Οι εναλλακτικές καλλιέργειες αποτελούν την καλύτερη απάντηση στην κρίση...

της Λένας Μαρκογιαννάκη 

Από τα πιο επίκαιρα θέματα τελευταία και τα πιο δημοφιλή φαίνεται πως είναι αυτό των νέων καλλιεργειών ή αλλιώς των εναλλακτικών καλλιεργειών, οι οποίες έχουν την τιμητική τους στην Βόρεια Ελλάδα τα τελευταία 3 με 5 χρόνια. Οι νέες δυναμικές, λοιπόν, καλλιέργειες έχουν καταφέρει να αποτελέσουν μια σοβαρή λύση στο αδιέξοδο που βρέθηκαν πολλοί αγρότες που πορεύονταν έως πρότινος με τις παραδοσιακές καλλιέργειες, αλλά και μια νέα οδός στους εγκλωβισμένους από την ανεργία συμπολίτες μας. 

Με αφορμή μια συζήτηση τελευταία με θέμα αυτές τις καλλιέργειες, μπήκα στη διαδικασία να ψάξω και να μάθω για αυτές, διότι μου φάνηκε αρκετά δελεαστικό και από τη στιγμή που μένω και εγώ στη Βόρεια Ελλάδα επικεντρώθηκα στην παραγωγή αυτών στην περιοχή μου. Σύμφωνα, λοιπόν, με όσα διάβασα στις νέες αυτές καλλιέργειες εντάσσονται το μύρτιλλο, γνωστό ως blackberry, το ιπποφαές (ένα πολλά υποσχόμενο φυτό), το ρόδι, η λεβάντα, η μαύρη τρούφα αλλά και αρκετά ακόμη, τα οποία πολύς κόσμος δεν γνωρίζει. Αυτά τα πρωτογενή προϊόντα έχουν τη δυνατότητα να αναπτυχθούν στα βορειοελλαδικά εδάφη, λόγο καταλληλότητας του εδάφους, να αποφέρουν σημαντικά εισοδήματα στους παραγωγούς, αλλά και να αποτελέσουν εγγύηση για το μέλλον. Και από τη στιγμή που είναι κάτι καινούργιο είναι και απόλυτα λογικό πως υπάρχει «χώρος» για όλους.

Τα τελευταία χρόνια, λόγω της εφαρμογής της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής αλλά και άλλων παραγόντων, οι παραδοσιακές καλλιέργειες της Ελλάδας παρουσιάζουν τεράστιες δυσκολίες στο να εξασφαλίσουν ένα ικανοποιητικό εισόδημα στους αγρότες. Το γεγονός αυτό κατέστησε απολύτως αναγκαία την προσφυγή του αγροτικού κόσμου αλλά και πολλών άνεργων οι οποίοι είχαν την υποδομή, στις εναλλακτικές καλλιέργειες, οι οποίες θα μπορέσουν να αντικαταστήσουν εν μέρει ή και συνολικά μερικές από τις παραδοσιακές και προβληματικές καλλιέργειες και να τους επιφέρουν κέρδη. Κάποια από τα συγκεκριμένα αγροτικά προϊόντα δεν χρήζουν ιδιαίτερης περιποίησης συνεπώς δεν έχουν και μεγάλες χρηματικές απαιτήσεις, όπως για παράδειγμα το ιπποφαές είναι ένα φυτό το οποίο  μεγαλώνει "σχεδόν" μόνο του. Πέρα από το γεγονός ότι χρειάζονται κάποια χρονική διάρκεια ώστε να αποδώσουν «καρπούς» και να αποφέρουν κέρδη, κατόπιν τα οφέλη φαίνεται ότι είναι μεγάλα αν φυσικά και ο παραγωγός κάνει τις κατάλληλες επαφές ώστε να πουλήσει το προϊόν στην τιμή που του αξίζει.

Αυτό βέβαια που με προβληματίζει είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχει η απαραίτητη ενημέρωση, όπως επίσης ότι δεν εντάσσονται όλα αυτά τα (αγροτικά) προϊόντα ακόμη σε προγράμματα επιδότησης, παρα μόνο κάποια απο αυτά. Ωστόσο, όσα διάβασα με εξέπληξαν πολύ θετικά θα έλεγα, καθώς όπως τουλάχιστον γίνεται γενικότερα αντιληπτό και περισσότερα από τα λεγόμενα των ειδικών, αυτές οι ελπιδοφόρες και δυναμικές καλλιέργειες έχουν ραγδαία ανάπτυξη στην περιοχή μας και είναι και ένα αισιόδοξο μήνυμα προς όλους, αγρότες και μη, ότι αδιέξοδα δεν υπάρχουν αν εμείς δεν θέλουμε να υπάρχουν. Θα έλεγε κανείς οτι η παραγωγή αυτών των ποιοτικών αγροτικών προϊόντων αποτελούν την καλύτερη απάντηση στην κρίση....