Οι σκέψεις της επόμενης μέρας…

της Λένας Μαρκογιαννάκη

Με βάση όλα τα δεδομένα και τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών και κυρίως της χθεσινής νύχτας, είναι προφανές πως κανείς από τους αρμόδιους και όχι μόνο (αλλά και ειδήμονες) δεν μπορούσε να εγγυηθεί ότι η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπούσε και μάλιστα ατάκτως αν δεν υπογραφόταν η δεύτερη αυτή δανειακή σύμβαση. Και φυσικά κανένας πολιτικός αρχηγός δεν θα ήθελε να επωμιστεί το κόστος αυτού του ολέθρου που θα ακολουθούσε, καθώς μια άτακτη χρεοκοπία θα είχε συνέπειες ακόμα πιο τραγικές μάλλον από αυτές που καλούμαστε τώρα να αντιμετωπίσουμε. 

Η ψήφιση – υπογραφή της σύμβασης αποτελεί μια χρονική ανάσα αλλά η ουσία είναι αν θα εφαρμοστεί αυτή τη φορά, διότι η πρώτη από ότι φάνηκε δεν εφαρμόστηκε όπως θα έπρεπε και επιπλέον αν θα πετύχει αυτή τη φορά. Δεν είμαι σίγουρη ότι θα πετύχει (όπως φαντάζομαι κανένας δεν είναι σίγουρος), τα μέτρα είναι σκληρά και τείνουν να εφαρμοστούν σε ένα λαό ήδη αρκετά ταλαιπωρημένο και ταπεινωμένο και συγκεκριμένα σε κοινωνικές τάξεις πλέον αδύναμες και σχεδόν άβουλες.

Αυτό, όπως διάβασα και σε ένα άρθρο τις τελευταίες μέρες, οι εταίροι το γνωρίζουν και θα επιχειρήσουν λέει συγκεκριμένα «να δημιουργήσουν ειδικούς λογαριασμούς» ώστε ότι και αν συμβεί να πληρωθούν οι δανειστές από αυτούς. Με λίγα λόγια να αποφευχθεί μια εξωτερική χρεοκοπία όπως αναφέρει το άρθρο για την ακρίβεια. Ναι αλλά τι γίνεται με την εσωτερική χρεοκοπία; Θα μπορέσει το κράτος να ανταπεξέλθει στις εσωτερικές του υποχρεώσεις; Κανονικά, αυτά τα ερωτηματικά θα έπρεπε σήμερα μετά από την ψήφιση να μπορέσουν να απαντηθούν τουλάχιστον ως προς ένα κομμάτι τους.

Η χθεσινή νύχτα οδήγησε για ακόμα μια φορά έναν ολόκληρο λαό σε μια τρελή κατάσταση πανικού και τρόμου, με το βλέμμα στραμμένο μέσα στη Βουλή αλλά και έξω απο αυτή. Πιστεύω πως αρκετοί αναρωτήθηκαν όπως και εγώ «τι γίνεται με το παιχνίδι του ΝΑΙ ή ΟΧΙ;». Δηλαδή όσοι βουλευτές ψήφισαν ΟΧΙ είναι «οι κακοί» και διαγράφηκαν και οι υπόλοιποι που είπαν ΝΑΙ είναι «οι καλοί»; Όπως επίσης, απο την άλλη πλευρά, αυτοί που είπαν ΟΧΙ ξαφνικά εξιλεώθηκαν, δεν έχουν ευθύνες; Κατα τη γνώμη μου, είτε ψήφισαν ναι είτε οχι, είτε θεωρήθηκαν πατριώτες είτε όχι, πάλι τις ίδιες τεράστιες ευθύνες έχουν και είναι αυτοί  που μας έφτασαν στο χείλος του γκρεμού.

Το μόνο που εγώ έχω να πω είναι ότι σημασία έχει πλέον η χώρα μας να αποκτήσει σωστές και σταθερές πολιτικές εσωτερικές δυνάμεις, με κύριο μέλημα τους ένα σοβαρό μέλλον για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Η απαρχή για να επέλθει κάτι τέτοιο ίσως και να ήταν η χθεσινή νύχτα…