Ξεμπροστιαστήκαν όλοι - Να φύγουν όλοι τώρα! (αρθρογραφία)

Γράφει Αναστασία Μουσκεφτάρα

Μεγάλο ευτύχημα υπήρξε η κίνηση του Παπανδρέου να θέσει ζήτημα δημοψηφίσματος και να ακολουθήσουν όλες αυτές οι εξελίξεις - ντόμινο. Ευτύχημα για πολλούς λόγους:  

1. Έδειξε ότι δεν μπορεί ν΄ αντέξει άλλο την πίεση του κόσμου που εξοργισμένος ακύρωσε τις παρελάσεις σε όλη την Ελλάδα. Ότι δεν μπορεί ν΄ αντέξει την καθολική αγανάκτηση η οποία εκφράστηκε με τις μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις στο διήμερο του Οκτωβρίου. Ότι δεν μπορεί ν΄ αντέξει τα κινήματα άρνησης και ανυπακοής που πληθαίνουν συνεχώς παντού (άρνηση πληρωμής σε χαράτσια, επανασυνδέσεις ρεύματος ΔΕΗ, κλπ). Εν τέλει, ότι δεν...
 μπορεί να σηκώσει μόνος του το βάρος της ευθύνης να βυθίζει τη χώρα στην εξαθλίωση.
2. Και τότε ζήτησε αφενός να εκβιάσει τον ελληνικό λαό με ένα δίλημμα- δημοψήφισμα με το οποίο ουσιαστικά με ψυχολογική βία ήλπιζε ότι θα υφάρπαζε ένα "ΝΑΙ" στην πολιτική του. Θα συμφωνήσω μαζί του ότι απλώς Μέρκελ και Σαρκοζί είπαν, ως όφειλαν, τα πράγματα με το όνομά τους. Το ερώτημα θα ήταν μέσα ή έξω από το ευρώ και κατ΄ επέκταση μέσα ή έξω από την Ε.Ε. Όποιος θα τολμούσε να εκφραστεί με "ΟΧΙ" θα ήταν συνένοχος στον όλεθρο της χώρας.

Σ' αυτό το καταστροφολογικό δίλημμα δεν γνωρίζουμε πως θα απαντούσε ο λαός, δεδομένης της έλλειψης πληροφόρησης ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος κι ότι η έξοδος από το ευρώ και την Ε.Ε. δε θα φέρει το χάος.

Πραγματικά όμως μπροστά σε αυτή την ενοχοποίηση κατά πόσο ο κόσμος αν και τόσο οργισμένος θα ήταν έτοιμος να μην φοβηθεί και να επιλέξει την έξοδο, έχοντας μια καθεστωτική Αριστερά που όλο αυτό το διάστημα της κρίσης δεν βγήκε ξεκάθαρα να πει ότι θέλει το έξω από το ευρώ αλλά και το έξω από την Ε.Ε και να διαφωτίσει τον κόσμο με συγκεκριμένες διεξόδους -λύσεις.
Αφετέρου, ο Παπανδρέου μ΄ αυτή του την κίνηση, θέλησε να καταστήσει σαφές στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα ότι η κατάσταση δεν χωράει παιχνιδάκια για το θεαθήναι και κροκοδείλια δάκρυα. Μέχρι τώρα οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ψήφιζαν όλα τα αντιλαϊκά νομοσχέδια,  υπερψήφιζαν τα μνημόνια,  αλλά τελευταία κλαίγονταν ότι δεν αντέχουν άλλο, όχι όμως, απ΄ ότι φάνηκε, τις επιλογές τους, αλλά τη λαϊκή δυσαρέσκεια στις εκλογικές τους περιφέρειες που πλέον δεν μπορούσαν να επισκεφθούν.

Βέβαια, υπήρχαν και οι ευρωπαϊστές (βουλευτές και ΜΜΕ) που γκρίνιαζαν διότι τους φαίνονταν ότι τα μέτρα δεν αποδίδουν γιατί δεν είναι ακόμα πιο σκληρά και αργούν να τα επιβάλλουν.
Έτσι λοιπόν κι ενώ συμφώνησε το υπουργικό συμβούλιο ομόφωνα ότι καλό είναι να γίνει το δημοψήφισμα με το ερώτημα για τη σύμβαση, αφού έτσι έφευγε το βάρος από τους ώμους τους και δέσμευε το λαό, ήρθε η επόμενη μέρα που τους ξεκαθάρισε ότι το δίλημμα γι΄ αυτούς είναι μόνο ένα, στηρίζουν ή όχι την κυβερνητική επιλογή που είναι ναι στα Μνημόνια, ναι στο ευρώ, ναι στην Ε.Ε.
Όλα αυτά, με μια λέξη, είναι γι΄ αυτούς η σωτηρία της χώρας. Πολύ σωστά λοιπόν ο αρχηγός τους τους έβαλε αυτό το ξεκάθαρο δίλημμα και που είναι η ουσία και της αποψινής ψήφου εμπιστοσύνης. ΝΑΙ ή ΟΧΙ, στη σωτηρία της χώρας.
Άρχισαν λοιπόν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να προτάσσουν ότι είναι πατριωτικό τους χρέος η αποφυγή της χρεοκοπίας, άρα η σωτηρία της χώρας, άρα η ψήφιση της σύμβασης, άρα αυτό που τόσο καιρό έκαναν ψηφίζοντάς όλα πάλι για τη σωτηρία της χώρας. Όλες αυτές οι συνεπαγωγές ανήκουν στο πλαίσιο της καπιταλιστικής Ευρώπης η οποία ορίζει το παιχνίδι και χτυπάει τα όργανα που χορεύει η κυβέρνηση και οι βουλευτές της. Πραγματικά, γι΄ αυτούς δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

3. Η μέχρι πρότινος αντιμνημονιακή στάση της ΝΔ και ιδιαιτέρως του Σαμαρά που ευελπιστεί να γίνει πρωθυπουργός κατέρρευσε εν μια νυκτί επίσης. Κι αυτό γιατί μπροστά στο άγχος του για εκλογές ξέχασε όλες τις επιφυλάξεις του για τη Σύμβαση και δέχτηκε αβλεπί να την υπερψηφίσει για να συμβάλλει κι αυτός στη σωτηρία της χώρας. Με άλλα λόγια θέλησε να φανεί τόσο στους εγχώριους όσο και στους Ευρωπαίους  εταίρους ότι τις κρίσιμες στιγμές μαζί τους ή χώρια, μπορεί να δείξει υπευθυνότητα και να συνεχίσει το μνημονιακό- αντιλαϊκό έργο του προκατόχου του από κει που το παρέλαβε. Με αυτή του τη στάση ακούγεται μόνο ως ανέκδοτο η επιχειρηματολογία δυνατότητας καλύτερης διαπραγμάτευσης του χρέους κλπ.
Επιτέλους ας καταστεί σαφές ότι δεν μπορείς να διαπραγματευτείς στην καπιταλιστική Ευρώπη των αγορών και των Τραπεζών με άλλους όρους από αυτούς που σου θέτουν οι εταίροι σου γιατί απλώς δεν τους συμφέρει και γιατί το πακέτο σωτηρίας τους από την κρίση ήδη το διαπραγματεύτηκαν εκείνοι καλύτερα από σένα.

Θέλω προσωπικά να ευχαριστήσω τον κ. Γιώργο Παπανδρέου για τη συνέπεια και προσήλωσή του στο εθνοσωτήριο έργο του. Χωρίς αυτές του τις κινήσεις θα ήταν δύσκολο να ξεσκεπαστούν μια και καλή τα ήξεις αφίξεις των βουλευτών του, η δεξιά συνεπής νεοφιλελεύθερη πολιτική του Σαμαρά και των ομοίων του και δυστυχώς η καθεστωτική λογική της κοινοβουλευτικής αριστεράς που αντί να προτάσσει τον στόχο της ανατροπής, όχι της κυβέρνησης, αλλά της καπιταλιστικής Ευρώπης, ζητάει εκλογές. Μήπως ευελπιστεί να σώσει κι αυτή τη χώρα με τους όρους που θα θέσει μέσα σε μια Ευρώπη η οποία οπωσδήποτε δεν είναι των λαών αλλά των αγορών και των τραπεζών;

Η απάντηση του λαού τώρα που ξεσκεπάστηκαν όλοι ας είναι ένα βροντερό ΟΧΙ σε όλους. Δε μας αφορούν τα μικροπολιτικά τους παιχνίδια και συμφέροντα (κυβέρνηση συνεργασίας, εθνικής σωτηρίας, ψήφος εμπιστοσύνης, εκλογές).

Θέλουν την υποτέλειά μας στην Ευρώπη των αγορών και των τραπεζών και το βαφτίζουν σωτηρία μας.
Θέλουμε να φύγουν όλοι τώρα. Μπορούμε να τους ανατρέψουμε όλοι στους δρόμους, ας μη φοβηθούμε.