25 Νοεμβρίου…
† Αικατερίνης Μεγαλομάρτυρος
† Μερκουρίου
Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών
Σαν σήμερα…. (αφιέρωμα)
1968: Επιβάλλεται η «ποινή του εντοιχισμού» στον Αλέξανδρο Παναγούλη
Ο Αλέξανδρος Παναγούλης συμμετείχε ενεργά στον αγώνα για την επαναφορά της δημοκρατίας και εναντίον του στρατιωτικού καθεστώτος του Γ. Παπαδόπουλου (1967-1974). Λιποτάκτησε από το στράτευμα και ίδρυσε την οργάνωση Εθνική Αντίσταση.
Αυτοεξορίστηκε στην Κύπρο για να καταστρώσει σχέδιο δράσης. Εκεί ήρθε σε επαφή με τους πολιτικούς άνδρες του τόπου, με σκοπό να τους ζητήσει να συνδράμουν στην αντίσταση. Επανέρχεται στην Ελλάδα και μαζί με στενούς του συνεργάτες σχεδιάζει την απόπειρα δολοφονίας του Παπαδόπουλου την 13η Αυγούστου 1968 κοντά στη Βάρκιζα. Αποτυγχάνει και συλλαμβάνεται. Μετά από μερόνυχτα συνεχούς βασανισμού, οδηγείται ημιθανής στο νοσοκομείο και κατόπιν δικάζεται από το Στρατοδικείο στις 3 Νοεμβρίου 1968 και καταδικάζεται δις εις θάνατον, μαζί με άλλα μέλη της Εθνικής Αντίστασης, στις 17 Νοεμβρίου 1968. Μεταφέρεται στην Αίγινα για την εκτέλεση η οποία όμως ματαιώθηκε χάρη στις πιέσεις της διεθνούς κοινότητας και αφού προσπάθησαν να πείσουν τον Παναγούλη να υπογράψει για να του δοθεί χάρη.
Στις 25 Νοεμβρίου του 1968 ο Αλέξανδρος Παναγούλης μεταφέρθηκε από την Αίγινα στις Στρατιωτικές Φυλακές του Μπογιατίου (Σ.Φ.Μ.), όπου και του επιβλήθηκε η «ποινή του εντοιχισμού» όπως λέει ο ίδιος. Από εκεί δραπετεύει στις 5 Ιουνίου 1969, συλλαμβάνεται όμως εκ νέου και οδηγείται προσωρινά στο στρατόπεδο στου Γουδή για να μεταφερθεί μετά από ένα μήνα και πάλι στις φυλακές Μπογιατίου. Εκεί τον περιμένει η απομόνωση σε κελί που το έφτιαξαν ειδικά για τον Παναγούλη και ήταν σαν αντίγραφο τάφου. Επιχειρεί να δραπετεύσει αρκετές φορές ανεπιτυχώς. Γράφει ποιήματα ως διέξοδο. Συνεχίζει να γράφει ακόμα και όταν του κατάσχουν κάθε γραφική ύλη χρησιμοποιώντας για μελάνι το αίμα του και για χαρτί τους τοίχους του κελιού - τάφου του.
Ο Α. Παναγούλης σύμφωνα με ορισμένους αρνείται την πρόταση απονομής χάριτος που του προσέφερε η χούντα. Τον Αύγουστο του 1973 – μετά από τεσσεράμισι σχεδόν χρόνια φυλάκισης – απελευθερώθηκε βάση της γενικής αμνηστίας που απένειμε το καθεστώς των συνταγματαρχών στους πολιτικούς κρατούμενους. Αυτοεξορίζεται εκ νέου, αυτή τη φορά στην Φλωρεντία της Ιταλίας, για να επαναδραστηριοποιηθεί στην αντίσταση, ουσιαστικά όμως συνεχίζει την αντίσταση στην Ελλάδα ερχόμενος κρυφά όπου και οργανώνει ομάδες αντίστασης.
Άλλα γεγονότα που συνέβησαν σαν σήμερα…
1936: Υπογράφεται μεταξύ Γερμανίας και Ιαπωνίας σύμφωνο στρατιωτικής συνεργασίας, γνωστό ως «σύμφωνο κατά της Κομμουνιστικής Διεθνούς».
1942: Τη νύχτα 25/26 Νοεμβρίου ανατινάζεται η μεγάλη γέφυρα του Γοργοποτάμου από ομάδες Ελλήνων ανταρτών του ΕΔΕΣ και του ΕΛΑΣ και Βρετανών δολιοφθορέων. Αποτέλεσμα αυτού του σημαντικού γεγονότος ήταν η διακοπή του ανεφοδιασμού των γερμανικών δυνάμεων Β. Αφρικής για έξι (6) κρίσιμες εβδομάδες.
1 Σχόλια
Ἀπ' τὸν πολὺ «ἐντοιχισμὸ» δραπεύτευσε ὁ παρ' ὀλίγον δολοφόνος ψευταρᾶς. Βέβαια, κατὰ πᾶσαν πιθανότητα πληρώθηκε μὲ τὸ ἴδιο -καὶ χειρότερο- νόμισμα καὶ μάλιστα ὄχι, ἀσφαλῶς, ἀπὸ τοὺς ἀνύπαρκτους χουντικούς, ποὺ παρέδωσαν τὴν ἐξουσία χωρὶς νὰ πέσῃ οὔτε μία τουφεκιά (σὲ ἀντίθεσι μὲ πολλοὺς ἄλλους δικτάτορες) ἀλλὰ ἀπὸ κἄποιους «ἀντιστασιακούς», πρῴην ὁμογαλάκτους, ποὺ φοβήθηκαν μὴ ἀποκαλυφθῇ πὼς στὴν οὐσία δὲν ὑπῆρξε συνειδητὴ ἀντίστασι ἐναντίον τῆς χούντας μ' ἐξαίρεσι τὴν ἀπόπειρα τοῦ Παναγούλη, τὸ κίνημα τοῦ Βασιλέως Κωνσταντίνου (13 Δεκεμβρίου 1967) καὶ τὸ ἐπίσης φιλοβασιλικὸ κίνημα τοῦ Ναυτικοῦ (Μάιος 1973)._
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σχόλιό σας για την ανάρτηση (παρακαλούμε να τηρούνται οι όροι που αναφέρονται στους Όρους Χρήσης της ιστοσελίδας)