Για την φύλαξη του 6ου Γυμνασίου Βέροιας (έστω και κατ’ εξαίρεση)

Του Παναγιώτη Χατζησάββα*

Το παρόν κείμενο γράφεται με αφορμή τις απόλυτα δικαιολογημένες αντιδράσεις μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών για τα προβλήματα που απορρέουν από τη γειτνίαση του 6ου Γυμνασίου Βέροιας με τον καταυλισμό του Εργοχωρίου. Πριν μπω στην ουσία του θέματος να ξεκαθαρίσω ότι δε συμμερίζομαι απόψεις για διωγμό των Ρομά, ούτε και πιστεύω ότι οι αντιδρώντες διακατέχονται από ρατσιστικά αισθήματα.  

Πιστεύω πως η όποια παρέμβαση θα πρέπει να γίνει με γνώμονα τη βελτίωση της ζωής των ίδιων των Ρομά.
Ας επιστρέψουμε όμως στις κινητοποιήσεις των μαθητών και τις λοιπές αντιδράσεις στο 6ο Γυμνάσιο Βέροιας. Το έργο το έχουμε ξαναδεί κι άλλες σχολικές χρονιές: κινητοποίηση των μαθητών, πυροσβεστική παρέμβαση της δημοτικής αρχής και η κατάσταση διαιωνίζεται. Αυτό θα γίνει και τώρα και είναι λυπηρό γιατί ένα σχολείο καινούριο βιώνει αυτά τα απαράδεκτα προβλήματα.
Και είναι δύο φορές λυπηρό αν αναλογιστεί κανείς ότι το σχολείο αυτό δε δύναται μέχρι και σήμερα να φυλάσσεται από την ώρα που αποχωρεί το διδακτικό του προσωπικό έως και το επόμενο πρωί που γίνεται η προσέλευση, συμπεριλαμβανομένων των Σαββατοκύριακων, - έστω και κατ’ εξαίρεση λόγω ιδιόμορφων συνθηκών -  ενώ την ίδια ώρα ο θεσμός του σχολικού φύλακα με τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί είναι ουσιαστικά άνευ αντικειμένου. Δεν υπάρχει καμιά απολύτως ανάγκη να φυλάσσονται οι σχολικοί χώροι τις ώρες εργασίας των σχολικών μονάδων.  Ο δήμος πρέπει να ζητήσει την αλλαγή της βάρδιας των σχολικών φυλάκων και την πρόσληψη νέων ώστε να φυλαχτούν τα σχολεία τις ώρες που πραγματικά υπάρχει λόγος φύλαξης.
 

* Ο Παναγιώτης Χατζησάββας είναι γνωστός για την δράση του στα εκπαιδευτικά θέματα και, μεταξύ άλλων, είναι γονιός μαθητή του 6ου Γυμνάσιου Βέροιας