες να συνοδεύουν την πομπή… Οι φίλοι των αδικοχαμένων παιδιών δεν τους συνόδεψαν απλά… Τους σήκωσαν στους ώμους, τους πήραν στα χέρια και τους μετέφεραν στην άκρη της Αχερουσίας… Στο στερνό ταξίδι που το κάνανε τόσο, μα τόσο νωρίς… Πριν καν χαράξει ο ήλιος…

Η λέξη «θρήνος» είναι πολύ μικρή για να περιγράψει, για να αναδείξει τον πόνο, το μοιρολόι, την απόγνωση…

Ένα ατέλειωτο πλήθος, βουβό συνόδεψε το Γιάννη και την Αντωνία στην τελευταία τους κατοικία… Στον ίδιο τάφο… Δίπλα - δίπλα…  Όπως μαζί τους έστησε καρτέρι ο χάρος…

Στις τρεις τη νύχτα… Λίγο πριν ξημερώσει….

Τώρα ταξιδεύουνε ψηλά στον ουρανό…. Έγιναν ένα με τους αγγέλους…

Verianet.gr