Ιατρικά: Ουρολοίμωξη - συμπτώματα, διάγνωση, θεραπεία

Της Δήμητρας Τσιλιμίγκρα*

Με αφορμή την λεγόμενη αύξηση των κρουσμάτων ουρολοίμωξης το καλοκαίρι θα αναφερθούμε σε αυτά, διαχωρίζοντας παράλληλα τι είναι τελικά αλήθεια και τι μύθος σχετικά με αυτό το θέμα. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να αποδεικνύουν πως οι ουρολοιμώξεις αυξάνονται κατά τους θερινούς μήνες. Για μια μικρή αύξησή τους, η οποία συμβαίνει στο τέλος του καλοκαιριού, ευθύνεται ένα συγκεκριμένο είδος σταφυλόκοκκου τα κρούσματα του οποίου όμως δεν ξεπερνούν το 11% του συνόλου.

Τι πρέπει να γνωρίζουμε;

Ουρολοίμωξη ονομάζουμε την προσβολή του βλεννογόνου του ουροποιητικού συστήματος από ορισμένους μικροοργανισμούς. Η λοίμωξη αυτή εντοπίζεται συχνότερα στην ουροδόχο κύστη και τότε ονομάζεται κυστίτιδα. Εφόσον η εξέταση των ούρων αποκαλύψει την παρουσία μικροοργανισμών αλλά δεν υπάρχουν συμπτώματα, τότε δεν πρόκειται για ουρολοίμωξη και δεν χρειάζεται θεραπεία (με εξαίρεση τις έγκυες). Αποτελεί μία από τις συχνότερες λοιμώξεις στον άνθρωπο με μεγαλύτερη επίπτωση στο γυναικείο φύλο, καθώς γυναίκες 20-40 ετών έχουν εμφανίσει έστω και μία φορά στη ζωή τους ουρολοίμωξη. Οι υπεύθυνοι μικροοργανισμοί είναι οι εντερόκοκκοι, η Κλεμπσιέλλα, ο Σταφυλόκοκκος και άλλοι.

Συμπτώματα και διάγνωση:

Τα συμπτώματα της ουρολοίμωξης ποικίλουν και περιλαμβάνουν τα εξής: δυσουρία, επιτακτική ούρηση, συχνουρία, υπερηβικός πόνος, πυρετός, ρίγος, καθώς και οσφυικός πόνος. Συγκεκριμένα, στην κυστίτιδα τα συμπτώματα είναι: 

• Ο πόνος και η δυσκολία κατά την ούρηση (δυσουρία)
• Η συχνή ανάγκη για ούρηση που όμως συνοδεύεται από μικρή ποσότητα ούρων
•  Το αίσθημα βάρους στην περιοχή της κύστης και μερικές φορές η αιματουρία
• Πυρετός πολύ σπάνια συνυπάρχει στην κυστίτιδα ενώ είναι συχνός σε πιο σοβαρές λοιμώξεις του ουροποιητικού όπως η πυελονεφρίτιδα (προσβολή του νεφρού) και η προστατίτιδα.

Η διάγνωση τίθεται μέσω των συμπτωμάτων σε συνδυασμό την καλλιέργεια ούρων που αποτελεί βασικό διαγνωστικό μέσο.

Θεραπεία:

Γίνεται με αντιβιοτικά ενώ βοηθάει η λήψη υγρών. Στην κυστίτιδα, όταν τα συμπτώματα είναι χαρακτηριστικά (και συνήθως είναι) δεν απαιτείται από τις νεώτερες διεθνείς οδηγίες η διενέργεια καλλιέργειας ούρων. Μια απλή εξέταση ούρων με stick είναι αρκετή αν και όχι απαραίτητη. Το ιστορικό των συμπτωμάτων θέτει με ασφάλεια τη διάγνωση. Η θεραπεία της κυστίτιδας διαρκεί λίγες ημέρες (από τρείς έως επτά ανάλογα με το αντιβιοτικό).

Όταν η λοίμωξη είναι “επιπλεγμένη”, δηλαδή δεν πρόκειται για μια απλή κυστίτιδα, τότε πρέπει να γίνεται καλλιέργεια των ούρων και ενδεχομένως άλλος πιο εξειδικευμένος έλεγχος, ενώ η θεραπευτική αγωγή χρειάζεται να διαρκέσει περισσότερες μέρες.

* Η συνεργάτης του InVeria.gr Δήμητρα Τσιλιμίγκρα, είναι απόφοιτη του τμήματος Νοσηλευτικής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (www.dimimed.blogspot.gr)