Η Ελλάδα δεν αντέχει νέα μέτρα το φθινόπωρο…

του Γιάννη Τσιαμήτρου*

Το αν θα χρειαστεί να παρθούν επιπλέον μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής το φθινόπωρο που έρχεται, αρχίζει σιγά σιγά από ερώτημα να γίνεται βεβαιότητα και οι Έλληνες για άλλη μια φορά καλούνται να ζήσουν με την ιδέα νέων περικοπών. Το ερώτημα είναι πλέον αν κάτι τέτοιο είναι εφικτό. Και δε μιλάμε για αντιδράσεις βουλευτών που ακούγεται πως μπορεί να υπάρξουν. Το ερώτημα δεν είναι αν τα μέτρα θα περάσουν από τη βουλή, είναι αν θα περάσουν πλέον από την κοινωνία.

Στο σημείο που βρίσκεται η χώρα, μια τέτοια σκέψη αρχίζει και αποκτά πολύ μεγάλη σημασία αν αναλογιστεί κανείς το μέγεθος της κρίσης που βιώνει πια το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων. Η κυβέρνηση βρίσκεται για άλλη μια φορά αντιμέτωπη με ένα δύσκολο στοίχημα, και προφανώς επειδή οι αριθμοί δε βγαίνουν όσον αφορά τα δημοσιονομικά οι σκέψεις του πως θα εφαρμόσουν νέα φθινοωρινά μέτρα μόνο εφιαλτικές μπορεί να φαντάζουν αυτήν τη στιγμή για τους κυβερνώντες. Το σίγουρο είναι πως θα βρεθούν από το Σεπτέμβριο κιόλας αντιμέτωποι με και διαμαρτυρίες πολλών κλάδων εργαζομένων ιδιαίτερα αυτών που πλήττονται από τη διαθεσιμότητα, την κινητικότητα αλλά και απολύσεις. Ήδη δάσκαλοι και καθηγητές προαναγγέλουν άμεσα κινητοποιήσεις στο χώρο της εκπαίδευσης και δεν είναι οι μόνοι.

Μπροστά σε αντιδράσεις, στην απόλυτη φτώχεια που βιώνουν εκατομμύρια Έλληνες, στους εφιαλτικούς αριθμούς που δείχνουν την υψηλή ύφεση και την εκρηκτική ανεργία, σε ανθρώπους που νιώθουν αβεβαιότητα, συσσωρεύουν οργή και δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει, ο πρωθυπουργός πιθανόν να κληθεί να ανακοινώσει νέα μέτρα για να σωθούμε άλλη μια φορά. Η εικόνα μοιάζει χαοτική και τρομακτική ακόμα και για κάποιον που δεν πρέπει να σηκώσει τέτοιο βάρος στις πλάτες του.

 Ανεξαρτήτως του αν αυτά τα νέα μέτρα που θα χρειαστούν είναι ορθά ή όχι, δίκαι ή άδικα και επιβεβλημένα ή μη, θα φανεί αν αυτή η δικομματική έχει χαρακτήρα για να σταθεί όρθια μέσα στην καταγίδα. Αν έχει την αποφασιστικότητα, την τόλμη ή ακόμα και την άγνοια κινδύνου θα έλεγαν πολλοί να υποστηρίξει τις θέσεις της και να επιβάλλει τηνν προσαρμογή. Ή θα αποφύγει τη σύγκρουση με αυτό το κοινωνικό μέτωπο, θα αποφύγει την ευθύνη μιας πολιτικής απόφασης που μπορεί να είναι καταπέλτης για μια χώρα και εκατομμύρια ανθρώπους, θα αποφύγει το τεράστιο πολιτικό κόστος με εκλογές; Αυτό μένει να απαντηθεί εντός φθινοπώρου, ωστόσο οι εκλογές μπροστά σε αυτές τις δύσκολες αποφάσεις μάλλον είναι μονόδρομος.

* Ο Γιάννης Τσιαμήτρος είναι φοιτητής Οικονομικών στο Α.Π.Θ.