Όταν η βλακεία ξεπερνά τα όρια...

Σε όλα τα πράγματα πρέπει να υπάρχουν όρια, στην αγάπη, στον πόθο, στην αντιπάθεια, το μίσος, στα λόγια, στα έργα, στην εξυπνάδα, αλλά και στην βλακεία... Όλα πρέπει να έχουν σαφή όρια, με αρχή, μέση και τέλος...

Όταν ξεπερνιούνται τα όρια, συνήθως δημιουργούνται προβλήματα. Είτε στους άλλους ή στον ίδιο μας τον εαυτό...

Ας μιλήσουμε σήμερα για όρια της βλακείας. ΟΚ, υπάρχει πάντα αυτό που είπε ο Αϊνστάιν περί της βλακείας, αλλά το αντιμετωπίζουμε ως μια θεωρία. Ας μην το εφαρμίζουμε και στην πράξη. Πόσο βλάξ μπορεί να φανεί κάποιος; Τόσο, όσο... Μέχρι εκεί. Δεν πάει παραπέρα. 

Αν ο βλάξ απλώς ιδιωτεύει. το πολύ - πολύ να βλάψει τον εαυτό του, να του κρεμάσουν "κουδούνια "και να είναι ο "λοξός του χωριού". Τι γίνεται, όμως, όταν ένας βλάξ καταλαμβάνει μια θέση ευθύνης, μια δημόσια θέση, για παράδειγμα; Πόσο κακό μπορεί να κάνει στο δημόσιο συμφέρον μια βλακώδης συμπεριφορά; Πόσο μπορεί να στιγματίσει, για παράδειγμα, μια πόλη; Πόσο μπορεί να ευτελίσει, για παράδειγμα, το όργανο στο οποίο μετέχει;

Βασανιστικά ερωτήματα, που έρχονται στο μυαλό όταν σκεπτόμαστε τι κακό μπορεί να κάνει ένας... ανίκητος. Ειδικά αν αυτόν τον... ανίκητο (λόγω εμπειρίας στην βλακεία) κάποιος τον έχει ψηφίσει και βλέπει την... ψήφο του να αυτογελοιποιείται, αλλά και να ευτελίζει πολιτικούς και άλλους (από το τρίπολο της εκτελεστικής - νομοθετικής - δικαστικής εξουσίας) χώρους, σίγουρα θα αισθάνεται αρκετά - αν όχι το ίδιο πολύ - βλάξ με την επιλογή του...

Αλήθεια, δεν θα ήταν καλή ιδέα να παρεμβένει κανένας... Εισαγγελέας, όταν προδήλως η βλακεία ξεπερνά κάθε όριο; Ας το σκεφτούν οι νομοθετούντες για το μέλλον! 

Κάντε LIKE στη σελίδα του InVeria.gr και... 
μείνετε ενημερωμένοι για όλα!

InVeria.gr