“Ο Εβραίος” στη Βέροια (25/10) από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ...

“Ο Εβραίος” στη Βέροια (25/10) από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ... Ο θεατρικός οργανισμός Altera Pars  με την υποστήριξη του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Βέροιας παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το έργο “Ο Εβραίος” σε ελεύθερη απόδοση και διασκευή Πέτρου Νάκου.  Μια παράσταση βασισμένη στο έργο του Τζιάννι Κλεμέντι ( “L’ Ebreo” -  βραβείο SIAE καλύτερου ιταλικού έργου) την Παρασκευή  25 Oκτωβρίου 2013, ώρα 9.15 μ.μ., στην Αντωνιάδειο Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Βέροιας, με γενική είσοδο 12 ευρώ και 10 ευρώ για φοιτητικά, νεανικά, ανέργων, αναπήρων.

Μια ανατρεπτική κωμωδία, που μέσα από  πικρό  χιούμορ και απρόβλεπτες καταστάσεις, οδηγείται προς ένα αναπάντεχο φινάλε…

ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Ελεύθερη απόδοση /Διασκευή : Πέτρος Νάκος

Σκηνοθεσία: Πέτρος  Νάκος

Σκηνικά/ Κοστούμια: Δέσποινα Χειμώνα

Σχεδιασμός φωτισμών: Βασίλης Κλωτσοτήρας

Επιμέλεια μουσικής/ Σύνθεση ήχων: Ιάκωβος Δρόσος

Παίζουν:  (Με σειρά εμφάνισης)

Μίνα  Χειμώνα  -  Χάρης  Σώζος  -  Μπάμπης  Κλαλιώτης

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Βρισκόμαστε στη Θεσσαλονίκη, το έτος  1955. Η xώρα παλεύει να σταθεί στα πόδια της. Οι συνθήκες που επικρατούν θυμίζουν έντονα την Ελλάδα του σήμερα… αδύναμη οικονομία, πολιτική αβεβαιότητα, φτώχεια, ανασφάλεια…

Σε  αυτό  το ζοφερό και μίζερο περιβάλλον, το ζεύγος Τσιγαρίδα αποτελεί μια λαμπερή-ενίοτε προκλητική-εξαίρεση, απολαμβάνοντας  επί  13 χρόνια μια άνετη και  πολυτελή ζωή στο κέντρο της εβραϊκής συνοικίας της Θεσσαλονίκης…  Δεν  ήταν πάντα έτσι όμως… Εκείνος…. ένας απλός και ταπεινός υπάλληλος… Εκείνη… μια υπηρέτρια. Η τύχη τους  χαμογέλασε  αναπάντεχα και άλλαξε τη ζωή τους  προς το καλύτερο, ξαφνικά και απρόσμενα μια νύχτα του 43’, κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, όταν χάρη σε ένα παιχνίδι της μοίρας, βρέθηκαν  να καρπώνονται μια αξιοσέβαστη πλην όμως “ξένη” περιουσία. Ο Εβραίος  της  ιστορίας μας, εξέχων  μέλος της ευημερούσας και ακμάζουσας εβραϊκής κοινότητας της Θεσσαλονίκης , ένας πλούσιος  υφασματέμπορας  και εισοδηματίας , το αφεντικό του Χαράλαμπου Τσιγαρίδα, υπό  τον φόβο και την απειλή της δήμευσης της περιουσίας του από τις δυνάμεις  της γερμανικής κατοχής και της ναζιστικής νομοθεσίας, αποφασίζει στην απελπισία του, να μεταβιβάσει “εικονικά” το βιός του, στον έμπιστό του υπάλληλο Χαράλαμπο και τη σύζυγό του Ασημίνα, με την συμφωνία να το λάβει πίσω με τη λήξη του πολέμου.

Ο πόλεμος  τελείωσε,  αλλά ο “Εβραίος’’ δεν επέστρεψε… ποιός ξέρει τι να απέγινε… επί 13 χρόνια, ουδείς αναζήτησε την περιουσία… δημιουργώντας στο ζεύγος Τσιγαρίδα, δικαίως ή αδίκως, την πεποίθηση ότι η αναπάντεχη κοινωνική και η οικονομική τους ανέλιξη είναι  πλέον μια οριστική και αμετάκλητη πραγματικότητα.

 Ώσπου  ξαφνικά… ένας  απρόσκλητος επισκέπτης,  τους χτυπάει την πόρτα… Και αν είναι αυτός?  Ο νόμιμος  ιδιοκτήτης?  Αν είναι  ο “Εβραίος’’?  Ο κίνδυνος  να  απολέσουν τα “κεκτημένα’’ μιας  ζωής τους αναστατώνει… Η προοπτική  να  επιστρέψουν στο ταπεινό τους παρελθόν τους διχάζει και τους τρομοκρατεί. Να  τού  ανοίξουν? 

 Η ανελέητη και  δαιμόνια  Ασημίνα, γοητευμένη από τη δύναμη του χρήματος, αποφασισμένη να “γαντζωθεί’’ με λύσσα σε ότι θεωρεί ότι της ανήκει, χρησιμοποιεί κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο για να κάμψει τις ηθικές αναστολές του φιλότιμου συζύγου της… τον πείθει να κρατήσουν την πόρτα κλειστή… Να αγνοήσουν το παλιό “αφεντικό’’, τον ευεργέτη τους… που δεν ήταν άλλωστε  παρά “ένας άσπλαχνος και χυδαίος τοκογλύφος, ένας εκμεταλλευτής’’. Ο Εβραίος όμως συνεχίζει  να  τους  χτυπά  επίμονα  την πόρτα. Επί  πέντε  ημέρες  παραμένουν  άυπνοι , αναζητώντας  λύση… Η δύναμη του χρήματος  έχει για τα καλά διαβρώσει τις ψυχές τους, ο φόβος και η ανασφάλεια της επιστροφής στο ταπεινό και φτωχικό παρελθόν θολώνει επικίνδυνα το μυαλό τους. Η αίσθηση  της πραγματικότητας  διαστρεβλώνεται σαδιστικά, οδηγώντας το ζευγάρι, στην απόλυτη παράνοια….

Η πόρτα της συνείδησης,  μπορεί να παραμένει ερμητικά κλειστή απέναντι σε όλους και σε όλα, αλλά όχι απέναντι στους ίδιους τους, τους εαυτούς…