Καταργήσεις - Συγχωνεύσεις Σχολικών Μονάδων: Νεκροταφεία σχολείων & όχι εξορθολογισμός

Γράφει ο Γιάννης Μελιόπουλος

Αντιπρόεδρος Δ.Στου Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ημαθίας

Συνάδελφοι-Συναδέλφισσες Εκπαιδευτικοί,

 Σύμφωνα με όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες-σε εφημερίδες, τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς- αλλά γνωρίζοντας ο καθένας μας , πολύ καλά διδαγμένος από την εμπειρία που απέκτησε τα χρόνια της κρίσης για την πορεία των πραγμάτων, ο νυν υπουργός Παιδείας Αρβανιτόπουλος, με βάση και εγκύκλιο που έχει εδώ και ημέρες εκδόθει από το αρμόδιο υπουργείο, ετοιμάζεται με βήμα ταχύ να προχωρήσει εκ νέου σε καταργήσεις-συγχωνεύσεις Σχολικών Μονάδων.  

Καταργήσεις που πρόκειται να φτάσουν το 10% των υφιστάμενων  σήμερα σχολείων σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.Αυτό σε απλά μαθηματικά σημαίνει κάμποσες εκατοντάδες (τουλάχιστον 1.500 όπως αναφέρουν τα δημοσιεύματα) σχολεία. Σχολεία που με μια απλή υπογραφή μιας υπουργικής απόφασης πρόκειται να σβήσουν απ ’τον εκπαιδευτικό χάρτη της πατρίδας μας, απ’το χάρτη της παιδείας του λαού μας.
Όλα αυτά πρόκειται να συμβούν υπό το πρόσχημα του «εξορθολογισμού δαπανών».
Εύγλωττος πράγματι ο τίτλος .Μα αν σταθούμε κριτικά απέναντί του, προσπαθώντας ν’ ακούσουμε πίσω απ’ το βαρύγδουπο των λέξεων , θα διαπιστώσουμε πως προμηνύεται για ακόμη μια φορά λαίλαπα αντιεκπαιδευτικών εξελίξεων.
Μάταια προσπάθησαν όλο το προηγούμενο διάστημα να πείσουν, να αποκοιμήσουν συνειδήσεις πως ό,τι έγινε έγινε και δεν πρόκειται να συμβεί τίποτε χειρότερο.
Προμηνύονται τόσες και τέτοιες εξελίξεις που θα πλήξουν ακόμη μια φορά βάρβαρα τη λαβωμένη και χειμαζόμενη δημόσια εκπαίδευση.Ο χώρος της παιδείας αναδεικνύεται ένας από τους πιο κομβικούς χώρους, ο οποίος μαζί με τα οικονομικά , τα εργασιακά και τόσα άλλα δεινά λόγω της παρατεταμένης καπιταλιστικής κρίσης συνδέονται σφιχτά μεταξύ τους  και αφορούν τη συντριπτικότατη πλειοψηφία των εργατολαϊκών στρωμάτων, αγγίζοντας με πολλούς τρόπους τον καθένα εργαζόμενο.
Οι διαρκείς, βομβαρδιστικές στην κυριολεξία ανακοινώσεις από πλευράς υπουργείου παιδείας-βλέπε αξιολόγηση , ερωτηματολόγια περί αξιολόγησης, καταργήσεις- δεν αφήνουν καμία αμφιβολία, πείθουν και τον πιο δύσπιστο, ταρακουνούν και όσους «προσποιούνται» ότι δε συμβαίνει τίποτε αποστρέφοντας το πρόσωπο από την αδυσώπητη πραγματικότητα ότι
    
Όσα έχουμε δει και έχουμε ζήσει ως σήμερα δεν είναι τίποτα μπροστά σ’ αυτά που μας μέλλει να ζήσουμε και να αγωνιστούμε πραγματικά για να τα αντιμετωπίσουμε!
         
Θυμόμαστε όλοι την αλήστου μνήμης πρώην υπουργό Α. Διαμαντοπούλου, που ο λαός την καταδίκασε-τόσο την ίδια όσο και την πολιτική που αλύπητα εφάρμοσε πιστή στους πάτρωνές της , κυβέρνηση και ξένους πιστωτές-με την πλήρη απόρριψη και πολιτική της εξαφάνιση.
Όμως, η πρώην «τσαρίνα» της εκπαίδευσης άφησε παρακαταθήκη το τσουνάμι των 1.900 καταργήσεων σχολείων.
Άξιος συνεχιστής της ίδιας εξοντωτικής πολιτικής στο χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης ο νυν υπουργός και η τρικομματική, αντιλαϊκή συμπαιγνία προωθούν μια δεύτερη φάση.
Αυτή τη φορά , καθώς προδιαγράφεται, ακόμη πιο σκληρή γιατί στοχεύουν όχι πια στην περιφέρεια αλλά στην καρδιά της εκπαίδευσης.
Κι αν στην πρώτη «Διαμαντοπούλεια»,πρόσχημα για το λουκέτο υπήρξαν κάποιοι αστήρικτοι, αντιεπιστημονικοί δήθεν παιδαγωγικοί λόγοι-τους οποίους αγωνιζόμενοι εκπαιδευτικοί, γονείς, εργαζόμενοι αλλά και η ίδια η πραγματικότητα απέδειχναν έγκυρα και έγκαιρα πως μόνο τέτοιοι δεν ήταν-σήμερα , στην «Αρβανιτοπούλεια» εκδοχή και πιο προωθημένη φάση δεν μπορούν να προφασιστούν κανέναν «παιδαγωγικό» λόγο.
Στόχος τους σήμερα είναι η καρδιά της εκπαίδευσης, σχολεία μεγάλα ή και συστεγαζόμενα.
Πίσω απ ’το νέο αφανισμό είναι τώρα η δήθεν  ορθολογική τοποθέτηση του διδακτικού προσωπικού. Πρόφαση που ταιριάζει γάντι σήμερα με τις απαιτήσεις των καιρών για εξοικονόμηση πόρων από παντού, όπως αποδεικνύουν οι αιματηρές για το λαό περικοπές σε υγεία, ασφάλεια, φάρμακο, μισθούς και μεροκάματα, όταν αυτά υπάρχουν.
Αν ξύσει κάποιος τη σκουριά θα δει το βασιλιά γυμνό. Και ο γυμνός βασιλιάς αποκαλύπτει την τυφλή, εθελόδουλη υποταγή των κυβερνώντων στην πολιτική της όλο και πιο στενής και σφιχτής εξάρτησης στους διεθνείς πιστωτές της τρόικας, την αδίστακτη εφαρμογή της πολιτικής των μνημονίων που απαιτούνται από τους παγκόσμιους πάτρωνες και οδηγούν στην μεταφορική και κυριολεκτική γενοκτονία του λαού μας.
Αν ξύσει κάποιος τη σκουριά θα δει να σχηματίζεται το περίγραμμα μιας «Νέας Ελλάδας» όπως ευαγγελίζεται ο πρωθυπουργός και οι συγκυβερνώντες .
«Νέα Ελλάδα» όπου το κάθε τι θα είναι τελείως διαφορετικό και συνάμα πιο απάνθρωπο και βαθύτατα πιο ταξικό απ’ ό,τι γνωρίσαμε ως τώρα.

Έτσι και η εκπαίδευση ,ο εκπαιδευτικός, ο μαθητής θα’ ναι τελείως διαφορετικός:

Σκυφτός, υποταγμένος, φτωχός, με ανύπαρκτη αξιοπρέπεια, ζητιάνος της θέσης του και του κουτσουρεμένου μισθού-έπειτα μάλιστα από εξοντωτική αξιολόγηση κατά τα διεθνή πρότυπα-ο εκπαιδευτικός

Αμαθής ως ημιμαθής ,αλλά με δεξιότητες, εχθρός προς την πραγματική μόρφωση ή τέλος πάντων με ελάχιστες ευκαιρίες να την προσεγγίσει , ο μαθητής

Αναγκασμένος συνεχώς να αιμοδοτεί από το ανύπαρκτο και πάρα πολλές φορές σήμερα ανύπαρκτο εισόδημα ο άνεργος ή ο μισοεργαζόμενος και πενιχρά αμειβόμενος γονιός, να χρηματοδοτεί τις ύπουλα ιδιωτικοποιημένες, δήθεν δημόσιες και δωρεάν παροχές εκπαίδευσης.

Απέναντι στην ανάλγητη τούτη πολιτική της κυβέρνησης και των διεθνών πατρώνων, ο εργαζόμενος λαός-πρώτοι οι δάσκαλοι των παιδιών του λαού μας-οφείλουμε να ορθώσουμε πραγματικά το ανάστημα μας.
Οφείλουμε να βροντοφωνάξουμε με κάθε δυνατό τρόπο ΟΧΙ!! Μαζί με τους υπόλοιπους σκληρά δοκιμαζόμενους εργαζόμενους, έχουμε υποχρέωση στην Ιστορία μας , στις αγωνιστικές παραδόσεις αυτού του λαού, να απαντήσουμε ΟΧΙ στις πολιτικές των μνημονίων που δε μας αφήνουν χώρο ζωής.Αυτό είναι το ΟΧΙ του σήμερα. Έτσι τιμούμε οι δάσκαλοι το αίμα του λαού μας που ιστορικά είναι πρόσφατο!Έτσι διδάσκουμε τη νέα γενιά, δίνοντας εμείς το παράδειγμα ζωής κι αγώνα! Ξεκινάμε από την ενεργό συμμετοχή μας στην απεργία της 18 του Οκτώβρη. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο αγώνας είναι δύσκολος, μακρύς αλλά αναγκαίος. Γιατί το ξέρουμε πολύ καλά πως δε θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε! 16 Οκτωβρίου 2012