Εθνικισμός και πατριωτισμός...

Εθνικισμός και πατριωτισμός,  του Νίκου Λιολιόπουλου...

Ακούγοντας όλο και περισσότερους τελευταία να δηλώνουν ανερυθρίαστα εθνικιστές, όπως για παράδειγμα  ο πρωθυπουργικός σύμβουλος Φαήλος Κρανιδιώτης, καλά είναι να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή τους θέση σχετικά με τις δυο έννοιες, αποτρέποντας έτσι την προσπάθεια που κάνουν άθλιοι πολιτικοί να απορροφήσουν μέρος της πελατείας της Χρυσής Αυγής, τώρα που αποκαλύπτεται το πραγματικό της πρόσωπο και πολλοί φασίζοντας-πρόθυμοι ως χθες να την ψηφίσουν-ψάχνουν να βρουν κάποιο αποκούμπι.

Ο εθνικισμός δεν είναι πατριωτισμός, είναι ακριβώς  το αντίθετο. Ο πατριώτης αγαπάει την πατρίδα του, τον τόπο του και νοιάζεται για αυτόν. Ο πατριώτης αγαπάει τον τόπο του λίγο περισσότερο από τους τόπους των άλλων, αλλά παράλληλα σέβεται και αναγνωρίζει την ύπαρξη των άλλων, που δεν τυγχάνει να μοιράζονται τον ίδιο χώρο. τόπο, κοινότητα, κράτος , ή όπως αυτό λέγεται. Αντίθετα ο εθνικιστής δεν αντιλαμβάνεται καν το δικαίωμα ύπαρξης ανθρώπων ή κοινωνιών που βρίσκονται περά από τη δική του φαντασιακή σφαίρα. Ο εθνικιστής νομίζει βλακωδώς πως επειδή γεννήθηκε κάπου είναι ανώτερος από φύση σε σχέση με όσους γεννηθήκαν ακόμη και λίγα χιλιόμετρα παραπέρα.

 Ο πατριώτης είναι αυτός που αγαπάει, ο εθνικιστής είναι αυτός που μισεί. Απλά.

Είναι απόλυτα λογικό να είναι κανείς πατριώτης και νομίζω πως κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος είναι ή οφείλει να είναι. Λογικό να αγαπώ την χωρά μου περισσότερο από άλλες χώρες, την πόλη μου περισσότερο από άλλες, την γειτονία μου επίσης. Παράλογο αντίθετα είναι να υποστηρίζω ότι εγώ και οι ¨όμοιοι¨ μου  είμαστε οι μονοί που δικαιούνται να υπάρχουν. Παράλογο είναι γενικά να αντιμετωπίζεις εχθρικά οτιδήποτε δεν σου ανήκει. 

 Προσοχή λοιπόν, ο εθνικισμός δεν είναι πατριωτισμός. Ο εθνικισμός είναι μια σοβαρότατη ασθένεια που προσβάλει το νου κυρίως ανθρώπων κατώτερης νοητικής υπόστασης και φυσικά εκπαίδευσης.. Είναι μια αρρώστια που εξαπλώνεται επικίνδυνα, ιδιαίτερα σε χώρες όπου πάσχουν στο ζήτημα της παιδείας όπως συμβαίνει με την  δική μας. 

Πως αντιμετωπίζεται όμως αυτό το φαινόμενο; Πόσο εύκολα μπορείς να ανακόψεις αυτόν τον επικίνδυνο ανορθολογισμό σε μια κοινωνία γεμάτη δεισιδαιμονίες, θρησκευτικές απολυτότητες ή μαζικές φαντασιώσεις; 

Είναι δύσκολο πράγματι, αλλά μόνο με όπλο την παιδεία και τη χρήση της λογικής μπορείς να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα . Ο ορθός λόγος είναι το μόνο φάρμακο που μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση της συγκεκριμένης ασθένειας. 

Πρέπει να μάθουμε στα παιδία μας τώρα, να σκάφτονται να  αξιολογούν και να απορρίπτουν οτιδήποτε στερείται λογικής, γνώσης ή επιστημονικής υπόστασης. Τώρα πριν είναι αργά.

 Μακριά από εθνικούς μύθους, αμφιλεγόμενες ¨παραδόσεις¨ ιστορικές ανακρίβειες και… ξεματιάσματα. Το τέρας είναι εδώ και κινδυνεύει να μας καταπιεί, αν δεν κάνουμε κάτι ως κοινωνία.