Αγανακτισμένοι υπάρχουν παντού…

Της Λένας Μαρκογιαννάκη

Με αφορμή μια είδηση που διάβασα σήμερα σχετικά με την επίθεση αγανακτισμένων πολιτών εναντίον του Προέδρου των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα αλλά και γενικά όλες τις ειδήσεις που ακούω εδώ κι καιρό καθημερινά για τις πορείες διαμαρτυρίας από αγανακτισμένους σε όλη την Ευρώπη, μπορώ να πω ότι η κατάσταση έχει γίνει ανεξέλικτη ή καλύτερα ότι ο κόσμος «ξύπνησε από το λήθαργο» και έχει αναλάβει ενεργό δράση με αποτέλεσμα να μη μπορεί κανένας να τον κάνει «κουμάντο» όπως παλιά.   

Η τακτικές «τύφλωσης και κώφωσης» του κόσμου έχουν περάσει στη σφαίρα της ανυπαρξίας, καταλήγοντας στην γνωστή έκφραση, «ξυπνήσανε οι σκλάβοι». Είναι γεγονός πλέον ότι η οικονομική κρίση έχει αποκτήσει παγκόσμια εμβέλεια.

Αυτό, όμως, που μου κέντρισε το ενδιαφέρον όταν το διάβαζα, ήταν η οργανωμένη επίθεση των αγανακτισμένων στις ΗΠΑ και συγκεκριμένα εναντίον του πιο υψηλά ιστάμενου προσώπου των ΗΠΑ, του Προέδρου τους. Όσον αφορά το περιστατικό, όλα άρχισαν όταν Πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα, κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε εκδήλωση στο Νιου Χαμσάιρ, ανέβηκε στο βήμα για να μιλήσει για την οικονομική πολιτική της χώρας. Τότε, οι «αγανακτισμένοι» ξεκίνησαν να φωνάζουν συνθήματα εναντίον του, όπως «οι τραπεζίτες εξακολουθούν να καταστρέφουν την οικονομία» και «Οι τράπεζες διασώθηκαν. Ξεπουληθήκαμε» όμως ο Πρόεδρος των ΗΠΑ κράτησε τη ψυχραιμία του και ανέφερε απλά ότι εκτιμά την γνώμη τους. Ωστόσο, έκανε έκκληση να ακούσουν και τη δική του, ενώ πρόσθεσε «είστε ο λόγος που ξαναβάζω υποψηφιότητα». Κάτι που φάνηκε να τους εξοργίζει παραπάνω.

Βέβαια, θα με ρωτήσει κανείς, τι είναι αυτό που με συγκλόνισε τόσο πολύ. Η απάντηση μου είναι πρώτον, το γεγονός ότι αφήσανε να διαρρεύσει το περιστατικό αυτό και να φτάσει μέχρι τα αυτιά μας, κάτι που η Αμερική σαν χώρα δεν το κάνει σχεδόν ποτέ, δεν αφήνει να παίρνουν έκταση ούτε να διαρρέουν τόσο εύκολα «κακές» ειδήσεις για αυτήν προς τα έξω. Και πόσο μάλλον για κάτι που θα δημιουργήσει άσχημες εντυπώσεις για τη χώρα, την κυβέρνηση και τον λαό της και θα υποβιβάσει το κύρος της. Και δεύτερον, είναι παγκοσμίως γνωστό, ότι η Αμερική αποτελεί μια χώρα με φοβερή μυστικοπάθεια όσον αφορά την πληροφόρηση του λαού της, για το τι συμβαίνει πραγματικά μέσα στη χώρα και έξω από αυτή, καθώς ο λαός γνωρίζει μόνο το 1/3 από όλα όσα συμβαίνουν, για αυτονόητους λόγους και είναι αυτό που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση. Ωστόσο, φαίνεται ότι η οικονομική κρίση τους άγγιξε για τα καλά, κάτι που πλέον ορίζεται ως μη διαχειρίσιμο.

Γίνεται, λοιπόν αντιληπτό πως μια παγκόσμια κοινωνική αναταραχή είναι προ των πυλών. Δεν θα μπω στη διαδικασία να αναλύσω το τι γίνεται στην Ευρώπη, καθώς η κατάσταση είναι γνωστή. Αγανακτισμένοι πολίτες υπάρχουν παντού. Οι Ευρωπαϊκές χώρες και κυρίως αυτές της Μεσογείου, έχουν τεράστιο πρόβλημα. Οι αγανακτισμένοι κατακλύζουν πάρκα και πλατείες με σκοπό τη διεκδίκηση των δικαιώματα τους. Αλλού, βέβαια, διαδηλώνουν με πιο ειρηνικό χαρακτήρα αλλού με πιο επιθετικό χαρακτήρα. Κατά τη γνώμη μου, η κατάληξη θα είναι μια, όλοι οι (αγανακτισμένοι) λαοί που πλήττονται καθημερινά από το κοινό κακό «την οικονομική κρίση», στο τέλος θα συσπειρωθούν εναντίον των εκάστοτε εξουσιών που κυβερνούν και έχουν ως σκοπό μια «κακή» παγκοσμιοποίηση. Και κλείνοντας, αυτό που επίσης καταλαβαίνω εγώ και ο καθένας φυσικά είναι, ότι τελικά οι λαοί δεν είχαν και δεν έχουν τίποτα να μοιράσουν, άλλοι είχαν και έχουν να μοιράσουν και αναγκαστικά έμπλεξαν και μπλέκουν αθώους σε αυτόν τον «κυκεώνα»…. δημιουργώντας αγανακτισμένους πολίτες…..