Βέροια: Υπαίθρια Θ. Λειτουργία στο "Βήμα" του Απ. Παύλου

Με την καθιερωμένη υπαίθρια Θεία Λειτουργία στο "Βήμα" του Απ. Παύλου στη Βέροια, την Κυριακή 2 Ιουνίου, στην οποίο χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, άνοιξε επίσημα ο κύκλος των εκδηλώσεων των ΙΘ΄ Παυλείων, που φέτος έχουν το γενικό θέμα: «Εξουσία και Διακονία».



Στην υπαίθρια Θεία Λειτουργία συμμετείχαν κληρικοί από κεντρικές ενορίες της Βέροιας και πλήθος πιστών, προς τους οποίους απευθυνόμενος ο Μητροπολίτη, ανέφερε:

«Μή σύ μείζων εἶ τοῦ πατρός ἡμῶν Ἰακώβ, ὅς ἔδωκεν ἡμῖν τό φρέαρ;»
Ἕνας ἀσυνήθιστος διάλογος διεξάγεται σήμερα  ἐνώπιον τοῦ φρέατος τοῦ Ἰακώβ μεταξύ τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Σαμαρείτιδος γυναικός. Ἕνας διάλογος πού μπορεῖ νά ξενίζει τούς μαθητές τοῦ Χριστοῦ, ὅμως πραγματεύεται σοβαρά καί μεγάλα θέματα, τέτοια πού στήν πραγματικότητα δέν εἶχαν θέσει ποτέ μέχρι ἐκείνη τή στιγμή οἱ ἀπόστολοι πού τώρα ἀποροῦν πώς ὁ διδάσκαλός τους συνομιλεῖ μέ μιά γυναίκα καί μάλιστα Σαμαρείτιδα, μέ δεδομένο τό γεγονός ὅτι «οὐ συχρῶνται Ἰουδαῖοι Σαμαρείταις».

Ἡ Σαμαρεῖτις θέτει, λοιπόν, τό ζήτημα τῆς δυνάμεως καί τῆς ἐξουσίας καί διερωτᾶται ἄν ὁ συνομιλητής της τόν ὁποῖο οὔτε γνωρίζει οὔτε ἀναγνωρίζει ἔχει μεγαλύτερη δύναμη ἀπό τόν πατριάρχη Ἰακώβ πού χάρισε στούς Ἑβραίους τό ὕδωρ τοῦ φρέατος, ἐνώπιον τοῦ ὁποίου συζητοῦν, ὥστε νά μπορεῖ νά τῆς προσφέρει αὐτό πού τῆς ὑπόσχεται, δηλαδή τό «ὕδωρ τό ζῶν», ἀπό τό ὁποῖο ὅποιος πίνει δέν διψᾶ ποτέ ξανά καί δέν χρειάζεται νά ἀντλεῖ ἀπό τό ὕδωρ τοῦ φρέατος.

«Μή σύ μείζων εἶ τοῦ πατρός ἡμῶν Ἰακώβ, ὅς ἔδωκεν ἡμῖν τό φρέαρ;»
Ὁ Χριστός ὅμως δέν θέτει τό θέμα στόν ἄξονα τῆς ἐξουσίας καί τῆς δυνάμεως· δέν προσφέρει τό ὕδωρ τό ζῶν γιά νά ἀποδείξει στή Σαμαρείτιδα ὅτι ὑπερέχει τοῦ πατριάρχου Ἰακώβ. Τό προσφέρει ὡς δωρεά τοῦ Θεοῦ πρός κάθε ἄνθρωπο ὁ ὁποῖος θέλει νά τό δεχθεῖ καί ὁ ὁποῖος συγχρόνως θέλει νά πιστεύσει στή δωρεά τοῦ Θεοῦ. Γιατί πίστη στή δωρεά τοῦ Θεοῦ εἶναι πίστη στήν ἐξουσία τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία δέν χρησιμοποιεῖ γιά νά κυριαρχήσει ἐπί τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά γιά νά λυτρώσει καί νά σώσει τόν ἄνθρωπο, καί γιά νά μᾶς δώσει τήν «ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι».
Γι᾽ αὐτό καί ἡ ἐξουσία καί ἡ δύναμις τοῦ Θεοῦ ἐκφράζεται ὡς διακονία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο καί τόν ἄνθρωπο. Ὁ Χριστός κηρύττει στόν κόσμο, ὄχι γιά νά μεταποιήσει τόν ἄνθρωπο σέ ὑποχείριό του, ἀλλά γιά νά τοῦ χαρίσει τήν ἐλευθερία ἀπό ὅ,τι τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ διαβόλου. Ὁ Χριστός νά θαυματουργεῖ ὄχι γιά νά δείξει τή δύναμή του, ἀλλά γιά νά ἁπαλύνει τόν πόνο τῶν ἀνθρώπων. Ὁ Χριστός ὑπομένει τόν σταυρικό θάνατο καί ἀνίσταται ἐκ νεκρῶν ὄχι γιά νά ἐπιδείξει τήν ἐξουσία πού ἔχει στή ζωή καί τόν θάνατο, ἀλλά γιά νά χαρίσει τήν ἐλπίδα στό ἀπεγνωσμένο πλάσμα του.
Ἔτσι ἡ ἐξουσία τοῦ Θεοῦ μετατρέπεται σέ διακονία τῶν ἀνθρώπων, καί μεταδίδεται σέ αὐτούς πού ἐπιλέγουν νά γίνουν διάκονοι τῶν ἀνθρώπων ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
Αὐτή τήν ἐξουσία ἔδωσε ὁ Χριστός στούς μαθητές καί ἀποστόλους του, ὡς ἐξουσία διακονίας τῶν ἀνθρώπων. Αὐτή τήν ἐξουσία ἔδωσε καί στόν πρωτοκορυφαῖο ἀπόστολο Παῦλο, ὁ ὁποῖος δέν δίσταζε νά διακηρύσσει ὄχι μόνο ὅτι συνέπασχε μέ κάθε ἄνθρωπο πού ἀσθενοῦσε, πού δοκιμαζόταν, πού σκανδαλιζόταν, ἀλλά καί ὅτι εἶναι ὀφειλέτης ἔναντι ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Γι᾽ αὐτό καί δέν ὑπερηφανεύεται ποτέ γιά τίποτε ἄλλο παρά μόνο γιά τό γεγονός ὅτι εἶναι διάκονος Χριστοῦ.
Καί ὡς διάκονος Χριστοῦ δέν φείδεται οὔτε κόπων οὔτε πόνων οὔτε διωγμῶν ἀλλά κηρύσσει στεντορείᾳ τῇ φωνῇ «Χριστόν Θεοῦ δύναμιν»· κηρύσσει τήν ἰσότητα τῶν ἀνθρώπων σέ ἕνα κόσμο στόν ὁποῖο κυριαρχοῦν οἱ διακρίσεις· κηρύσσει τήν ἀγάπη γιά τόν συνάνθρωπο σέ ἕνα κόσμο στόν ὁποῖο κυριαρχεῖ ὁ ἀνταγωνισμός καί ἡ διαρκής ἐπιδίωξη τοῦ συμφέροντος.
Καί αὐτό τό κήρυγμα τοῦ ἀποστόλου Παύλου, πού ἀκούσθηκε γιά πρώτη φορά ἐδῶ στήν πόλη μας ἀπό τό Βῆμα του, στό ὁποῖο τελοῦμε καί φέτος τήν καθιερωμένη θεία Λειτουργία ἐπί τῇ ἐνάρξει τῶν ΙΘ´ Παυλείων, τῶν ἐκδηλώσεων πού θά πραγματοποιηθοῦν κατά τή διάρκεια τοῦ τρέχοντος μηνός εἰς ἔνδειξη τιμῆς καί σεβασμοῦ πρός τόν μέγα ἀπόστολο Παῦλο, θά ἀκουσθεῖ καί πάλι πιό ἔντονα καί πιό ἠχηρά, γιά νά ἀφυπνήσει τίς συνειδήσεις τῶν ἀνθρώπων πού νομίζουν πώς τά πάντα ἐξαρτῶνται ἀπό τήν κάθε εἴδους ἰσχύ πού διαθέτουν ἤ ἐπιδιώκουν νά ἀποκτήσουν.
Θά ἀκουσθεῖ γιά νά ἐνισχύσει ἐκείνους πού ἀμφιβάλλουν γιά τήν ἀξία καί τήν ἀναγκαιότητα τῆς διακονίας πρός τόν ἄνθρωπο. Θά ἀκουσθεῖ γιά νά ἐμπνεύσει ὅλους ἐκείνους πού ἀφιερώνουν τίς δυνάμεις τους στή διακονία τῶν ἀδελφῶν τους, γιά νά συνεχίσουν νά τήν προσφέρουν. Γιατί ἡ ἀληθινή δύναμη βρίσκεται στήν προσφορά. Ἡ ἀληθινή ἐξουσία βρίσκεται στήν ἀγάπη. Γιατί ἡ διακονία εἶναι μίμηση τοῦ Χριστοῦ, μίμηση τοῦ οὐρανοβάμονος ἀποστόλου Παύλου, ὁ ὁποῖος καί σήμερα καί πάντοτε δέν παύει νά μᾶς καλεῖ καί νά μᾶς προτρέπει, ἐμᾶς τά πνευματικά του τέκνα, νά γίνουμε μιμητές του, ὅπως καί ὁ ἴδιος ἔγινε μιμητής τοῦ Χριστοῦ.
Μέ τίς δικές του πρεσβεῖες εὔχομαι, ἀδελφοί μου, νά ἀξιωθοῦμε νά γίνουμε καί ἐμεῖς μιμηταί τῆς διακονίας του καί διάκονοι τοῦ Χριστοῦ.