Βέροια "αδέσποτη" πόλη

Είναι κοινό μυστικό ανάμεσα στους πολίτες της πόλης πως η Βέροια έχει «παραδοθεί» αμαχητί στις αγέλες των αδέσποτων σκύλων οι οποίοι μέρα και (κυρίως) νύχτα «νέμονται» απρόσκοπτα και με σκυλίσια επιμονή τους δρόμους και τις πλατείες ειδικά του κέντρου, προκαλώντας τρόμο στους δημότες, περισσότερο σε παιδιά, γυναίκες και γέροντες. 

Αν συνυπολογίσουμε την ηχητική ρύπανση από τα γαυγίσματα και τους σκυλοκαβγάδες εκατοντάδων αδέσποτων σκύλων, που κάνουν το κέντρο της πόλης να προσομοιάζει με ορεινό τσελιγκάτο περασμένων δεκαετιών και υπονομεύουν την ησυχία και την ξεκούραση χιλιάδων συνδημοτών μας, θα αντιληφθούμε πως πρόκειται για ένα πρόβλημα μείζονος σημασίας που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα και με οποιοδήποτε νόμιμο μέσο, προτού οδηγηθούμε σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις αυτοδικίας και θρηνήσουμε σοβαρούς τραυματισμούς συμπολιτών μας.

Διαβάζω στον τύπο πως πιθανώς να υπάρξει ένταση του συγκεκριμένου προβλήματος, καθώς επίκειται(;) η απελευθέρωση (που;) των αδέσποτων σκύλων που φιλοξενούνται στο κυνοκομείο του Δήμου! Κάτι τέτοιο θα είναι καταστροφικό για την πόλη αλλά και για την περιφέρειά της αν αληθεύει η φήμη πως τα εν λόγω αδέσποτα πρόκειται να απελευθερωθούν σε σημεία πέριξ της πόλης, που άλλα μεν είναι προσφορότερα, άλλα δε καθόλου δεν προσφέρονται για τέτοιου είδους εγχειρήματα (περιοχή φράγματος Αλιάκμονα π.χ.). Μια τέτοια εξέλιξη, θα πρέπει να συνδυαστεί με συγκεκριμένα και αποτελεσματικά μέτρα αντιμετώπισης γενικά του φαινομένου των αδέσποτων της πόλης, αλλιώς θα επιδεινώσει φρικτά την ήδη ανυπόφορη κατάσταση, εις βάρος της λειτουργίας της πόλης και της υγείας και της ησυχίας των δημοτών. 

Υπάρχουν λύσεις στο συγκεκριμένο πρόβλημα, λύσεις που εφαρμόζονται παντού στον πολιτισμένο κόσμο από τις υπηρεσίες των τοπικών αρχών σε συνεργασία με τις κτηνιατρικές υπηρεσίες και τους ζωοφιλικούς συλλόγους και με την βοήθεια των δημοτών καθώς και μεμονωμένων ζωόφιλων πολιτών. Προτάσεις προς αυτή την κατεύθυνση έχουν γίνει πάμπολλες (και από τον γράφοντα) στα πλαίσια των συζητήσεων και των συναντήσεων των τοπικών φορέων που εμπλέκονται με το πρόβλημα, κυρίως όμως στα πλαίσια των αιρετών οργάνων της διοίκησης του Δήμου όπως το Συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας Βεροίας και το Δημοτικό Συμβούλιο. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα, ελάχιστα έχουμε καταφέρει να κάνουμε στην πράξη και αυτή είναι η μαύρη αλήθεια. 

Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που γράφτηκε αυτό το σημείωμα. Επειδή κάθε φορά που ακούω μέσα στη νύχτα τα λυσσώδη αλυχτίσματα των αδέσποτων σκύλων στην Βενιζέλου(!) και την Μεγάλου Αλεξάνδρου(!) και σκέπτομαι πως κάποιος συμπολίτης μου μπορεί να κινδυνεύει από τα δόντια τους, αισθάνομαι την ανάγκη της δημόσιας αυτοκριτικής, αφού στο διάστημα που θήτευσα ως πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Βεροίας και παρά τις συζητήσεις, τις επιτροπές έργου, τις διαδημοτικές συναντήσεις, τις προτάσεις και την επανειλημμένη συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς, στα πλαίσια των καθαρά γνωμοδοτικών (δυστυχώς) αρμοδιοτήτων του οργάνου, δεν καταφέραμε να δώσουμε λύση συνολικά ως διοίκηση του Δήμου σε αυτό το φλέγον θέμα για τους δημότες μας.  

Έχω την άποψη επιπλέον, πως κανείς αιρετός της σημερινής διοίκησης του Δήμου και κυρίως όσοι υπηρετήσαμε τον θεσμό από κάποιο διακεκριμένο αξίωμα, που μας επιφόρτιζε φυσικά και με τις ανάλογες ευθύνες, δεν θα πρέπει να είναι ικανοποιημένος ή να κοιμάται ήσυχος τα βράδια (έτσι κι αλλιώς, κάτι τέτοιο είναι δύσκολο με τόσα γαβγίσματα!) μέχρις ότου δοθεί μια άμεση,  αποτελεσματική και οριστική λύση στο πρόβλημα των αδέσποτων σκύλων που έχουν κυριεύσει το κέντρο και τις γειτονιές της Βέροιας, καθιστώντας την κυριολεκτικά μια «αδέσποτη» πόλη. 

ΗΛΙΑΣ ΤΣΙΑΜΗΤΡΟΣ

Σύμβουλος Δημοτικής Κοινότητας Βεροίας

Πρώην Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Βεροίας (2011-2012)