Περιβαλλοντικά Θέματα: Νερό, δεδομένο ή πολυτέλεια;

Γράφει ο δασολόγος - περιβαλλοντολόγος 

Αντώνης Φαναριώτης 

Σε αρκετές χώρες, ο καθένας  θεωρεί την κατανάλωση νερού δεδομένη. Ανά πάσα στιγμή οποιοσδήποτε  μπορεί να χρησιμοποιήσει όσες ποσότητες θέλει για κάθε λόγο. Πόσο δεδομένη όμως μπορεί να θεωρείται η κατανάλωση νερού όταν υπάρχουν περιοχές ανά τον κόσμο που πεθαίνουν άνθρωποι λόγω έλλειψης αυτού;  

Η σημασία του νερού για τη ζωή και ως συστατικού του παγκόσμιου οικοσυστήματος είναι άκρως σημαντική. Είναι ένας πόρος που όχι μόνο καλύπτει βασικές ανάγκες για τον ανθρώπινο πληθυσμό και αποτελεί το κλειδί για την ανάπτυξη, ιδιαίτερα με τη δημιουργία και διατήρηση του πλούτου μέσω της γεωργίας, της επαγγελματικής αλιείας, της παραγωγής ενέργειας, της βιομηχανίας, των μεταφορών και του τουρισμού, αλλά είναι ζωτικός για όλα τα παγκόσμια οικοσυστήματα.

 Όμως, μόλις ένα πολύ μικρό ποσοστό είναι διαθέσιμο στον άνθρωπο. Το υπόλοιπο είναι υπόγειο και νερό πάγων. Υπάρχουν πόλεις στον κόσμο, όπως για παράδειγμα το Αμάν της Ιορδανίας όπου οι κάτοικοι του  το προμηθεύονται μία φορά την εβδομάδα. Η χρήση του είναι περιορισμένη και πολύ προσεκτική για αυτούς τους ανθρώπους και φυσικά θεωρείται πολυτέλεια η κατανάλωσή του. Επίσης, στην Νεβάδα της Αμερικής οι κάτοικοι της αντιμετωπίζουν προβλήματα στην κατανάλωση του νερού, και καταστρέφεται η χλωρίδα και η πανίδα της περιοχής. Αυτή η πόλη έχει την ατυχία να βρίσκεται κοντά στο las vegas. Το las Vegas είναι ο μεγαλύτερος τουριστικός προορισμός των Ηνωμένων Πολιτειών. Μαστίζεται από λειψυδρία. Έτσι, μέσω μιας εταιρείας,  το νερό αγοράζεται από την Νεβάδα με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν πρόβλημα οι κάτοικοι και το περιβάλλον της περιοχής. Και όλα αυτά γιατί το χρήμα κυριαρχεί. Εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι σε αυτήν την περίπτωση, παρατηρείται άνιση διανομή του νερού μεταξύ των ανθρώπων λόγω του χρήματος. Αυτές είναι μόνο δύο από τις πολλές περιοχές του κόσμου όπου η λειψυδρία κυριαρχεί σε αντίθεση με άλλες πόλεις όπου η σπατάλη είναι ανεξέλεγκτη.
 

Πρέπει να συμβιβαστούμε με την ικανότητα του πλανήτη να μας δίνει αυτό το πολύτιμο αγαθό μέχρι ένα όριο. Δεν είναι ανεξάντλητο. Η κατανάλωση του νερού πρέπει να γίνεται με φειδώ, αλληλεγγύη και ισότιμα.