Ήξερες ότι 9η Μαΐου είναι η ημέρα της Ευρώπης;

Μπορεί σε κάποιο ημερολόγιο ή αλλού να υπέπεσε στην αντίληψή σας μιά αναφορά στο γεγονός ότι η 9η Μαϊου είναι "Ημέρα Ευρώπης" και πιθανόν να αναρωτηθήκατε για τη σημασία της.

Ασφαλώς πολύ λίγοι άνθρωποι στην Ευρώπη γνωρίζουν ότι στις 9 Μαίου 1950 έγινε το πρώτο βήμα προς τη δημιουργία της οντότητας που είναι σήμερα γνωστή ως Ευρωπαϊκή Ένωση.

Εκείνη την ημέρα, στο Παρίσι, ενώ πλανιόταν η απειλή ενός τρίτου παγκοσμίου πολέμου στον οποίο θα βυθιζόταν όλη η Ευρώπη, ο γάλλος υπουργός εξωτερικών, Robert Schuman, διάβασε στο διεθνή τύπο μια δήλωση με την οποία καλούσε την Γαλλία, τη Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες να ενώσουν την παραγωγή τους άνθρακα και χάλυβα ως "το πρώτο συγκεκριμένο θεμέλιο μιας ευρωπαϊκής ομοσπονδίας".

Αυτό που πρότεινε ο Robert Schuman ήταν η δημιουργία ενός υπερεθνικού ευρωπαϊκού οργάνου, επιφορτισμένου με τη διαχείριση της βιομηχανίας άνθρακα και χάλυβα, δηλαδή, του τομέα ο οποίος, την εποχή εκείνη, ήταν η βάση όλης της στρατιωτικής δύναμης. Οι χώρες στις οποίες απευθύνθηκε είχαν καταστρέψει σχεδόν η μία την άλλη σε μια τρομακτική σύγκρουση που άφησε πίσω της μια αίσθηση υλικής και ηθικής ερήμωσης.

Τα πάντα, λοιπόν, άρχισαν εκείνη την ημέρα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, στη συνάντηση κορυφής των ηγετών της ΕΕ στο Μιλάνο, το 1985, αποφασίστηκε να εορτάζεται η 9η Μαίου ως "Ημέρα της Ευρώπης".

Κάθε χώρα που επιλέγει δημοκρατικά να προσχωρήσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση προσυπογράφει τις θεμελιώδεις αξίες της, της ειρήνης και της αλληλεγγύης.

Οι αξίες αυτές εκφράζονται μέσω της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης που εμπεριέχει περιβαλλοντικές και περιφερειακές διαστάσεις, οι οποίες αποτελούν εγγυήσεις για ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο για όλους τους πολίτες.

Ενώ η Ευρώπη υπάρχει ως τέτοια εδώ και αιώνες, τα στοιχεία που την ένωναν, χωρίς κανόνες και δεσμούς, αποδείχθηκαν στο παρελθόν ανεπαρκή για να αποσοβήσουν τις φοβερότερες τραγωδίες.

Η ολοκλήρωση της Ευρώπης δεν θα επιτευχθεί σε μια μέρα ή και σε λίγες δεκαετίες. Οι ελλείψεις είναι ακόμη πολλές και υπάρχουν προφανείς ατέλειες. Το έργο που άρχισε αμέσως μετά από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Στο παρελθόν, οι προσπάθειες στην Ευρωπαϊκή Ένωση βασίστηκαν στην κυριαρχία μιας ομάδας πάνω σε άλλες. Οι απόπειρες αυτές δεν ήταν δυνατόν να ευδοκιμήσουν, γιατί οι κατακτημένοι είχαν ένα και μοναδικό πόθο: να ξανακερδίσουν την ελευθερία τους.

Η σημερινή φιλοδοξία είναι εντελώς διαφορετική: να οικοδομηθεί μια Ευρώπη που σέβεται την ελευθερία και την ταυτότητα όλων των ανθρώπων που την απαρτίζουν. Μόνο με την ένωση των λαών της, μπορεί η Ευρώπη να γίνει κύρια του πεπρωμένου της και να διαδραματίσει ένα θετικό ρόλο στον κόσμο.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται στην υπηρεσία των πολιτών της. Ενώ διατηρούν τις ιδιαίτερες αξίες τους, τα έθιμά τους και την γλώσσα τους, οι ευρωπαίοι πολίτες πρέπει να αισθάνονται σ΄αυτήν "σαν το σπίτι τους".